Σκάρλετ

2,5

Αγροτικό δράμα με άγγιγμα μαγικού ρεαλισμού. Εικαστικά ευαίσθητο, μα αφηγηματικά ανεστίαστο, αποπροσανατολίζεται μέσα στα ζιγκ ζαγκ της μυθιστορηματικής δραματουργίας του.

Scarlet

Αγαπημένος συγγραφέας του Αντρέι Ταρκόφσκι, ο συμπατριώτης του Αλεξάντρ Γκριν (Αλεξάντρ Στεπάνοβιτς Γκρινέβσκι, 1880-1932) έζησε στο περιθώριο της αναγνωρισμένης σοβιετικής λογοτεχνίας, μιας και το έργο του δεν είχε καμιά σχέση με την ηρωική και μελοδραματική αφέλεια του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Εκείνος έγραφε για ήρωες που ονειρεύονται και πραγματοποιούν ταξίδια σε μαγικούς τόπους, για θαλάσσιες και εναέριες περιπέτειες, για εκκεντρικούς χαρακτήρες και για κατορθώματα που εξάπτουν την εφηβική φαντασία. Τα "Πορφυρά Πανιά" αποτελούν το διασημότερο μυθιστόρημά του, το οποίο ο Ιταλός Πιέτρο Μαρτσέλο ("Μάρτιν Ίντεν") διασκευάζει με πλήρη ελευθερία σαν ένα γαλλόφωνο αγροτικό δράμα στην παράδοση του Μαρσέλ Πανιόλ.

Χωρίς ηθογραφικές περιγραφές, αλλά με μεγάλη εικαστική ευαισθησία, το "Σκάρλετ" μας συστήνει ένα ειδυλλιακό σύμπαν, τη γαλλική επαρχία των αρχών του προηγούμενου αιώνα, η οποία μπορεί να προστατευτεί, αλλά όχι και να μείνει εντελώς ανέγγιχτη από τη φρικτή πραγματικότητα γύρω της. Έτσι, όταν ο ξυλουργός Ραφαέλ επιστρέψει από το μέτωπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο χωριό του, θα μάθει πως η γυναίκα του πέθανε στη γέννα, αφήνοντας τη νεογέννητη κόρη τους στη φροντίδα της ανύπαντρης ιδιοκτήτριας μιας φάρμας. Η διαδρομή της Ζιλιέτ ως την εφηβεία αποτελεί το πρώτο μέρος μιας ταινίας η οποία δεν μένει ποτέ κινηματογραφικά στατική, αν και υιοθετεί μια διηγηματική εγκράτεια και ηρεμία. Αγγίγματα μαγικού ρεαλισμού δίνουν στις βουκολικές περιγραφές μια ονειρική ατμόσφαιρα και οι χαρακτήρες ταλαντεύονται ανάμεσα στις γήινες ανάγκες τους και τις "αέρινες" επιθυμίες τους. Αντιθέσεις οι οποίες θα γίνουν εντονότερες στο δεύτερο μέρος της ταινίας, όπου η ερωτική ιστορία του Ζαν και της ενήλικης Ζιλιέτ βάζει στο κάδρο το δράμα μιας ενηλικίωσης και τις υψηλές προσδοκίες (όσο και πικρές διαψεύσεις) μιας ολόκληρης γενιάς. Ιστορικό ντοκουμέντο και ονειρική φαντασία συγχέονται (όχι τόσο πετυχημένα όσο στο "Μάρτιν Ίντεν"), το ρομάντζο βαριανασαίνει και το ευρηματικό ως ιδέα, μα αφηγηματικά ανεστίαστο πανόραμα εποχής του Πιέτρο Μαρτσέλο αποπροσανατολίζεται μέσα στα ζιγκ ζαγκ της μυθιστορηματικής δραματουργίας του.

Γαλλία, Ιταλία. 2022. Διάρκεια: 100΄. Διανομή: THE FILM GROUP

Περισσότερες πληροφορίες

Σκάρλετ

L' Envol
2,5
  • Δραματική
  • 2022
  • Διάρκεια: 100 '
  • Πιέτρο Μαρτσέλο

Ένας Γάλλος ξυλουργός επιστρέφει από το μέτωπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο χωριό του, για να ανακαλύψει ότι η γυναίκα του πέθανε στη γέννα, αφήνοντας τη νεογέννητη κόρη τους στη φροντίδα της ανύπαντρης ιδιοκτήτριας μιας φάρμας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

"Αγόρια στο ντους": μια προβολή στο κατάμεστο "Ρομάντσο" ανοίγει μια συζήτηση για τη συμπερίληψη στα σχολεία στις σωστές βάσεις

Η βραβευμένη ταινία "Αγόρια στο ντους" είναι καλό να αποτελέσει case study για το πώς εντάσσονται στο σχολείο συζητήσεις σχετικές με θέματα έμφυλης ισότητας και συμπερίληψης.

ΓΡΑΦΕΙ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΖΕΥΚΙΛΗ
08/06/2023

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου στο Evia Film Project

Δείτε όλες τις μουσικές εκδηλώσεις του οικολογικού event που διοργανώνει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

"Αγόρια στο Ντους": Δειτε την ταινία στο Cinobo και μείνετε ήσυχοι

Η μικρού μήκους που προκάλεσε ανυπόστατο ηθικό πανικό δεν πρόκειται να βλάψει κανέναν.

Προβολή του επίκαιρου ντοκιμαντέρ "Αστυνομική Βία και Ψυχικό τραύμα"

Ο κινηματογράφος Μικρόκοσμος φιλοξενεί την παρουσίαση μιας σημαντικής ταινίας γύρω από τις συνέπειες της καταστολής.

Ο Σπύρος Ιακωβίδης ρίχνει κωμικό "Black Stone" στο ελληνικό σινεμά

Μια κωμωδία-έκπληξη γύρω από μια εξαφάνιση, μια Ελληνίδα μάνα και έναν Αφροέλληνα ταξιτζή είναι αφορμή για τη συζήτησή μας με τον ταλαντούχο πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη.

Black Stone

Εύστοχη, καλογραμμένη και αστεία σάτιρα της νεοελληνικής πραγματικότητας, με μια ανεπανάληπτη ερμηνεία από την Ελένη Κοκκίδου. Βραβείο νεότητας και κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, εφτά υποψηφιότητες για τα βραβεία της Ακαδημίας.

Ένα Όμορφο Πρωινό

Βραβευμένο στις Κάννες δράμα, ελαφρύ, τρυφερό και ανεπιτήδευτο. Χωρίς να υψώσει φωνή, αναρωτιέται συγκινητικά πάνω στην απώλεια, την αγάπη, τη δέσμευση και το πέρασμα του χρόνου.