Η Πηγή των Παρθένων

4,5

Χριστιανική τραγωδία εκδίκησης σκηνοθετημένη με σοκαριστικό για την εποχή ρεαλισμό. Πρόκειται για την πιο σκληρή φιλοσοφική πραγματεία του Μπέργκμαν πάνω στην πίστη και το πρώτο από τα τρία συνολικά ξενόγλωσσα Όσκαρ της καριέρας του.

H_pigi_ton_parthenon

Στην απόλυτη δημιουργική ωριμότητά του, ο 42χρονος Ίνγκμαρ Μπέργκμαν κάνει ποδαρικό στη δεκαετία του ’60 με μια ταινία εποχής της οποίας δεν υπογράφει κατ’ εξαίρεση το σενάριο. Αυτό ανήκει στη συγγραφέα Ούλα Ίζακσον, με την οποία ο σκηνοθέτης είχε ξανασυνεργαστεί πριν δυο χρόνια για το "Στο Κατώφλι της Ζωής", και βασίζεται σε μια σουηδική λαϊκή μπαλάντα του 13ου αιώνα. Περιορίζοντας τις μελοδραματικές για τις μέρες μας υπερβολές της, το στόρι της Ίζακσον αφηγείται τον τραγικό θάνατο της Κάριν, νεαρής κόρης των εύπορων χωρικών Τόρε και Μαρέτα, οι οποίοι την στέλνουν μαζί με την ψυχοκόρη τους Ίνγκερι να πάει τα κεριά της πρωινής λειτουργίας στην εκκλησία. Η Κάριν όμως θα μείνει μόνη της στο δάσος, όπου δυο γιδοβοσκοί θα της επιτεθούν, θα τη βιάσουν και θα τη σκοτώσουν. Μαζί με το μικρό τους αδελφό, αυτοί θα καταφύγουν το βράδυ της ίδιας μέρας στο σπίτι της οικογένειας της κοπέλας, η μάνα της οποίας θα αναγνωρίσει το ματωμένο φόρεμά της.

Εκείνο το οποίο εντυπωσιάζει εξ αρχής σ’ αυτό το σκοτεινό παραμύθι είναι ο τραχύς ρεαλισμός με τον οποίο ο Μπέργκμαν απεικονίζει το μεσαιωνικό ευρωπαϊκό βορρά. Αντανακλώντας τα ακατέργαστα συναισθήματα ανθρώπων που θα δοκιμαστούν ανελέητα για τα πιστεύω και τις αξίες τους (οι γονείς της Κάριν είναι πιστοί Χριστιανοί), τα ημιφωτισμένα εσωτερικά, τα γεμάτα κοντράστα κλόουζ απ και η λασπωμένη ύπαιθρος υποβάλλουν μια απειλητική, μακάβρια αίσθηση. Όταν η βία ξεσπάσει, λοιπόν, θα είναι απόλυτα δικαιολογημένη, σοκάροντας με την ωμότητά της (στην εποχή της η ταινία λογοκρίθηκε σε πολλές χώρες), αλλά και δίνοντας σ’ αυτή τη χριστιανική αλληγορία μια βαθιά τραγική, υπαρξιακά συγκλονιστική διάσταση. Πρόκειται για την πιο σκληρή φιλοσοφική πραγματεία του Μπέργκμαν πάνω στην πίστη, την πρώτη του συνεργασία με τον διευθυντή φωτογραφίας - alter ego του Σβεν Νίκβιστ και το πρώτο από τα τρία συνολικά ξενόγλωσσα Όσκαρ της υπέρλαμπρης καριέρας του.

Α/Μ. Σουηδία. 1960. Διάρκεια: 89΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

Η Πηγή των Παρθένων

Jungfrukallan / The Virgin Spring
4,5
  • Σινεφίλ
  • 1959
  • Διάρκεια: 89 '
  • Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

Στην επαρχιακή Σουηδία του 14ου αιώνα, η μοναχοκόρη μιας οικογένειας χωρικών βιάζεται και δολοφονείται από δύο γιδοβοσκούς. Μαζί με τον μικρό τους αδελφό αυτοί θα καταφύγουν το βράδυ στο σπίτι της οικογένειας της κοπέλας, η μάνα της οποίας θα αναγνωρίσει το ματωμένο φόρεμά της.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

To PLEASURE & DISOBEDIENCE επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο CYPHER

Art films, exploitation films, ντοκιμαντέρ, εργαστήρια πειραματικού βίντεο και άλλα καινοτόμα φορμά έρχονται σε πρώτο πλάνο στη φετινή διοργάνωση.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
13/12/2025

Ταινίες με σασπένς που βλέπουμε στους κινηματογράφους (11-17/12)

Απαγωγές, απρόβλεπτες καταστάσεις και τραγικές εξελίξεις θα βρείτε στις προτάσεις μας για αυτή την εβδομάδα.

Νεφέλη Γκαμπάντ, ποια είναι τα highlights του 14ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου;

Η επιμελήτρια και προγραμματίστρια του φεστιβάλ μας προτείνει τις προβολές και τις δράσεις που δεν πρέπει να χάσουμε λίγο πριν το φινάλε.

Οι μεταφεστιβαλικές εκδηλώσεις του 38ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Τρία διαφορετικά masterclasses από τον κριτικό κινηματογράφου Δημήτρη Καλιοδήμο και τον σκηνοθέτη και διευθυντή φωτογραφίας Μενέλαο Κυρλίδη και ξεχωριστές προβολές στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Ο Ράντου Ζούντε δεν πιστεύει πως οι ταινίες του θα αλλάξουν τον κόσμο, αλλά θα σας κάνουν να σκεφτείτε το πώς

Συναντήσαμε τον κορυφαίο Ρουμάνο σκηνοθέτη λίγο πριν έρθει στην Αθήνα για να παρουσιάσει τη νέα ταινία του "Kontinental ‘25" στο 14ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αναπλιού επιστρέφει για δεύτερη χρονιά

Η εκδήλωση φιλοδοξεί να αναδείξει την πολυμορφία και την πλούσια πολιτιστική κληρονομία της περιοχής του Ναυπλίου, συνδυάζοντας καλλιτεχνική ποιότητα και εκπαιδευτική στόχευση.

Τσίε Χαγιακάουα: Από τον Χιροκάζου Κόρε-έντα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Μετά το φουτουριστικό "Πλάνο 75", η Γιαπωνέζα σκηνοθέτρια του "Ρενουάρ" αλλάζει ύφος και μιλάει για την τρυφερή, ονειρική και ιμπρεσιονιστική ιστορία ενηλικίωσης, η οποία την οδήγησε ως το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.