Η κόρη ενός αυταρχικού αγρότη ενηλικιώνεται στη Σκοτία των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Η Ιστορία συναντά την προσωπική μοίρα σε μια ποιητική όσο και σκληρά ρεαλιστική μεταφορά ενός εμβληματικού βρετανικού μυθιστορήματος από τον στιλίστα Τέρενς Ντέιβις («Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα»).
Με μόλις έξι κινηματογραφικές δουλειές σε 24 χρόνια, από το «Distant Voices, Still Lives» του 1988 στο «Βαθύ Μπλε του Έρωτα» του 2011, ο σπουδαίος Βρετανός στιλίστας Τέρενς Ντέιβις επανέκαμψε τη φετινή σεζόν με δύο απανωτές ταινίες. Πριν από τη βιογραφία της Έμιλι Ντίκινσον «A Quiet Passion», η οποία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βερολίνου, το «Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα» μετέφερε στη μεγάλη οθόνη το εμβληματικό για τη σκοτσέζικη λογοτεχνία μυθιστόρημα του Λιούις Γκράσικ Γκίμπον «Sunset song», σχέδιο που απασχολούσε τον εκλεκτικό σκηνοθέτη για μια ολόκληρη 15ετία. Εντυπωσιάζοντας τη δεκαετία του 1930 με τη ζωντανή γλώσσα του, τη γλαφυρή περιγραφή του και την τόλμη του να θίξει θέματα που αφορούσαν τη σκληρή αγροτική ζωή, το σεξ και τη θέση της γυναίκας, το βιβλίο του Γκίμπον εξιστορεί την ενηλικίωση της όμορφης Κρις, κόρης ενός αυταρχικού και θρησκόληπτου αγρότη στη βορειανατολική Σκοτία των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Οι μαχητικοί γυναικείοι χαρακτήρες, συχνά εύθραυστοι εξωτερικά, συγκινούν σταθερά τον Ντέιβις, ο οποίος στο πρόσωπο της Κρις βρίσκει μια αγωνίστρια, η οποία γίνεται μάρτυρας των διαρκών συγκρούσεων ανάμεσα στον πατέρα και τον αδελφό της, βλέπει τον τελευταίο να ξενιτεύεται, ενώ χάνει από νωρίς την αγαπημένη της μητέρα. Πρόκειται για μια ηρωίδα βγαλμένη θαρρείς από τις σελίδες μυθιστορήματος του Τόμας Χάρντι, με τον Γκίμπον να την παραλληλίζει διαρκώς με τη σκοτσέζικη γη, πηγή χαράς και οδύνης, αναλλοίωτων προαιώνιων παραδόσεων μα και επερχόμενων αλλαγών.
Το ίδιο κάνει και ο εικαστικά μεγαλοπρεπής Τέρενς Ντέιβις, ο ποιητικός ρεαλισμός του οποίου δένει στην ίδια εικόνα την ομορφιά και τη σκληρότητα, το ρεαλισμό και τη θλίψη. Η επιλογή της τραγουδίστριας-μοντέλου Άγκνες Ντέιν στον πρωταγωνιστικό ρόλο δεν τον βοηθά ερμηνευτικά, καταφέρνει όμως να «κλέψει» σκηνοθετικά πολύτιμα συναισθήματα και κρυμμένα πάθη, αποτυπώνοντας μελαγχολικά (και υπό τους ελεγειακούς ήχους του «Flowers of the forest») το τέλος των παλιών ημερών, των αξιών και των ιδεών τους, πριν την αυγή μιας νέας εποχής.
Μ. Βρετανία. 2015. Διάρκεια: 135΄. Διανομή: ONE FROM THE HEART.
Περισσότερες πληροφορίες
Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα
Η κόρη ενός αυταρχικού αγρότη ενηλικιώνεται στη Σκοτία των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
