Η Ντι Ρις συνθέτει περίτεχνα τη μεταπολεμική αμερικανική ταυτότητα, σκοντάφτοντας όμως στο απλωμένο της σενάριο, που στερεί ένταση, στιβαρότητα και ρυθμό από την ταινία.
Μόλις στη δεύτερη ταινία της, η Αφροαμερικανίδα σκηνοθέτις Ντι Ρις ρίχνει μια επίμονη ματιά στις ανεπούλωτες πληγές της Αμερικής, αποσπώντας 4 υποψηφιότητες για Όσκαρ και αποτελώντας τη μίνι έκπληξη των φετινών βραβείων. Δύο νεαροί άντρες, ένας λευκός κι ένας έγχρωμος, επιστρέφουν στην πατρίδα τους μετά τη θητεία τους στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα μόνα πράγματα που τους ενώνουν είναι η κοινή πολεμική εμπειρία, το ψυχολογικό αδιέξοδο που τη συνοδεύει και η γη που μοιράζονται οι συγγενείς τους.
Η φιλία τους προκαλεί τριγμούς στη μικρή κοινωνία του αμερικανικού Νότου, η οποία την αντιμετωπίζει με μίσος. Η Ντι Ρις συνθέτει περίτεχνα τη μεταπολεμική αμερικανική ταυτότητα, πραγματοποιώντας εύστοχους παραλληλισμούς με τη σύγχρονη Αμερική. Λευκή πατριαρχική εξουσία, συστημικός ρατσισμός και βία διαιωνίζουν μια φυλετική διαμάχη η οποία μπορεί να έχει νέα μορφή εν έτει 2018, αλλά σίγουρα συνεχίζει να υφίσταται και να διαβρώνει τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Η γεμάτη αρετές σκηνοθεσία της Ρις, ωστόσο, σκοντάφτει στο απλωμένο σενάριο και το πολυάριθμο καστ, στερώντας από την ταινία ένταση, στιβαρότητα και ρυθμό.
ΗΠΑ. 2017. Διάρκεια: 134΄. Διανομή: FEELGOOD ENTERTAINMENT.
Περισσότερες πληροφορίες
Mudbound: Δάκρυα στον Μισισιπί
Ένας λευκός κι ένας έγχρωμος στρατιώτης επιστρέφουν στο αγρόκτημα των οικογενειών τους μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου δουλεύουν αλλά και δημιουργούν μια φιλία που προκαλεί την τοπική κοινωνία.
