Επάγγελμα Ρεπόρτερ

5

Ο Αντονιόνι συνδυάζει το προσωπικό ύφος του με εκείνο των αμερικανικών ταινιών περιπλάνησης σε μια καφκική ελεγεία.

Επάγγελμα Ρεπόρτερ κριτική

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και μιάμιση δεκαετία μετά την "τριλογία της σιωπής" ("Η Περιπέτεια", "Η Νύχτα", "Η Έκλειψη") ο Μικελάντζελο Αντονιόνι συνεχίζει να στοχάζεται πάνω στο σύγχρονο υπαρξιακό κενό, ανανεώνοντας διαρκώς τη σκηνοθετική προσέγγισή του. Επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ ("Ζαμπρίνσκι Πόιντ") στην Ευρώπη, φέρνει μαζί του τον Τζακ Νίκολσον και σε σεναριακή συνεργασία με τον Μαρκ Πέπλοου ("Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας") υπογράφει ένα ελεγειακό road movie: ο Ντέιβιντ Λοκ είναι ένας Αμερικανοβρετανός δημοσιογράφος που βρίσκεται στο βόρειο Τσαντ προσπαθώντας να έρθει σε επαφή με τους τοπικούς αντάρτες. Αποξενωμένος από την (άπιστη) γυναίκα του, χωρίς ρεπορτάζ στα χέρια του και μετά από μια ολοήμερη περιπέτειά του στη μέση της ερήμου, επιστρέφει στο ξενοδοχείου του, όπου διαπιστώνει πως ο Βρετανός ένοικος του διπλανού δωματίου είναι νεκρός. Οικειοποιείται την ταυτότητά του και ξεκινά ένα ταξίδι προς το άγνωστο (αρχικά στο Μόναχο και κατόπιν στην Βαρκελώνη) και μια νέα ζωή, διαπιστώνοντας στην πορεία πως έχει μπλεχτεί σε μια παράνομη συμφωνία αγοράς όπλων.

Η ιδέα της αναζήτησης ταυτότητας αναπτύσσεται με μοναδικό, βαθιά υπαρξιακό και σχεδόν καφκικό τρόπο σε μια τελετουργική οδύσσεια στα ερημικά, καυτά κάτω από τον ήλιο τοπία της ισπανικής υπαίθρου. Ο Αντονιόνι συνδυάζει το προσωπικό ύφος του με εκείνο των αμερικανικών ταινιών περιπλάνησης, χαρίζοντας στον Τζακ Νίκολσον (ο ίδιος αγόρασε τα δικαιώματα κι επιμελήθηκε την DVD έκδοση της ταινίας) έναν από τους καλύτερους και πιο "εσωτερικούς" ρόλους της φιλμογραφίας του. Η γεωμετρία του κάδρου συνδυάζεται δημιουργικά τόσο με τους κλειστούς όσο και με τους ανοιχτούς, άδειους χώρους, ο ατέλειωτος αυτοκινητόδρομος και η έρημος αποκτούν συμβολικές διαστάσεις, οι διάλογοι είναι ελάχιστοι και είναι αποκλειστικά οι εικόνες εκείνες που δημιουργούν μια "φωτεινά εφιαλτική" ατμόσφαιρα (σε διεύθυνση φωτογραφίας του Λουτσιάνο Τόβολι) που ολοκληρώνεται με το περίφημο "πλάνο των εφτά" (λεπτών). Ένα δεξιοτεχνικό τράβελινγκ με τεχνικές καινοτομίες που συμπυκνώνει τον τελετουργικό αφηγηματικό ρυθμό και τη θρηνητική αίσθηση της ταινίας.

Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία. 1975. Διάρκεια: 126΄. Διανομή: RIVIERA.

Περισσότερες πληροφορίες

Επάγγελμα Ρεπόρτερ

The Passenger / Professione: Reporter
5
  • Σινεφίλ
  • 1975
  • Διάρκεια: 119 '
  • Μικελάντζελο Αντονιόνι

Βρίσκοντας τον ένοικο του διπλανού δωματίου του ξενοδοχείου νεκρό, ένας Βρετανός τηλεοπτικός ρεπόρτερ οικειοποιείται την ταυτότητά του και ξεκινά ένα ταξίδι προς το άγνωστο και μια νέα ζωή.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Όλες οι κριτικές των νέων ταινιών της εβδομάδας

Η άποψη του "α" για τις πρεμιέρες που παίζονται στους κινηματογράφους από τις 18 Δεκεμβρίου.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
18/12/2025

Film Factory: Ένα τριήμερο κινηματογραφικών masterclasses με ελεύθερη είσοδο στην Ταινιοθήκη

Μία από τις πιο δημιουργικές και επιτυχημένες εκπαιδευτικές δράσεις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου επιστρέφει για δέκατη τέταρτη χρονιά.

Avatar: Φωτιά και Στάχτη

Τρίτη παραλλαγή της ίδιας ακριβώς ιστορίας. Όσο όμως το θέαμα διογκώνεται προς το (ακόμα) εντυπωσιακότερο, τόσο όλα τα υπόλοιπα (χαρακτήρες, πλοκή, οικολογική αλληγορία) γίνονται απλοϊκότερα, μελοδραματικότερα και αφελέστερα. | Powered by Uber.

Η Αγγελία

Ψυχολογικό θρίλερ διαδοχικών ανατροπών, το οποίο, από την εξέλιξη της πλοκής έως τις ερωτικές σκηνές, μοιάζει αναποφάσιστο μέχρι τέλους για το αν θα ήθελε να είναι μια σαρκαστική παρωδία. | Powered by Uber.

Αυτά που Σκοτώνεις

Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Σάντανς για ένα αγωνιώδες δράμα, το οποίο στήνει μια υποβλητική ατμόσφαιρα μυστηρίου, θολώνοντας δεξιοτεχνικά τα όρια φαντασίας και πραγματικότητας. | Powered by Uber.

Αλευρίνο, "Το Σπέρμα του Σύμπαντος"

Άλλο ένα χιουμοριστικό, χαοτικό και κατασκευαστικά ερασιτεχνικό σινε-δοκίμιο από τον αθεράπευτα παιγνιώδη και απολαυστικό παραμυθά δημιουργό τού "Πέφτουν οι Σφαίρες σαν το Χαλάζι…" | Powered by Uber.

Χριστούγεννα με τον Ποντικούλη

Ναΐφ, καρτουνίστικη και καλογυρισμένη κωμωδία καταστροφής, όπου τα (ψηφιακά) ποντίκια κλέβουν την παράσταση από τους αμήχανους ζωντανούς χαρακτήρες. | Powered by Uber.