«Ο Διάδοχος»
Τα τελευταία 24 χρόνια, ο ερχομός της άνοιξης συνδέεται άρρηκτα στα κινηματογραφικά πράγματα με την έναρξη του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, της εκλεκτικής διοργάνωσης η οποία όχι μόνο παρουσιάζει μερικές από τις καλύτερες σύγχρονες ταινίες που μιλούν γαλλικά, αλλά μας συστήνει φρέσκους δημιουργούς του μέλλοντος λίγο πριν τη μεγάλη στιγμή τους. Σε αυτούς τους ρυθμούς κινείται και το φετινό πρόγραμμα, το οποίο ξεδιπλώνεται από τις 2 έως και τις 10 Απριλίου σε Άστορ, Γαλλικό Ινστιτούτο, Δαναό και Ταινιοθήκη της Ελλάδος και, ταυτόχρονα, σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Πάτρα, Χανιά, Καβάλα και Καστοριά.
Βίοι παράλληλοι
Δύο από τους πιο παραγωγικούς Γάλλους δημιουργούς των τελευταίων δεκαετιών εκπροσωπούνται εις διπλούν στο θεσμό. Από τη μία, ο βετεράνος Σεντρίκ Καν που θα δώσει το "παρών" στην πρωτεύουσα, υπογράφει το "Γύρισμα" με το οποίο ξεκινάει το φεστιβάλ. Μια ταινία μέσα στην ταινία, όπου ο αγώνας μιας ομάδας εργατών για την προστασία του εργοστασίου τους σμίγει με το χάος μιας ανοργάνωτης κινηματογραφικής παραγωγής. Σε διαφορετικό κλίμα και έχοντας μεταξύ των συνεργατών του τον οσκαρικό σεναριογράφο Αρτούρ Χαράρι ("Ανατομία μιας Πτώσης"), ο Καν παραδίδει με την "Υπόθεση Γκόλντμαν" ένα αγωνιώδες δικαστικό δράμα, βασισμένος στην πραγματική υπόθεση ενός ακροαριστερού ακτιβιστή καταδικασμένου για σειρά κλοπών, ο οποίος δολοφονήθηκε μυστηριωδώς τη δεκαετία του ‘70. Από την άλλη, ο αθεράπευτος σουρεαλιστής Κουεντίν Ντουπιέ, διαχρονικά μία από τις πιο συχνές παρουσίες στο Γαλλόφωνο, εξερευνά στο "Γιανίκ" τι συμβαίνει όταν ένας απηυδισμένος θεατής μιας κακής θεατρικής παράστασης αποφασίζει να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής κατά τη διάρκεια του έργου. Ακόμη, στo "Ντααααλί!", με το οποίο πέφτει η αυλαία της φετινής διοργάνωσης, παρακολουθούμε τις σε βάθος χρόνου αλλόκοτες απόπειρες μιας δημοσιογράφου να πάρει συνέντευξη από τον απρόβλεπτο σουρεαλιστή ζωγράφο.
Νέα ταλέντα
Για τα βραβεία του φεστιβάλ πρόκειται να συναγωνιστούν μια σειρά από ανερχόμενα ονόματα σκηνοθετών, όπως ο πολυβραβευμένος Ξαβιέ Λεγκράν. Ύστερα από το παλλόμενο "Μετά το Χωρισμό", ο δημιουργός του επανέρχεται με το "Διάδοχο", ένα ανατρεπτικό θρίλερ γεμάτο σασπένς, στο οποίο ένας διακεκριμένος σχεδιαστής μόδας έρχεται αντιμέτωπος με τη φρικαλέα παράλληλη ζωή του αποξενωμένου πατέρα του. Έπειτα, η πρωτοεμφανιζόμενη Ίρις Κάλτενμπακ ταξιδεύει στην Αθήνα για να παρουσιάσει την υποβλητική "Αρπαγή", στην οποία η πρωταγωνίστρια Χαφσιά Χερζί δίνει μια γοητευτικά αινιγματική ερμηνεία στο ρόλο μιας μαίας που φτάνει στα άκρα για να γίνει μητέρα. Στο διαγωνιστικό τμήμα βρίσκουμε ακόμη τον "πολύ" Ρομπέρ Γκεντιγκιάν ("Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο"). Στο "Και η Ζωή Συνεχίζεται", ο auteur από τη Μασσαλία πλάθει ένα γλυκόπικρο ψυχογράφημα μιας παρέας εξηντάρηδων, οι οποίοι συνεχίζουν να είναι ρομαντικοί, ιδεαλιστές και ονειροπόλοι, παρά τις απογοητεύσεις που τους έχει "σερβίρει" η ζωή. Επιπλέον, ο εξίσου σημαντικός Στεφάν Μπριζέ ("Ο Νόμος της Αγοράς") σκηνοθετεί τους Γκιγιόμ Κανέ και Άλμπα Ρορβάκερ στο "Μαζί Ξανά", όπου οι δύο σταρ βιώνουν ένα θυελλώδες όσο και μελαγχολικό ρομάντζο. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι η κριτική επιτροπή που απονέμει τα φετινά βραβεία απαρτίζεται από τους Γιώργο Αρβανίτη (διευθυντής φωτογραφίας), Πόλυ Λυκούργου (κριτικός κινηματογράφου), Θανάση Νεοφώτιστο (σκηνοθέτης), Πολύδωρο Βογιατζή (ηθοποιός), Μιλέν Ζαπανουά (ηθοποιός) και Κριστιάν Καρεμπέ (ποδοσφαιριστής).
Πανόραμα αστέρων
Από το πρόγραμμα του Γαλλόφωνου μην προσπεράσετε τους τίτλους του Πανοράματος. Διότι εκεί θα βρείτε ταινίες όπως το τεταμένο οικογενειακό δράμα "Σιωπή" του δοκιμασμένου Γιοακίμ Λαφός ("Πέρα από τη Λογική", "Λευκοί Ιππότες"), το παραγωγής Ρομέν Γαβρά "Ο Βασιλιάς του Αλγερίου" (Ελιάς Μπελκεντάρ), καθώς και την "Όξινη Βροχή" (Ζουστ Φιλιπό), τη δεύτερη ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί ο Γκιγιόμ Κανέ. Τώρα, εάν είστε λιγάκι σαν εμάς και στα φεστιβάλ αναζητάτε τα κρυμμένα διαμάντια, προτείνουμε να σημειώσετε τον "Ονειροπόλο". Το πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο της Αναΐς Τεγέν έχει συζητηθεί σε διεθνή φεστιβάλ, διαθέτει τη Γαλλίδα σταρ Εμανουέλ Ντεβός σε κεντρικό ρόλο και αφηγείται την ιστορία ενός μονόφθαλμου άντρα, ο οποίος ζει μοναχικά ως φύλακας μιας αριστοκρατικής έπαυλης. Όλα αλλάζουν, όμως, όταν επιστρέφει μία από τις κληρονόμους του κτήματος.
Το Παρίσι, αλλιώς
Η Πόλη του Φωτός, η οποία μάλιστα φιλοξενεί φέτος τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει την τιμητική της στο κεντρικό αφιέρωμα της διοργάνωσης με τίτλο "Το Παρίσι χωρίς κλισέ". Οι επιλογές προτείνονται με κλειστά μάτια, αφού ανάμεσά τους εντοπίζουμε κλασικά φιλμ όπως το "Η Ζαζί στο Μετρό" (1960) του αξεπέραστου Λουί Μαλ ("Ασανσέρ για Δολοφόνους") και τις ακαταμάχητα ρομαντικές "Νύχτες με Πανσέληνο" (1984), μία από τις καλύτερες δουλειές του Ερίκ Ρομέρ ("Μια Νύχτα με τη Μοντ"). Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και νεότερες επιλογές, όπως το animation "Η Dilili στο Παρίσι" (Μισέλ Οσελό, 2016), ο "Πανικός" (2013) της πρόσφατα οσκαρικής Ζιστίν Τριέ ("Ανατομία μιας Πτώσης") και το ντοκιμαντέρ "Εμείς" (2020) της ταλαντούχας Αλίς Ντιόπ ("Σεντ Ομέρ").
