Μια Σφαίρα στην Καρδιά

2

«Χαμένη» για χρόνια ταινία του ακατάτακτου, sui generis Γάλλου σκηνοθέτη Ζαν-Ντανιέλ Πολέ με έντονο ελληνικό στοιχείο.

Μια Σφαίρα στην Καρδιά

Διαφημισμένη από τον ελληνικό Τύπο ως «η χαμένη ταινία της Τζένης Καρέζη», μιας και μετά την πρώτη προβολή της αποσύρθηκε από την κυκλοφορία, το «Μια Σφαίρα στην Καρδιά» είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους που γύρισε ο ακατάτακτος, sui generis και φιλέλληνας σκηνοθέτης Ζαν-Ντανιέλ Πολέ. Ταλέντο του γαλλικού νέου κύματος, ερωτεύτηκε τη χώρα μας στα γυρίσματα των ντοκιμαντέρ «Μεσόγειος» (1963) και «Βάσσες» (1964), για να επιστρέψει γρήγορα έχοντας στο νου του μια εναλλακτική γκανγκστερική περιπέτεια. Αν και ο Πολέ διαχώρισε τη θέση του από την νουβέλ βαγκ και τράβηξε έναν ποιητικότερο δρόμο, ενώ πειραματίστηκε και με την μπουρλέσκ κωμωδία, στο «Μια Σφαίρα στην Καρδιά» προσπαθεί να δουλέψει ανατρεπτικά πάνω στις συμβάσεις μιας ταινίας είδους, χαρακτηριστική κινηματογραφική επιλογή πολλών δημιουργών του κινήματος.

Έτσι, το σενάριο της ταινίας αναπτύσσεται πάνω σε μια απλή ιστορία καταδίωξης, η οποία ξεκινά όταν ένας μαφιόζος υπεξαιρεί με τη βία την περιουσία ενός ξεπεσμένου αριστοκράτη. Αυτός, απειλούμενος, διαφεύγει από την Σικελία στην Ελλάδα, όπου και γνωρίζει μια τραγουδίστρια η οποία τον περιθάλπει. Ενώ όμως σχεδιάζει την εκδίκησή του, οι άνθρωποι του γκάνγκστερ βρίσκονται στα ίχνη του.

Μια Σφαίρα στην Καρδιά - εικόνα 1

Οι διαρκείς αναφορές στην κλασική αρχαιότητα προοικονομούν την υπό εξέλιξη τραγωδία, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα την απώλεια ενός «ένδοξου» παρελθόντος. Τραύμα το οποίο καθορίζει την εικόνα μιας ολόκληρης χώρας, αλλά και την τύχη του ταξικά υποβιβασμένου και εξόριστου από την πατρίδα του ήρωα. Η προδιαγεγραμμένη διαδρομή του τελευταίου περιγράφεται από τον Πολέ με κινηματογραφική ευαισθησία, με το κατάφωτο τοπίο να λειτουργεί αντιστικτικά, σχεδόν μελαγχολικά, ως ντεκόρ των ανθρώπινων παθών. Όλη αυτή η προβληματική, όμως, δεν κουμπώνει καλά σε μια πλοκή γεμάτη λογικά κενά και δραματουργικά άλματα, «διαβρωμένη» από νεοκυματικές παρεμβάσεις. Οι χαρακτήρες γύρω από τον φυγάδα μαρκήσιο μοιάζουν καρικατούρες, οι ερωτικές ιστορίες είναι άνευρες, προσχηματικές, οι σκηνές δράσεις δεν διαθέτουν την παραμικρή αληθοφάνεια κι όλα είναι τυλιγμένα σε ένα καρτποσταλικό folklore grec (η Καρέζη τραγουδά σε μπαρ της Τρούμπας... Θεοδωράκη - Λειβαδίτη).

Γαλλία, Ελλάδα. 1966. Διάρκεια: 85΄. Διανομή: CAROUSEL.

Περισσότερες πληροφορίες

Μια Σφαίρα στην Καρδιά

Une Balle au Coeur
2
  • Θρίλερ
  • 1966
  • Διάρκεια: 81 '
  • Ζαν-Ντάνιελ Πολέ

Ένας μαφιόζος υπεξαιρεί με τη βία την περιουσία ενός ξεπεσμένου αριστοκράτη, ο οποίος διαφεύγει από την Σικελία στην Ελλάδα και σχεδιάζει την εκδίκησή του. Οι άνθρωποι του γκάνγκστερ, όμως, βρίσκονται στα ίχνη του.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Utama, το Σπίτι μας

Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο φεστιβάλ του Σάντανς για μια ντοκιμαντερίστικη, οπτικά μαγευτική ελεγεία πάνω σ’ έναν "παρελθόντα" τρόπο ζωής. Γήινο, αθόρυβο και περήφανο.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
23/03/2023

Ο Άντρας των Ονείρων μου

Βραβείο γυναικείας ερμηνείας στο Βερολίνο για μια συνολικά προβλέψιμη, αλλά διακριτικά καυστική και συναισθηματικά ώριμη κομεντί πάνω στην ανθρώπινη επικοινωνία, τη μάχη των δύο φύλων και την τεχνητή νοημοσύνη.

Φαντάσματα της Επανάστασης

Ιστορικά γεγονότα, σινεφίλ φαντασία, ταινία εποχής και σύγχρονη κωμωδία συνδυάζονται γεμάτα ιδέες, αλλά χωρίς ισορροπία, σε ένα παιχνιδιάρικο στοχασμό πάνω στην ελληνική ταυτότητα και την ευρωπαϊκή κληρονομιά.

Μια Απροσδόκητη Σχέση

Δράμα χαρακτήρων και ερμηνειών, το οποίο προδίδεται από ένα ζαχαρωμένα μελοδραματικό σενάριο που εξαφανίζει σταδιακά κάθε υπόσχεση δραματικού ρεαλισμού και συναισθηματικής ειλικρίνειας.

Στο Τέλος Ξυρίζουν το Γαμπρό

Ο δημιουργός τού "I Love Karditsa" ξαναχτυπά με μια αφόρητα κακόγουστη και απίστευτα κακοφτιαγμένη "κωμωδία" παρεξηγήσεων μετά… φόνων (καλλιτεχνικών και μη).

Salò, 120 Μέρες στα Σόδομα

Ταινία – σκάνδαλο και τελευταία της παζολινικής φιλμογραφίας, μεταγράφει με απίστευτη ωμότητα και 70s προβληματισμό τις ιδέες του Μαρκήσιου Ντε Σαντ στη σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτικο-φιλοσοφική πραγματικότητα.

Τα Αβγά και τα Πασχάλια

Μετά τους "Φύλακες του Χρυσού Αυγού" (2017) ο ατίθασος Μαξ επιστρέφει σε μια παραλλαγή της ίδιας παιδικής περιπέτειας, η οποία ενισχύει τα μηνύματα ομαδικής δουλειάς και αμοιβαίας εμπιστοσύνης.