Μόλις μπει η λέξη "πριγκίπισσα" δίπλα στο όνομα Νταϊάνα Σπένσερ ενεργοποιείται αμέσως στη συλλογική μνήμη μια συγκεκριμένη, ποικιλοτρόπως φορτισμένη εντύπωση γύρω από τη γυναίκα που για σχεδόν είκοσι χρόνια αποτελούσε το πιο προβεβλημένο μέλος της αγγλικής βασιλικής οικογένειας. Πόσα, όμως, μπορούμε να ξέρουμε πραγματικά για να έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν πρόλαβε να αρθρώσει τη δική του αλήθεια, αφού σε ηλικία μόλις 36 ετών βρήκε τραγικό θάνατο;
Η ταινία του Πάμπλο Λαραΐν δεν έρχεται με διάθεση να αποκαταστήσει ιστορικά γεγονότα, αλλά να τολμήσει μια απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, θέλοντας να ψηλαφίσει όλα όσα μπορεί να ένιωθε η Νταϊάνα, η οποία ζούσε σε ένα δηλητηριωδώς εχθρικό κλίμα. Για το λόγο αυτό, η απόφαση του Χιλιανού σκηνοθέτη να βαφτίσει με το επώνυμό της την ταινία συνιστά μια καίρια, ποιοτική και ουσιώδη καλλιτεχνική επιλογή. Πρωτίστως αποδίδει σεβασμό στην ηρωίδα του, δεν εκμεταλλεύεται το μύθο και το σούσουρο γύρω από αυτήν, βάζοντάς τη στο επίκεντρο, κι έπειτα απελευθερώνει το έδαφος ώστε να σμιλέψει ένα ολόδικό του αφηγηματικό πλαίσιο. Το αποτέλεσμα είναι να βάλει την υπογραφή του σε μια εντελώς πρωτότυπη και απολύτως αντισυμβατική σινε-βιογραφία, όπως μόνο ο Χιλιανός γνωρίζει να τις σκηνοθετεί ("Νερούδα", "Jackie"), ακόμα κι αν ο ακαδημαϊσμός του παίρνει ενίοτε τα ηνία.
Χωρίς να προσδιοριστούν ξεκάθαρα ο χώρος και χρόνος, η αφήγηση εκκινεί κατά τη διάρκεια χριστουγεννιάτικων διακοπών, τις οποίες η Νταϊάνα περνά μόνη με τα παιδιά της σε μια πολυτελή έπαυλη. Οι μέρες περνούν όχι με κατάνυξη αλλά μέσα σε ολοένα αυξανόμενη ψυχρότητα, καθώς η πριγκίπισσα βιώνει μια αμείλικτη αποξένωση από τη βασιλική οικογένεια και κυρίως το σύντροφό της Κάρολο, τον οποίο αποφασίζει να εγκαταλείψει αγνοώντας τους κινδύνους.
Η ταινία συμπεριφέρεται σαν κλειστοφοβικό θρίλερ, η ατμόσφαιρα είναι τόσο απειλητική που κόβεται με μαχαίρι, ενώ τα άρτια καδραρίσματα των παγερών χώρων κάνουν διαπεραστική την αίσθηση της ασφυξίας που νιώθει η ηρωίδα. Ως προς αυτό, είναι χαρακτηριστική μια αποστροφή του Καρόλου προς εκείνη, όταν την προειδοποιεί πως "το σώμα σου πρέπει να κάνει πράγματα που μισεί για το καλό της πατρίδας". Η ατάκα αποτελεί την πιο πικρή σύνοψη του ρόλου που επιτελούσε για χρόνια η Νταϊάνα, ενός πιονιού στην επικοινωνιακή σκακιέρα του θρόνου. Σε αυτό το σημείο είναι που απογειώνεται η ταινία χάρη στην υποψήφια για Όσκαρ ερμηνεία της Κρίστεν Στιούαρτ, την καλύτερη στην καριέρα της. Η ηθοποιός ενσωματώνει στο παίξιμό της τη δυσκαμψία της πριγκίπισσας, το βλέμμα της κουβαλά το βάρος των ισοπεδωμένων συναισθημάτων της και καταφέρνει να προσθέσει ποιότητες σε μια προσωπικότητα που το μόνο που ζητούσε ήταν λίγη θαλπωρή.
Αγγλία, Γερμανία, ΗΠΑ. 2021. Διάρκεια: 117΄. Διανομή: ΣΠΕΝΤΖΟΣ.
Περισσότερες πληροφορίες
Spencer
Κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων διακοπών, η πριγκίπισσα Νταϊάνα νιώθει να καταρρακώνεται ψυχικά και αποφασίζει να βάλει τέλος στη σχέση της με τον πρίγκιπα Κάρολο, αγνοώντας τις συνέπειες μιας τέτοιας πράξης.
