Έχοντας ιδρυθεί το 1902 από τη Σοφία Σλίμαν ως πρώτο λαϊκό σανατόριο της Ελλάδας, το νοσοκομείο Σωτηρία περιέθαλψε κατά τον προηγούμενο αιώνα αμέτρητους φυματικούς, πολλοί εκ των οποίων άφησαν την τελευταία τους πνοή σε κάποιον από τους κρύους θαλάμους του. Ουκ ολίγοι απ’ αυτούς "αζήτητοι", είτε επειδή ήταν φτωχοί και μόνοι είτε επειδή το στίγμα του φθισικού, το οποίο αποτυπωνόταν και σ’ ολόκληρη την οικογένεια του αρρώστου, ήταν εντονότατο για δεκαετίες.
Η ιστορία πολλών "ανωνύμων" που θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους, όμως, θα έρθει στο φως το 2015, όταν θα ανακαλυφθούν τυχαία στο νοσοκομείο 30 βαλίτσες γεμάτες με τα υπάρχοντα θανόντων φυματικών από το 1945 έως το 1975, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα και ένα απωθημένο συλλογικό τραύμα. Η Μαριάννα Οικονόμου ("Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες") το διερευνά μεθοδικά, αν και δεν έχει πλούσιο "ζωντανό" υλικό, ικανό να περιγράψει σε εύρος την υγειονομική και κοινωνική κατάσταση της μεταπολεμικής Ελλάδας. Παρ’ όλα αυτά, το συγκροτημένο σινε-οδοιπορικό της φωτίζει κομμάτια ενός αόρατου εθνικού παρελθόντος, ρίχνοντας ταυτόχρονα συγκινητικές γέφυρες στο σήμερα.
Ελλάδα. 2024. Διάρκεια: 75΄. Διανομή: CINEDOC
Περισσότερες πληροφορίες
Αζήτητοι
Το 2015, 30 βαλίτσες που ανακαλύπτονται τυχαία φέρνουν στο φως τα υπάρχοντα πεθαμένων φυματικών του νοσοκομείου Σωτηρία και μαζί πολλές άγνωστες ανθρώπινες ιστορίες και ένα απωθημένο συλλογικό τραύμα.
