Τολμηρός σκηνοθέτης ο οποίος δοκιμάζει συχνά τις αντοχές των θεατών του (πάρτε για παράδειγμα τα φινάλε των "Μετά τη Λουτσία" και "Το Χρονικό Μιας Αθωότητας"), ο Μεξικανός Μισέλ Φράνκο μπορεί να διαφοροποιεί διακριτικά από ταινία σε ταινία το αφηγηματικό του στιλ, παραμένει όμως προσηλωμένος στη μελέτη των βίαιων, καταπιεσμένων ανθρώπινων συμπεριφορών. Κοινωνικά προσανατολισμένος, σχολιάζει τους ψυχολογικούς, οικογενειακούς και ταξικούς δεσμούς που παγιδεύουν τους χαρακτήρες του σε διαδοχικά αδιέξοδα, ωθώντας τους τις περισσότερες φορές σε απελπισμένα, ανεξέλεγκτα ξεσπάσματα.
Στη "Νέα Τάξη", η οποία απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο προπέρσινο Φεστιβάλ Βενετίας, ο Φράνκο διευρύνει τη ματιά του σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο και αντιπαραθέτει τις προσωπικές περιπέτειες των ηρώων του με εκείνες ενός ολόκληρου κράτους σε χαοτική αναταραχή. Έτσι, ένας γάμος της υψηλής μεξικανικής κοινωνίας διακόπτεται από την εισβολή οργισμένων διαδηλωτών, τη στιγμή κατά την οποία κηρύσσεται στη χώρα στρατιωτικός νόμος και οι ένοπλες δυνάμεις αναλαμβάνουν την εξουσία. Κι ενώ στην πολυτελή βίλα όπου λαμβάνει χώρα η δεξίωση οι ένοπλοι εισβολείς σκορπούν τον τρόμο, σκοτώνοντας, ληστεύοντας και καταστρέφοντας, η νεαρή, πλούσια, μα καλόκαρδη νύφη οδηγεί στους δρόμους της εξεγερμένης πόλης, προσπαθώντας να φτάσει στο σπίτι ενός πρώην υπαλλήλου της οικογένειας, η γυναίκα του οποίου χρειάζεται επειγόντως εγχείρηση.
Η ταινία εμποτίζει με στοιχεία φαντασίας και πικρής πολιτικής αλληγορίας την πλοκή ενός θρίλερ με βίαια ξεσπάσματα, σασπένς και σεναριακές ανατροπές. Η εικόνα ενός Μεξικού σε εμφύλια διαμάχη είναι πειστικότατη, οι χαρακτήρες διαθέτουν την απαραίτητη αληθοφάνεια, αλλά ο Φράνκο επιλέγει μια αντισυμβατική, δραματουργικά "πειραγμένη" προσέγγιση της αγωνιώδους ιστορίας του. Θέλοντας να υπογραμμίσει τη σκληρή και θαρραλέα ιδεολογική κριτική του, αποδομεί εκβιαστικά την αφηγηματική συνοχή, μετατοπίζει διαρκώς το νοηματικό κέντρο βάρος του φιλμ, τονίζει λεπτομέρειες (όπως η παρουσία ή απουσία του πράσινου χρώματος) και αδιαφορεί για τις εκούσιες διηγηματικές ελλείψεις. Τα ταξικά αδιέξοδα ξεπροβάλλουν ξεκάθαρα και οι αγαθές προθέσεις συντρίβονται με κρότο, αλλά όσο τολμηρό, άλλο τόσο αμήχανο αποδεικνύεται το τελικό κινηματογραφικό αποτέλεσμα.
Μεξικό, Γαλλία. 2020. Διάρκεια: 86΄. Διανομή: WEIRD WAVE
Περισσότερες πληροφορίες
Νέα Τάξη
Ένας γάμος της υψηλής μεξικανικής κοινωνίας διακόπτεται από την εισβολή οργισμένων διαδηλωτών, τη στιγμή κατά την οποία στη χώρα κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος και οι ένοπλες δυνάμεις αναλαμβάνουν την εξουσία.
