Ο Δρόμος για το Λα Παζ

2,5

Ένα περιπετειώδες ταξίδι στη θαυμαστή λατινοαμερικάνικη γη σε ένα συγκινητικό road movie που αποτελεί το βραβευμένο ντεμπούτο του Φρανσίσκο Βαρόνε.

Ο Δρόμος για το Λα Παζ

Ο Σεμπαστιάν μετακομίζει μαζί με τη φίλη του σε ένα νέο διαμέρισμα στο Μπουένος Άιρες. Μόνο που το τηλέφωνο που βρίσκουν εκεί ανήκει σε μια εταιρεία μεταφορών. Με τις οικονομικές δυσκολίες να τον πνίγουν, ο νεαρός Αργεντινός αποφασίζει να δουλέψει ως παράνομος ταξιτζής. Μια μέρα ένας ηλικιωμένος πελάτης θα του ζητήσει να τον μεταφέρει στο Λα Παζ της Βολιβίας έναντι αδρής αμοιβής και κάπως έτσι ξεκινάει ένα περιπετειώδες ταξίδι στη θαυμαστή λατινοαμερικάνικη γη, σε ένα συγκινητικό road movie που αποτελεί το βραβευμένο ντεμπούτο του Φρανσίσκο Βαρόνε.

Ο Δρόμος για το Λα Παζ - εικόνα 1

Ο Σεμπαστιάν μετακομίζει μαζί με τη φίλη του σε ένα νέο διαμέρισμα στο Μπουένος Άιρες. Μόνο που το τηλέφωνο που βρίσκουν εκεί ανήκει σε μια εταιρεία μεταφορών. Με τις οικονομικές δυσκολίες να τον πνίγουν, ο νεαρός Αργεντινός αποφασίζει να απαντήσει τελικά στις ασταμάτητες κλήσεις και να δουλέψει ως παράνομος ταξιτζής. Μια μέρα ένας ηλικιωμένος πελάτης θα του ζητήσει να τον μεταφέρει στο Λα Παζ της Βολιβίας έναντι αδρής αμοιβής. Κάπως έτσι ο Σεμπαστιάν και ο Χαλίλ ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι στη θαυμαστή λατινοαμερικάνικη γη, σε ένα συγκινητικό road movie που αποτελεί το βραβευμένο ντεμπούτο του Φρανσίσκο Βαρόνε.

Χρησιμοποιώντας ένα αταίριαστο πρωταγωνιστικό δίδυμο, ο νεαρός σκηνοθέτης στήνει ένα ενδιαφέρον οδοιπορικό, που όσο γράφει το κοντέρ χιλιόμετρα τόσο θέτει ερωτήματα­ πάνω στη διαφορετικότητα, στην πνευματικότητα, στον κομφορμισμό, στο τέλος του «αργεντίνικου ονείρου» αλλά και στα προσωπικά βαρίδια που πρέπει να ξεφορτωθεί ο καθένας μας για να πάει μπροστά. Το χαμηλότονο φιλμ, διαθέτοντας χιούμορ και αβίαστους προβληματισμούς, θα έφτανε με μεγαλύτερη επιτυχία στον κινηματογραφικό προορισμό του αν ήταν πιο απρόβλεπτο, απέφευγε τις σεναριακές ευκολίες (οι ληστές-καρικατούρες) και, κυρίως, τη φολκλορική απεικόνιση της μουσουλμανικής κοινότητας της Αργεντινής.

Αργεντινή. 2015. Διάρκεια: 92΄. Διανομή: DANAOS FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Δρόμος για το Λα Παζ

Camino a La Paz
2,5
  • Δραματική
  • 2015
  • Διάρκεια: 94 '
  • Φρανσίσκο Βαρόνε

Ο Σεμπαστιάν μετακομίζει μαζί με τη φίλη του σε ένα νέο διαμέρισμα στο Μπουένος Άιρες. Μόνο που το τηλέφωνο που βρίσκουν εκεί ανήκει σε μια εταιρεία μεταφορών. Με τις οικονομικές δυσκολίες να τον πνίγουν, ο νεαρός Αργεντινός αποφασίζει να δουλέψει ως παράνομος ταξιτζής. Μια μέρα ένας ηλικιωμένος πελάτης θα του ζητήσει να τον μεταφέρει στο Λα Παζ της Βολιβίας έναντι αδρής αμοιβής.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.