Σκάρλετ

2,5

Αγροτικό δράμα με άγγιγμα μαγικού ρεαλισμού. Εικαστικά ευαίσθητο, μα αφηγηματικά ανεστίαστο, αποπροσανατολίζεται μέσα στα ζιγκ ζαγκ της μυθιστορηματικής δραματουργίας του.

Scarlet

Αγαπημένος συγγραφέας του Αντρέι Ταρκόφσκι, ο συμπατριώτης του Αλεξάντρ Γκριν (Αλεξάντρ Στεπάνοβιτς Γκρινέβσκι, 1880-1932) έζησε στο περιθώριο της αναγνωρισμένης σοβιετικής λογοτεχνίας, μιας και το έργο του δεν είχε καμιά σχέση με την ηρωική και μελοδραματική αφέλεια του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Εκείνος έγραφε για ήρωες που ονειρεύονται και πραγματοποιούν ταξίδια σε μαγικούς τόπους, για θαλάσσιες και εναέριες περιπέτειες, για εκκεντρικούς χαρακτήρες και για κατορθώματα που εξάπτουν την εφηβική φαντασία. Τα "Πορφυρά Πανιά" αποτελούν το διασημότερο μυθιστόρημά του, το οποίο ο Ιταλός Πιέτρο Μαρτσέλο ("Μάρτιν Ίντεν") διασκευάζει με πλήρη ελευθερία σαν ένα γαλλόφωνο αγροτικό δράμα στην παράδοση του Μαρσέλ Πανιόλ.

Χωρίς ηθογραφικές περιγραφές, αλλά με μεγάλη εικαστική ευαισθησία, το "Σκάρλετ" μας συστήνει ένα ειδυλλιακό σύμπαν, τη γαλλική επαρχία των αρχών του προηγούμενου αιώνα, η οποία μπορεί να προστατευτεί, αλλά όχι και να μείνει εντελώς ανέγγιχτη από τη φρικτή πραγματικότητα γύρω της. Έτσι, όταν ο ξυλουργός Ραφαέλ επιστρέψει από το μέτωπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο χωριό του, θα μάθει πως η γυναίκα του πέθανε στη γέννα, αφήνοντας τη νεογέννητη κόρη τους στη φροντίδα της ανύπαντρης ιδιοκτήτριας μιας φάρμας. Η διαδρομή της Ζιλιέτ ως την εφηβεία αποτελεί το πρώτο μέρος μιας ταινίας η οποία δεν μένει ποτέ κινηματογραφικά στατική, αν και υιοθετεί μια διηγηματική εγκράτεια και ηρεμία. Αγγίγματα μαγικού ρεαλισμού δίνουν στις βουκολικές περιγραφές μια ονειρική ατμόσφαιρα και οι χαρακτήρες ταλαντεύονται ανάμεσα στις γήινες ανάγκες τους και τις "αέρινες" επιθυμίες τους. Αντιθέσεις οι οποίες θα γίνουν εντονότερες στο δεύτερο μέρος της ταινίας, όπου η ερωτική ιστορία του Ζαν και της ενήλικης Ζιλιέτ βάζει στο κάδρο το δράμα μιας ενηλικίωσης και τις υψηλές προσδοκίες (όσο και πικρές διαψεύσεις) μιας ολόκληρης γενιάς. Ιστορικό ντοκουμέντο και ονειρική φαντασία συγχέονται (όχι τόσο πετυχημένα όσο στο "Μάρτιν Ίντεν"), το ρομάντζο βαριανασαίνει και το ευρηματικό ως ιδέα, μα αφηγηματικά ανεστίαστο πανόραμα εποχής του Πιέτρο Μαρτσέλο αποπροσανατολίζεται μέσα στα ζιγκ ζαγκ της μυθιστορηματικής δραματουργίας του.

Γαλλία, Ιταλία. 2022. Διάρκεια: 100΄. Διανομή: THE FILM GROUP

Περισσότερες πληροφορίες

Σκάρλετ

L' Envol
2,5
  • Δραματική
  • 2022
  • Διάρκεια: 100 '
  • Πιέτρο Μαρτσέλο

Ένας Γάλλος ξυλουργός επιστρέφει από το μέτωπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο χωριό του, για να ανακαλύψει ότι η γυναίκα του πέθανε στη γέννα, αφήνοντας τη νεογέννητη κόρη τους στη φροντίδα της ανύπαντρης ιδιοκτήτριας μιας φάρμας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.