Η διαχρονική (πολιτική) ερώτηση πάνω στη δυνατότητα διαχωρισμού ζωής και τέχνης επανήλθε δριμύτερη την προτελευταία μέρα του φετινού φεστιβάλ, το οποίο απονέμει σήμερα, Σάββατο 25/5, τα βραβεία του. Όλοι γνωρίζαμε από πριν πως ανάμεσα στις επικρατέστερες για διάκριση επιλογές θα ήταν και "Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς" του Μοχάμαντ Ρασούλοφ ("Ένας Ακέραιος Άνθρωπος", "Δεν Υπάρχει Κακό"), σκηνοθέτη ο οποίος έχει υποστεί απηνείς διώξεις από το ιρανικό καθεστώς και είναι πλέον φυγάς από τη χώρα του. Η άφιξή του στην γαλλική Ριβιέρα ήταν αμφίβολη μέχρι την τελευταία στιγμή και η παρουσία του εδώ εντείνει τη φημολογία περί επικείμενης βράβευσής του. Και πράγματι, πως να αφήσεις έξω από τις επιλογές σου, ως μέλος της κριτικής επιτροπής, ένα ορθογραφημένο μεν, απλοϊκό και μονοδιάστατο δε κοινωνικό δράμα (η πολιτική σπέρνει τη διχόνοια στα μέλη μιας τυπικής μεσοαστικής οικογένειας), το οποίο γυρίστηκε υπό καθεστώς πλήρους ανελευθερίας έκφρασης, καταφέρνοντας να μεταφέρει – μετωπικά και διδακτικά – μόνο ένα μέρος της σοκαριστικά καταπιεστικής πραγματικότητας του σημερινού Ιράν; Το ερώτημα που βλέπουμε να επανέρχεται συχνά στις κινηματογραφικές εικόνες - "μπορεί η τέχνη να είναι διασκεδαστικό, αποπροσανατολιστικό αντίδοτο απέναντι στη φρίκη της αληθινής ζωής;" - τίθεται τώρα επιτακτικά μπροστά μας και απαιτεί απ' όλους μας να πάρουμε θέση. Η κριτική επιτροπή, με επικεφαλής την Γκρέτα Γκέργουικ, θα το κάνει το βράδυ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πιθανότατα και με τον ηχηρότερο δυνατό.
Δίπλα στον "Σπόρο της Ιερής Συκιάς", ο δυνατότερος ανταγωνιστής για τον Χρυσό Φοίνικα και φυσικά ένα μεγάλο βραβείο είναι το αλμοδοβαρικό μιούζικαλ "Emilia Perez" του Γάλλου Ζακ Οντιάρ και δευτερευόντως – λόγω "μεγέθους" και ανάλαφρου ύφους - η "Anora" του Σον Μπέικερ. Ελαττώθηκαν οι πιθανότητες του "Bird" της Άντρεα Άρνολντ, το "The Apprentice" μπορεί να βολευτεί με την αντρική ερμηνεία (Σεμπάστιαν Σταν και Τζέρεμι Στρονγκ), ενώ κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει, παρά τις αντιρρήσεις των κριτικών, το "Megalopolis" του Φράνσις Κόπολα και την "Παρθενόπη" του Πάολο Σορεντίνο. Ούτε το "All we Imagine as Light" της Παγιάλ Καπάντια, πρώτη ινδική συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ εδώ και τρεις δεκαετίες. Πρόκειται για την ημιντοκιμαντερίστικη, μα συνάμα τόσο λυρική καταγραφη της συνάντησης τριών γυναικών στο Μουμπάι, η οποία εξελίσσεται σε ένα μυσταγωγικό οδοιπορικό προς τη συνειδητοποίηση και αναθεώρηση της θέσης τους μέσα στη χαοτική, κομφορμιστική και αδιάλλακτη ινδική πραγματικότητα.
Για τον Λάνθιμο και τις "Ιστορίες Καλοσύνης" του τι περισσεύει τελικά; Η ταινία έχει ακόμα μακρά διαδρομή ως την τελική εμπορική και καλλιτεχνική αποτίμησή της κι ενώ δεν συγκαταλέγεται στα φαβορί, διατηρεί ελπίδες για το βραβείο σκηνοθεσίας, αυτό του σεναρίου, αλλά και της αντρικής ερμηνείας στον Τζέσι Πλέμονς. Αντίπαλοι του τελευταίου οι πρωταγωνιστές του "The Apprentice", όπως προαναφέραμε, αλλά και ο Μπεν Γουίσο του "Λιμόνοφ: Μια Μπαλάντα" του Κίριλ Σερεμπρένικοφ. Για την αντίστοιχη γυναικεία, η Κάρλα Σοφία Γκασκόν της "Emilia Perez", η Μίκι Μάντισον του "Anora", η Νίκια Άνταμς του "Bird", η Μαλού Κεμπιζί του "Ακατέργαστου Διαμαντιού" και γιατί όχι η Ντέμι Μουρ, αν η επιτροπή ενθουσιάστηκε με το "Substance" της Κοραλί Φαρζά και θέλει κάπου να το "στριμώξει".
Ευχαριστούμε την Aegean Airlines για την υποστήριξή της στην πραγματοποίηση του ταξιδιού.
.jpg?quality=85&404=default&v=4)
