Απαγορευμένες Συναντήσεις

3

Ένα καλοστημένο δράμα χαρακτήρων, τοποθετημένο εύστοχα στο κέντρο του παλαιστινιακού προβλήματος, αποκτά διαστάσεις κοινωνικοπολιτικού θρίλερ.

Απαγορευμένες Συναντήσεις

Η δεύτερη ταινία του Παλαιστίνιου Μουαγιάντ Αλαγιάν μπορεί να αφηγείται την ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα, πραγματική πρωταγωνίστριά του είναι όμως η Ιερουσαλήμ. Μια πολύπαθη και βαθιά διχασμένη πόλη, η οποία επιβάλλει μια σειρά από αυστηρά κωδικοποιημένες συμπεριφορές στους κατοίκους της, συντηρώντας μια διαρκώς ανήσυχη κι απειλητική καθημερινότητα. Ο Μουαγιάντ και ο σεναριογράφος αδελφός του Ραμί Μούσα Αλαγιάν εκμεταλλεύονται πλήρως αυτή τη ρευστή πραγματικότητα και τοποθετώντας το καλοστημένο δράμα τους στο κέντρο του μεσανατολικού προβλήματος, του προσδίδουν διαστάσεις πολιτικού θρίλερ.

Οι «Απαγορευμένες Συναντήσεις» συμπλέκουν το προσωπικό με το κοινωνικό όταν δυναμιτίζουν την εξωσυζυγική σχέση του Παλαιστίνιου Σαλίμ και της Ισραηλινής Σάρα με μια μικρή παρεξήγηση (έναν ασήμαντο καβγά του πρώτου με το θαμώνα ενός μπαρ), η οποία θα οδηγήσει σε καταγγελία που μπορεί να αποκαλύψει το δεσμό τους. Ο Σαλίμ αναγκάζεται να κατασκευάσει μια ψεύτικη και μυστική, ωστόσο επίσημη δικαιολογία πλευρίσματος της Σάρα για… εθνικούς λόγους, η οποία δεν θα αργήσει να καταλήξει στα χέρια των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών με ολέθριες για όλους συνέπειες.

Απαγορευμένες Συναντήσεις - εικόνα 1

Με έναν αργό, αλλά μεθοδικά όλο και πιο αγωνιώδη ρυθμό, οι αδελφοί Αλαγιάν βυθίζουν σε ένα πικρό ηθικό δίλημμα τους πρωταγωνιστές τους, οι οποίοι πρέπει κάποια στιγμή να διαλέξουν ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, τη βολική αδικία και το επώδυνο δίκαιο, τον εαυτό τους και τους άλλους. Η διαδρομή προς την τελική απάντηση περνά από περίτεχνες στροφές της πλοκής και πειστικές σεναριακές ανατροπές που κλιμακώνουν δεξιοτεχνικά το δράμα, με φόντο μια τεμαχισμένη Ιερουσαλήμ που επιτείνει τις αντιθέσεις και σε πρώτο πλάνο έναν άλυτο ιστορικοπολιτικό γρίφο, τον παλαιστινιακό, οι δαιδαλώδεις πτυχές του οποίου υπογραμμίζουν το αδιέξοδο των εγκλωβισμένων ηρώων.

Παλαιστίνη, Γερμανία. 2018. Διάρκεια: 127'. Διανομή: ROSEBUD.21 / SEVEN FILMS

Περισσότερες πληροφορίες

Απαγορευμένες Συναντήσεις

The Reports on Sarah and Saleem
3
  • Κοινωνική
  • 2018
  • Διάρκεια: 127 '
  • Μουαγιάντ Αλαγιάν

Μια Ισραηλινή κι ένας Παλαιστίνιος διατηρούν εξωσυζυγική σχέση, η οποία μετά από μια ασήμαντη παρεξήγηση θα μπλέξει άδικα και τους δυο τους σε μια περίπλοκη υπόθεση τρομοκρατίας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

To PLEASURE & DISOBEDIENCE επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο CYPHER

Art films, exploitation films, ντοκιμαντέρ, εργαστήρια πειραματικού βίντεο και άλλα καινοτόμα φορμά έρχονται σε πρώτο πλάνο στη φετινή διοργάνωση.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
13/12/2025

Ταινίες με σασπένς που βλέπουμε στους κινηματογράφους (11-17/12)

Απαγωγές, απρόβλεπτες καταστάσεις και τραγικές εξελίξεις θα βρείτε στις προτάσεις μας για αυτή την εβδομάδα.

Νεφέλη Γκαμπάντ, ποια είναι τα highlights του 14ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου;

Η επιμελήτρια και προγραμματίστρια του φεστιβάλ μας προτείνει τις προβολές και τις δράσεις που δεν πρέπει να χάσουμε λίγο πριν το φινάλε.

Οι μεταφεστιβαλικές εκδηλώσεις του 38ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Τρία διαφορετικά masterclasses από τον κριτικό κινηματογράφου Δημήτρη Καλιοδήμο και τον σκηνοθέτη και διευθυντή φωτογραφίας Μενέλαο Κυρλίδη και ξεχωριστές προβολές στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Ο Ράντου Ζούντε δεν πιστεύει πως οι ταινίες του θα αλλάξουν τον κόσμο, αλλά θα σας κάνουν να σκεφτείτε το πώς

Συναντήσαμε τον κορυφαίο Ρουμάνο σκηνοθέτη λίγο πριν έρθει στην Αθήνα για να παρουσιάσει τη νέα ταινία του "Kontinental ‘25" στο 14ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αναπλιού επιστρέφει για δεύτερη χρονιά

Η εκδήλωση φιλοδοξεί να αναδείξει την πολυμορφία και την πλούσια πολιτιστική κληρονομία της περιοχής του Ναυπλίου, συνδυάζοντας καλλιτεχνική ποιότητα και εκπαιδευτική στόχευση.

Τσίε Χαγιακάουα: Από τον Χιροκάζου Κόρε-έντα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Μετά το φουτουριστικό "Πλάνο 75", η Γιαπωνέζα σκηνοθέτρια του "Ρενουάρ" αλλάζει ύφος και μιλάει για την τρυφερή, ονειρική και ιμπρεσιονιστική ιστορία ενηλικίωσης, η οποία την οδήγησε ως το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.