Άλλο ένα ενδιαφέρον δείγμα αμερικανικού σκεπτόμενου τρόμου που ξεχωρίζει για την οικονομία και το αφηγηματικό του παιχνίδι ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό.
Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι το είδος των horror movies διανύει τα τελευταία χρόνια μια περίοδο ιδιάζουσας ακμής στην Αμερική, παράγοντας εξαιρετικά δείγματα σκεπτόμενου τρόμου. Για παράδειγμα, το «Σε Ακολουθεί» (2014) του Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ και το «Τρέξε!» (2017) του Τζόρνταν Πιλ ήρθαν σε ρήξη με τα τρομο-φιλμ της σειράς που, χρησιμοποιώντας φτηνά κινηματογραφικά τρικ (ηχητικά εφέ, ιλουστρασιόν φωτογραφία, προκάτ σενάρια, torture porn κ.ά.), προσπαθούν να κερδίσουν επιφωνήματα ξαναμμένων εφήβων σε multiplex. Μια δράκα ετερόκλητων σύγχρονων σκηνοθετών αποφάσισε ορθά να επανεξετάσει τον αμερικανικό τρόμο των δεκαετιών 1960-70.
Αυτοί ήταν που (ξανα)είδαν ότι πίσω από την ανατριχίλα των πλάνων της «Νύχτας των Ζωντανών Νεκρών» (1968) του Τζορτζ Ρομέρο, του «Τελευταίου Σπιτιού Αριστερά» (1972) του Γουές Κρέιβεν και του «Carrie» (1976) του Μπράιαν ντε Πάλμα κρυβόταν μια λοξή, αιματοβαμμένη ματιά στην προοπτική και μετέπειτα στην ήττα των κινημάτων των ’60s, την παράδοση της αυτοδικίας στον κυρίαρχο προτεσταντισμό, τη βίαιη ενηλικίωση κι ένα σωρό άλλα πολιτικοκοινωνικά ζητήματα. Βασιζόμενη, λοιπόν, σε αυτήν την πλούσια παράδοση που στη συνέχεια εκφυλίστηκε, μια νέα γενιά δημιουργών φροντίζει να εμπλουτίσει τα τρομο-φιλμ της με βαθύτερα πολιτικοκοινωνικά και υπαρξιακά ερωτήματα. Ο μόλις 28χρονος Τεξανός Τρέι Έντουαρντ Σουλτς είναι σίγουρα ένας από αυτούς, καθώς με τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του καταφέρνει να μπει στην αμερικανική ελίτ του horror.
Το φιλμ του μας μεταφέρει σε μιαν άλλη Αμερική, όπου μια ασθένεια έχει αφανίσει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Ο Πολ, η Σάρα και ο γιος τους Τράβις έχουν βρει καταφύγιο σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος. Μετά την προσπάθεια ενός αγνώστου να διαρρήξει την πόρτα τους, οι ισορροπίες αλλάζουν και η οικογένεια βρίσκεται μπροστά σε νέες προκλήσεις. Ο νεαρός Σουλτς δεν δυσκολεύεται να τροφοδοτήσει το σασπένς, διατηρώντας ταυτόχρονα μια οικονομημένη λογική. Χωρίς φιοριτούρες και τάσεις μεγαλομανίας, οικοδομεί ένα στιβαρό, μίνιμαλ κινηματογραφικό οικοδόμημα που συνεχώς πειραματίζεται με τα όρια της αντίληψης πάνω στο πραγματικό και το φανταστικό.
Δυστοπική πραγματικότητα κι εφιαλτικά όνειρα μπερδεύονται σε μιαν αφήγηση που γεννά συνεχώς νέες ερμηνείες στους σκοτεινούς διαδρόμους του σπιτιού-φρούριο. Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα σε αυτό που βλέπουμε στην οθόνη και πώς αυτό μπορεί να οριστεί; Πέρα από το ενδιαφέρον εγκεφαλικό παιχνίδι όμως, ένα σωρό ερωτήματα πυροδοτούνται από την κυνικότητα του ενστίκτου επιβίωσης, την αυταπάτη της αυτόνομης οικογενειακής προστασίας/ευημερίας, την οπλοκατοχή και τη σχετικότητα των ηθικών κανόνων. Παρά τις μικρές αδυναμίες του (μονοδιάστατη ερμηνεία του Κέλβιν Χάρισον Τζ., διαχείριση εξωτερικών χώρων), το φιλμ αποτελεί μία από τις ανεξάρτητες εκπλήξεις της χρονιάς.
ΗΠΑ. 2017. Διάρκεια: 137΄. Διανομή: SEVEN FILMS.
Περισσότερες πληροφορίες
Έρχεται τη Νύχτα
Μετά την εξάπλωση ενός θανατηφόρου ιού μια οικογένεια βρίσκει καταφύγιο σε ένα σπίτι στο δάσος, με έναν απρόσκλητο επισκέπτη να αλλάζει τις ισορροπίες.
