Συναισθηματική Αξία
Σε μια από τις πλέον αναμενόμενες συμμετοχές του φετινού διαγωνιστικού, ο Νορβηγός Γιόακιμ Τρίερ συναντά ξανά την πρωταγωνίστρια του "Χειρότερου Ανθρώπου στον Κόσμο" Ρενάτε Ρέινσβε (βραβείο ερμηνείας στις Κάννες του 2021), τη βαφτίζει με το όνομα της ηρωίδας του ιψενικού "Κουκλόσπιτου" και την φέρνει αντιμέτωπη με την επιβλητική φιγούρα του αποξενωμένου πατέρα της. Εκείνη ανερχόμενη θεατρική και τηλεοπτική ηθοποιός, εκείνος καταξιωμένος κινηματογραφικός σκηνοθέτης (ένας συναρπαστικός Στέλαν Σκάρσγκαρντ), με την Νόρα να αρνείται πεισματικά την απροσδόκητη πρότασή του να πρωταγωνιστήσει στην επόμενη ταινία του. Στην τεταμένη σχέση τους μπλέκονται η μικρή αδελφή της και η Αμερικάνα σταρ που παίρνει τελικά το ρόλο (Ελ Φανινγκ), αλλά και η τέχνη με την αληθινή ζωή, τα φανερά συναισθήματα και οι απωθημένες επιθυμίες, ο καταπιεστικός και παρηγορητικός θεσμός της οικογένειας, ο Ίψεν, ο Στρίντμπεργκ και ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Ο τελευταίος είναι και η βασική αναφορά τής σεναριακά περίτεχνης και σκηνοθετικά στιβαρής "Συναισθηματικής Αξίας", η οποία αποτελεί, δίπλα στο "Ένα Απλό Ατύχημα" του Τζαφάρ Παναχί, το μεγάλο φαβορί για την κορυφαία διάκριση του φεστιβάλ. Θίγοντας, μάλιστα, θέματα που συγκινούν διαχρονικά την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, με... προσβάσιμα arty περιτύλιγμα, μην εκπλαγείτε αν τη συναντήσουμε και στις επόμενες οσκαρικές υποψηφιότητες.
Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν θα ισχύσει για το "Resurrection" του Κινέζου Μπι Γκαν ("Long Day's Journey Into Night") και την "Romeria" της Καταλανή Κάρλα Σιμόν (Χρυσή Άρκτο για τις "Ροδακινιές του Αλκαράς"), δυο σινε-προτάσεις οι οποίες στέκονται στις εντελώς αντίθετες γωνιές του κινηματογραφικού χάρτη. Η πρώτη αποτελεί ένα "συνειρμικό", αποσπασματικό και οπτικά εντυπωσιακότατο ταξίδι στην ιστορία του σινεμά κατά τον προηγούμενο αιώνα (με ένα φρενήρες εικοσάλεπτο μονοπλάνο αναφοράς). Σινεφίλ πανδαισία, αλλά και καλλιτεχνική εσωστρέφεια γεμάτη ατελείωτες αναφορές σε ταινίες, είδη, δημιουργούς και στιλ, η οποία προσφέρεται, σχεδόν αποκλειστικά, για ενδοφεστιβαλική κατανάλωση. Η "Romeria", από την άλλη, είναι ένα μικρής εμβέλειας, αλλά μεγάλης ευαισθησίας ταξίδι στη μνήμη (προσωπική και συλλογική), μέσα από τις προσπάθειες μιας νεαρής κοπέλας να ανακαλύψει την αλήθεια για τους βιολογικούς γονείς της. Η καθημερινότητά της "χάνεται" μέσα στο βιντεο-ημερολόγιό της κι αυτό μέσα στα φαντασιωμένα 80s, μια επικίνδυνη, μα πετυχημένη αφηγηματική ισορροπία η οποία ευτυχώς δεν χάνεται ποτέ, στοχεύοντας στην ουσία των γεγονότων, των σχέσεων και των συναισθημάτων.
Ακόμα ένα εύθραυστο φιλμ ημιτονίων, τέλος, το "The History of Sound" του Νοτιοαφρικανού Όλιβερ Ερμάνους ("Είμαι Ζωντανός") αξιοποιεί το πέρασμα του χρόνου για "να απλώσει" μέσα του ένα συγκινητικότατο γκέι ρομάντζο (των super hot Πολ Μέσκαλ και Τζος Ο'Κόνορ) με φόντο την αμερικάνικη φολκλορική μουσική την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κόντρα στην αυτάρεσκη φεστιβαλική παραξενιά και την ανεγκέφαλη mainstream ανακύκλωση, ο Ερμάνους επιλέγει ένα μοναχικό κινηματογραφικό δρόμο κι ένα χαμηλότονο μελωδικό σκοπό, θυμίζοντας τα λυρικά κομψοτεχνήματα του Τέρενς Ντέιβις ("Distant Voices, Still Lives") και Άντριου Χέιγκ ("Άγνωστοι Μεταξύ μας").
Ευχαριστούμε την Aegean Airlines για την υποστήριξή της στην πραγματοποίηση του ταξιδιού.
