
Το Kino Athens, το Διεθνές Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας, επιστρέφει για την 4η διοργάνωσή του, από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου 2026, προσφέροντας για άλλη μια φορά μια γιορτή για το ανεξάρτητο σινεμά. Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του φεστιβάλ φέτος είναι το εκτενές αφιέρωμα στη Χιλιανή σκηνοθέτιδα Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ, η οποία έχει καθιερωθεί ως μια από τις πιο ιδιαίτερες φωνές του σύγχρονου λατινοαμερικανικού κινηματογράφου. Το αφιέρωμα θα παρουσιάσει ολόκληρη τη φιλμογραφία της Σοτομαγιόρ, από τα πρώτα μικρού μήκους έργα της που εστιάζουν στην προσωπική και οικογενειακή ταυτότητα, μέχρι τα ώριμα κινηματογραφικά της έργα που την έχουν αναδείξει διεθνώς.
Στο επίκεντρο θα βρίσκεται η νέα της ταινία, "Limpia" (2025), η οποία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν στις 19 Σεπτεμβρίου 2025, ανοίγοντας την ενότητα Horizontes Latinos. Η ταινία έκανε επίσης διεθνή διαδικτυακή πρεμιέρα στο Netflix στις 10 Οκτωβρίου 2025, σηματοδοτώντας την πρώτη συνεργασία της σκηνοθέτιδας με την πλατφόρμα.
Ανάμεσα στην οικειότητα και τα κοινωνικά όρια
Η Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ είναι η πρώτη γυναίκα που απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο και έχει διαμορφώσει μια ξεχωριστή φωνή στον σύγχρονο λατινοαμερικανικό κινηματογράφο. Το έργο της χαρτογραφεί με λεπτότητα τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ της ψυχολογικής εσωτερικότητας και των κοινωνικών ανισοτήτων.
Από το "Πέμπτη με Κυριακή" (2012) έως το "Πoλύ Αργά Για να Πεθάνουν Νέοι" (2018), η Σοτομαγιόρ έχει τιμηθεί διεθνώς για τη δεξιοτεχνική χρήση του τοπίου, του χρόνου και της σιωπής, αποτυπώνοντας πώς οι ιδιωτικές ζωές διαμορφώνονται από εξωτερικές δυνάμεις, την οικογένεια, τον τόπο, την τάξη, τις κοινωνικές προσδοκίες, την απουσία και την ανάγκη του ανήκειν.
Η νέα της ταινία "Limpia", βασισμένη στο μυθιστόρημα της Αλία Τραμπούκο Ζεράν, αποτελεί σημείο καμπής στο έργο της και την πρώτη της συνεργασία με το Netflix. Η ιστορία παρακολουθεί τη σχέση της Estela, μιας οικιακής βοηθού από τη νότια Χιλή, με τη μικρή Julia, έξι ετών, την οποία φροντίζει καθημερινά. Μέσα από τη σχέση τους ξετυλίγεται ένας ευαίσθητος, αμφίσημος κόσμος εξάρτησης, οικειότητας και δύναμης, όπου η αόρατη εργασία αποκτά φωνή και οικουμενική διάσταση.