Kerr

2,5

Καφκική πολιτική αλληγορία με απόκοσμα απειλητική ατμόσφαιρα, η οποία όμως δεν γίνεται ποτέ απολύτως πειστική.

Kerr

Από τους ταλαντούχους δημιουργούς του σύγχρονου τούρκικου σινεμά, ο Ταϊφούν Πιρσελίμογλου ξεχώρισε με τη συγκινητική "Περούκα" (2010) και το δραματικό θρίλερ "Δεν Είμαι Εγώ" (2013), ακολουθώντας τα βήματα ενός ευαίσθητου κοινωνικού ρεαλισμού. Στο ασπρόμαυρο "Sideway" του 2017, αντιθέτως, κολυμπά αδέξια έξω από τα κινηματογραφικά νερά του, καθώς δελεάζεται από μια στιλίστικη φιλοσοφική αλληγορία που μιμείται μανιερίστικα τον Μπέλα Ταρ.


Χωρίς να απομακρύνεται εντελώς από το ύφος της προηγούμενης ταινίας του, το ελληνικής συμπαραγωγής –όπως όλες οι τελευταίες δουλειές του Πιρσελίμογλου– "Kerr" είναι ένα βήμα καλοσχεδιασμένης "οπισθοχώρησης", μιας και οι φανερά αλληγορικές προθέσεις του καμουφλάρονται κάτω από το πέπλο ενός πιο χειροποίητου, ρεαλιστικού δράματος. Σ’ αυτό, ο Τζαν επιστρέφει στη γενέτειρά του για την κηδεία του πατέρα του, όπου και γίνεται ο μοναδικός μάρτυρας ενός φόνου. Καταγγέλλοντάς τον στην αστυνομία, όχι μόνο αρχίζει να νιώθει σαν να είναι ο ίδιος ένοχος, αλλά παγιδεύεται σιγά σιγά και σε μια σειρά από παράξενα συμβάντα, ενώ στην επαρχιακή κωμόπολη κηρύσσεται απαγόρευση κυκλοφορίας λόγω ενός φονικού σκύλου (ή μήπως ολόκληρης αγέλης;), που παραμένει ασύλληπτος.


Με αποτελεσματική απλότητα ο Πιρσελίμογλου ξεπερνά την ηθογραφική παρατήρηση μιας κλειστής, οπισθοδρομικής πραγματικότητας, εγκαθιστώντας με μικρές, διακριτικές σεναριακές και σκηνοθετικές κινήσεις μια απειλητική ατμόσφαιρα. Όσο αυτή παραμένει αφηρημένη αποδεικνύεται πιο υποβλητική, ισορροπώντας ανάμεσα σ’ έναν καφκικό εφιάλτη και σε μια πολιτική αλληγορία ολοκληρωτισμού και συνωμοσιολογίας. Τι απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν στον Τζαν είναι αληθινό και τι προϊόν της τρομοκρατημένης φαντασίας του; Οι απαντήσεις του "Kerr", όσο κι αν εκείνο θέλει να τις κρατήσει (προβλέψιμα) ανοιχτές και διφορούμενες, μοιάζουν δραματικά ισχνές και φιλοσοφικά ετοιμοπαράδοτες.

Τουρκία, Ελλάδα, Γαλλία. 2021. Διάρκεια: 101΄. Διανομή: BAD CROWD

Περισσότερες πληροφορίες

Kerr

2,5
  • Σινεφίλ
  • 2021
  • Διάρκεια: 101 '
  • Ταϊφούν Πιρσελίμογλου

O Τζαν επιστρέφει στη γενέτειρά του για την κηδεία του πατέρα του, όπου και γίνεται ο μοναδικός μάρτυρας ενός φόνου. Καταγγέλλοντάς τον στην αστυνομία, παγιδεύεται σε μια σειρά από παράξενα συμβάντα, ενώ στην πόλη κηρύσσεται απαγόρευση κυκλοφορίας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

To PLEASURE & DISOBEDIENCE επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο CYPHER

Art films, exploitation films, ντοκιμαντέρ, εργαστήρια πειραματικού βίντεο και άλλα καινοτόμα φορμά έρχονται σε πρώτο πλάνο στη φετινή διοργάνωση.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
13/12/2025

Ταινίες με σασπένς που βλέπουμε στους κινηματογράφους (11-17/12)

Απαγωγές, απρόβλεπτες καταστάσεις και τραγικές εξελίξεις θα βρείτε στις προτάσεις μας για αυτή την εβδομάδα.

Νεφέλη Γκαμπάντ, ποια είναι τα highlights του 14ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου;

Η επιμελήτρια και προγραμματίστρια του φεστιβάλ μας προτείνει τις προβολές και τις δράσεις που δεν πρέπει να χάσουμε λίγο πριν το φινάλε.

Οι μεταφεστιβαλικές εκδηλώσεις του 38ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Τρία διαφορετικά masterclasses από τον κριτικό κινηματογράφου Δημήτρη Καλιοδήμο και τον σκηνοθέτη και διευθυντή φωτογραφίας Μενέλαο Κυρλίδη και ξεχωριστές προβολές στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Ο Ράντου Ζούντε δεν πιστεύει πως οι ταινίες του θα αλλάξουν τον κόσμο, αλλά θα σας κάνουν να σκεφτείτε το πώς

Συναντήσαμε τον κορυφαίο Ρουμάνο σκηνοθέτη λίγο πριν έρθει στην Αθήνα για να παρουσιάσει τη νέα ταινία του "Kontinental ‘25" στο 14ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αναπλιού επιστρέφει για δεύτερη χρονιά

Η εκδήλωση φιλοδοξεί να αναδείξει την πολυμορφία και την πλούσια πολιτιστική κληρονομία της περιοχής του Ναυπλίου, συνδυάζοντας καλλιτεχνική ποιότητα και εκπαιδευτική στόχευση.

Τσίε Χαγιακάουα: Από τον Χιροκάζου Κόρε-έντα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Μετά το φουτουριστικό "Πλάνο 75", η Γιαπωνέζα σκηνοθέτρια του "Ρενουάρ" αλλάζει ύφος και μιλάει για την τρυφερή, ονειρική και ιμπρεσιονιστική ιστορία ενηλικίωσης, η οποία την οδήγησε ως το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.