Σ’ όλες σχεδόν τις ταινίες του Σατγιαζίτ Ράι υπάρχουν δύο Ινδίες, η μία απέναντι στην άλλη. Εκείνη η οποία υπερασπίζεται το παρελθόν, τις (κομφορμιστικές) αξίες και (θρησκευτικές) πεποιθήσεις του, και αυτή η οποία αντιπροσωπεύει το μέλλον, το ξεπέρασμα των (αναχρονιστικών) παραδόσεων και την υποδοχή νέων ιδεών. Το ίδιο συμβαίνει και στη "Θεά", όπου στην αγροτική Βεγγάλη του 1860 ένας ηλικιωμένος μεγαλοκτηματίας αναγνωρίζει στη νεαρή νύφη του τη μετενσάρκωση της θεάς Κάλι. Οι ντόπιοι την ανακηρύσσουν "αγία" και πολλοί της ζητούν να κάνει θαύματα για να γιατρέψει τους ανήμπορους και αρρώστους.
Μια μελοδραματική ιστορία προσγειώνεται στέρεα σε μια συντηρητική και παγιδευμένη σε αντιφάσεις πραγματικότητα, την οποία ο Ράι περιγράφει με σκηνοθετική οξυδέρκεια και πρωτοτυπία (μπαρόκ πλάνα που "συνομιλούν" με τη νεορεαλιστική απλότητα). Αυτό το οποίο τον ενδιαφέρει περισσότερο, όμως, είναι ότι ενώ η θρησκοληψία συγκρούεται με τον ορθολογισμό, στο πεδίο της μάχης θυσιάζονται η συνείδηση και τα όνειρα μιας νεαρής γυναίκας, η οποία, ακόμα κι όταν "θεοποιείται", παραμένει υποχείριο των συμφερόντων της (αντρικής) εξουσίας.
Ινδία. Α/Μ. 1960. Διάρκεια: 93΄. Διανομή: NEW STAR
Περισσότερες πληροφορίες
Η Θεά
Στην αγροτική Βεγγάλη του 1860, ένας ηλικιωμένος μεγαλοκτηματίας αναγνωρίζει στη νύφη του τη μετενσάρκωση της θεάς Κάλι. Οι ντόπιοι τη θεωρούν θεά και πολλοί της ζητούν να κάνει θαύματα για να γιατρέψει τους ανήμπορους και αρρώστους.
