Αντίο, Ηλίθιοι

2,5

Μια ξέφρενη κωμωδία καταστάσεων, αλλά και πικρή σάτιρα της γαλλικής πραγματικότητας, η οποία αναδείχτηκε σε μεγάλη νικήτρια των βραβείων Σεζάρ.

Αντίο, Ηλίθιοι

Ηθοποιός («Μη Αναστρέψιμος», «Οι Ατέλειωτοι Αρραβώνες») με παράλληλη καριέρα πίσω από την κάμερα, ο Αλμπέρ Ντιποντέλ είχε αποσπάσει το 2017 τα βραβεία Σεζάρ σκηνοθεσίας και σεναρίου με τη δραμεντί εποχής «Ραντεβού Εκεί Ψηλά». Αλλάζοντας ύφος, θα επαναλάβει τώρα την επιτυχία του με μια ξέφρενη κωμωδία καταστάσεων, αλλά και πικρή σάτιρα της γαλλικής πραγματικότητας, η οποία αναδείχτηκε σε μεγάλη νικήτρια των φετινών Σεζάρ με έξι (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, β΄ αντρικού ρόλου, φωτογραφίας, σκηνικών) από 12 συνολικά υποψηφιότητες.

Ευρηματική στις ιδέες της, η ταινία ξεκινά με το αφηγηματικό γκάζι στο πάτωμα και την απρόσμενα αστεία συνάντηση μιας κομμώτριας η οποία μαθαίνει πως έχει λίγους μήνες ζωής κι ενός δημοσίου υπαλλήλου, εξπέρ των κομπιούτερ και των συστημάτων ασφαλείας, που επιχειρεί να αυτοκτονήσει. Εκείνη είναι αποφασισμένη να επιστρατεύσει κάθε θεμιτό κι αθέμιτο τρόπο για να βρει το παιδί της, το οποίο εγκατέλειψε νεογέννητο πριν 30 χρόνια, κι εκείνος γίνεται ο εκών άκων αρωγός στην αναζήτησή της. Ο χρόνος τους πιέζει, η αστυνομία βρίσκεται στο κατόπι τους, στοιχεία δεν βρίσκονται πουθενά, ενώ στην ομάδα ερεύνης προστίθεται, σχεδόν με το ζόρι, κι ένας τυφλός αρχειοθέτης.

Αντίο, Ηλίθιοι - εικόνα 1

Ξεκαρδιστική στην εξέλιξή της, η προσπάθεια τού τρίο ξεστρατίζει συχνά σε σουρεαλιστικά μονοπάτια, βάλλοντας πετυχημένα ενάντια μιας γελοία γραφειοκρατικής εξουσίας. Η φάρσα έχει υπόβαθρο, οι πρωταγωνιστές είναι κεφάτοι (ο «τυφλός» Νικολά Μαριέ κέρδισε το Σεζάρ) και μακάρι το χιούμορ να αγκάλιαζε με μεγαλύτερη θέρμη το αλά Μόντι Πάιθον παράλογο, στο οποίο ο Ντιποντέλ κλείνει το μάτι - ο Τέρι Γκίλιαμ κάνει ένα σύντομο πέρασμα (στο τηλεοπτικό διαφημιστικό), ενώ η ταινία είναι αφιερωμένη στον Τέρι Τζόουνς, με τον οποίο ο πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης είχε συνεργαστεί επανειλημμένα. Οι κωμικές ιδέες, όμως, σταδιακά αραιώνουν για χάρη μιας συναισθηματικής σοβαροφάνειας, η οποία έρχεται αργά να μας θυμίσει το (μελο)δραματικό υπόβαθρο της ιστορίας. Σταδιακά κυριαρχεί εντελώς, καπελώνοντας και την μεγαλόστομη όσο και υπερβολικά απλοϊκή κορύφωση.

Γαλλία. 2020. Διάρκεια: 87΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

Αντίο, Ηλίθιοι

Adieu Les Cons
2,5
  • Κομεντί
  • 2020
  • Διάρκεια: 87 '
  • Αλμπέρ Ντιποντέλ

Μια κομμώτρια η οποία μαθαίνει πως έχει λίγους μήνες ζωής επιστρατεύει κάθε θεμιτό κι αθέμιτο τρόπο για να βρει το παιδί της, το οποίο εγκατέλειψε νεογέννητο πριν από 30 χρόνια. Ένας καταζητούμενος δημόσιος υπάλληλος κι ένας τυφλός αρχειοθέτης σπεύδουν προς βοήθειά της.

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Οι καλύτερες ταινίες που παίζουν τώρα στα σινεμά (26/11-3/12)

Μια λίστα με τις ιδανικότερες προτάσεις για κινηματογραφική έξοδο αυτήν την εβδομάδα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
28/11/2025

Σινεμά και ψυχανάλυση: Ο "Κρυμμένος" στον Δαναό

Το αριστουργηματικό ψυχολογικό θρίλερ του Μίκαελ Χάνεκε για μια μοναδική προβολή, συνοδεία συζήτησης, την Κυριακή 7/12, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Σινεμά και Ψυχανάλυση".

Οι "Σμιλεμένες Ψυχές" του Σταύρου Ψυλλάκη επιστρέφουν στη μεγάλη οθόνη

Για τέσσερις προβολές με παρουσία του σκηνοθέτη και του Ελβετού γιατρού Ζουλιέν Γκριβέλ.

Για τον Γιάννη Οικονομίδη, το σινεμά είναι ένα όπλο

Συναντήσαμε τον κορυφαίο σκηνοθέτη στα Εξάρχεια και μιλήσαμε μαζί του, με αφορμή τη "Σπασμένη Φλέβα", την έκτη μεγάλου μήκους ταινία του, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Βασίλης Μπισμπίκης στο ρόλο ενός έκπτωτου άντρα που προσπαθεί να σωθεί από τα χρέη.

Όλες οι κριτικές των νέων ταινιών της εβδομάδας

Η άποψη του "α" για τις πρεμιέρες που παίζονται στους κινηματογράφους από τις 27 Νοεμβρίου.

Σπασμένη Φλέβα

Σε ένα σκληρό δράμα που αποκτά διαστάσεις μοντέρνας τραγωδίας, ο οικονομιδικός εξπρεσιονισμός "μαλακώνει", αλλά η αφηγηματική δύναμη παραμένει σαρωτική και η πολιτικοκοινωνική ματιά γίνεται οξυδερκέστερη και διεισδυτικότερη. | Powered by Uber.

Πέθανε Αγάπη μου

Μπεργκμανικό ψυχογράφημα που καταγγέλλει μέσα από μια εκκωφαντικά προφανή, επαναλαμβανόμενη και φλασάτη μανιέρα τα πατριαρχικά στερεότυπα και τον μεσοαστικό κομφορμισμό. | Powered by Uber.