Γκλόρια

3

Πιστότατο ριμέικ του συγκινητικού, βραβευμένου στο Φεστιβάλ Βερολίνου πορτραίτου μιας γυναίκας και μιας ολόκληρης κοινωνικής πραγματικότητας από τον ίδιο σκηνοθέτη.

Γκλόρια

Πέντε χρόνια μετά την επιτυχία που γνώρισε στο Φεστιβάλ Βερολίνου με την «Gloria» (βραβείο ερμηνείας για την Παουλίνα Γκαρσία), ο οσκαρικός Σεμπαστιάν Λέλιο («Μια Φανταστική Γυναίκα») αποφάσισε να επανασκηνοθετήσει την ταινία που τον έβαλε στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη. Λογικό, μιας και το αμερικανικό ριμέικ μιας χιλιανής ταινίας απευθύνεται αναπόφευκτα σε ευρύτερο κοινό, ειδικά αν στον πρωταγωνιστικό ρόλο έχεις μια σταρ και ταυτόχρονα εκπληκτική ηθοποιό όπως η Τζούλιαν Μουρ. Και είναι πράγματι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο η τελευταία μπαίνει στο στεγνό πετσί της Γκλόρια Μπελ και του δίνει ζωή «φορώντας» του μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων, ελπίδων, διαψεύσεων, πόθων και απογοητεύσεων.

Γκλόρια - εικόνα 1

Η Αμερικανίδα Γκλόρια είναι ολόιδια με τη Χιλιανή: διαζευγμένη, κοντά στα 60 πλέον, έχει δουλειά γραφείου, κάνει γιόγκα, προσπαθεί να κρατήσει επαφή με τα δυο της παιδιά που έχουν φύγει πια απ’ το σπίτι και τα βράδια βγαίνει να πιει και να χορέψει, αναζητώντας μια γνωριμία που θα της ξαναδώσει κίνητρο για ζωή. Μοιάζει να το βρίσκει στο πρόσωπο του Άρνολντ, ενός πρώην στρατιωτικού ο οποίος της φέρεται με αφοπλιστική ευγένεια, αν και η ιδιότυπη εξάρτησή του από την πρώην γυναίκα και τις δυο κόρες του θα την προβληματίσουν.

Πράγματι, γρήγορα εκείνη θα βρεθεί μπροστά σε ένα επώδυνο δίλημμα, με τον Λέλιο να μένει πιστότατος στον σεναριακό τρόπο με τον οποίο είχε περιγράψει τη σύγχρονη αστική αλλοτρίωση, αλλά και την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας «υπό απόσυρση», αδύναμης να επιβάλει τη θέλησή της σε έναν ανταγωνιστικό κόσμο. Με διακριτικές αλληγορικές νύξεις (το paintball ως πόλεμος επιβίωσης, η μαριονέτα που χορεύει), η «Γκλόρια» σκιαγραφεί το μελαγχολικό πορτρέτο τόσο μιας γυναίκας όσο και μιας αντιφατικής κοινωνικής πραγματικότητας σε αναζήτηση ταυτότητας και τρόπων ειλικρινούς επικοινωνίας. Και το κάνει με την ίδια κινηματογραφική κομψότητα κι ευαισθησία, όσο και με μια ελαφρώς μεγαλύτερη αισιοδοξία (τα παστέλ χρώματα της σκηνογραφίας, το ηλιόλουστο Λος Άντζελες, η πιο όμορφη και σέξι Τζούλιαν Μουρ) και τρυφερότητα από τη Λατινοαμερικάνα συνονόματή της.

ΗΠΑ, Χιλή. 2018. Διάρκεια: 102΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

Γκλόρια

Gloria Bell
3
  • Δραματική
  • 2018
  • Διάρκεια: 101 '
  • Σεμπαστιάν Λέλιο

Η Γκλόρια ζει μόνη, διατηρώντας αραιές επαφές με τα δύο παιδιά της που έχουν πλέον φύγει από το σπίτι. Θα δημιουργήσει μια τρυφερή ερωτική σχέση με τον Άρνολντ, έναν πρώην στρατιωτικό, ο οποίος όμως έχει μια παράξενη εξάρτηση από την πρώην γυναίκα και τις δύο κόρες του.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
25/04/2024

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.

Ο Μύλος και ο Σταυρός

Με κάδρα που παραπέμπουν σε πίνακες της φλαμανδικής και της ολλανδικής σχολής, ο Μαγιέφσκι στήνει μια οπτικά μεγαλοπρεπή αλληγορία πάνω στην τέχνη, την αληθινή ζωή και την ανθρώπινη μισαλλοδοξία.