
Την ώρα που εξακολουθεί να αποτελεί ένα αίνιγμα το πιο ακριβώς θα είναι το επόμενο, και τελευταίο, κινηματογραφικό βήμα του, ο διάσημος σκηνοθέτης Κουέντιν Ταραντίνο δε σταματά να προβληματίζεται υπαρξιακά για το μέλλον του σινεμά.
Ο δημιουργός, ο οποίος τα τελευταία χρόνια μοιράζει τη ζωή του μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ όπου ζει με την οικογένειά του, ταξίδεψε πρόσφατα στο φεστιβάλ του Σάντανς για μια συζήτηση με τον σημαντικό κριτικό κινηματογράφου Έλβις Μίτσελ. Φυσικά, η κουβέντα κινήθηκε αμέσως γύρω από το πότε θα έχουμε μια νέα ταινία του Ταραντίνο. Η απάντησή του ήταν: "Δε βιάζομαι καθόλου να ξεκινήσω γυρίσματα. Κάνω αυτήν τη δουλειά εδώ και τριάντα χρόνια. Σε ένα μήνα ο γιος μου γίνεται πέντε ετών και έχω μια κόρη στα δυόμιση. Όταν είμαι στην Αμερική γράφω. Αλλά όταν βρίσκομαι στο Ισραήλ; Είμαι ο 'άμπα' που σημαίνει πατέρας. Έτσι, η ιδέα να ξεκινήσω ένα τέτοιο ταξίδι (σ.σ.: εννοεί μιας ταινίας) την ώρα που τα παιδιά μου είναι πολύ νέα για να καταλάβουν με τι ασχολούμαι, δε με δελέαζει ιδιαίτερα. Κάπως νιώθω ότι δε θέλω να κάνω οποιαδήποτε άλλη ταινία μέχρις ότου ο γιος μου είναι τουλάχιστον έξι. Τότε πιστεύω θα μπορεί να αντιληφθεί τι τρέχει, θα είναι πλάι μου και θα έχει μια ανάμνηση που θα θυμάται για πάντα. Για την κόρη μου δεν ανησυχώ καθόλου, είναι ήδη ιδιοφυία".
Ωστόσο, ο Ταραντίνο κάτι έχει στα σκαριά. "Σε περίπτωση που αναρωτιέστε με τι ασχολούμαι, αυτήν την περίοδο ετοιμάζω μια θεατρική παράσταση. Εάν αποδειχθεί φιάσκο, τότε δε θα τη μεταφέρω στον κινηματογράφο. Αλλά αν σπάσει τα ταμεία; Ε τότε ίσως γίνει η τελευταία ταινία μου".

Λίγο μετά, ωστόσο, η αναφορά του Μίτσελ στο πόσο λείπει μια σκηνοθετική φωνή σαν του Ταραντίνο από το σύγχρονο σινεμά, οδήγησε τον Αμερικανό σε μικρή έκρηξη. Όπως κατέγραψε το Variety, δήλωσε τα εξής: "Το να ετοιμάσεις μια παράσταση είναι μια γαμημένα πολύ απαιτητική δουλειά, οπότε δεν έχω ιδέα αν μπορώ να την κάνω. Αυτή είναι μια πραγματική πρόκληση, αλλά το να γυρίζεις ταινίες; Τι σκατά είναι καν μια ταινία σήμερα; Κάτι που παίζεται στις αίθουσες για τέσσερις γαμημένες εβδομάδες; Χαίρω πολύ, μετά τη δεύτερη εβδομάδα μπορείς να το παρακολουθήσεις στην τηλεόραση. Δεν έχω μπλέξει με όλη αυτήν την υπόθεση για να μην πάρω τίποτα πίσω. Θέλω να πω, τα πράγματα ήταν ήδη άσχημα το '97, όπως και το '19, η τελευταία γαμημένη χρονιά των ταινιών. Και τότε ήταν σκατά η φάση, αλλά προσωπικά, το ότι έχουν γίνει όλα χειρότερα τι μας λέει; Ότι ήταν όλα για το φαίνεσθαι, ένα σόου με πόνι. Βγαίνεις σε διανομή σήμερα και μέσα σε δύο εβδμάδες μπορείς να δεις την ταινία σου σε ένα οποιοδήποτε steamer. Αίθουσα; Είναι αδύνατον να το κάνεις αυτό, είναι το τελευταίο οχυρό".
"Ξεμπούκωσε" ο Ταραντίνο, αλλά ποιος μπορεί να του πει ότι έχει άδικο όταν, μόλις πριν από ελάχιστους μήνες, η Warner Bros. που χρωστά πολλά στον Κλιντ Ίστγουντ, δεν μπήκε καν στον κόπο να κυκλοφορήσει κανονικά την τελευταία ταινία του; Δύσκολοι καιροί για χολιγουντιανούς σκηνοθέτες...