76ο Φεστιβάλ Καννών: φαβορί και αουτσάιντερ

Στην τελική ευθεία για την απονομή των βραβείων όλα είναι ακόμα ανοιχτά, ενώ το ελληνοβρετανικό «How to Have Sex» αναδείχτηκε καλύτερη ταινία στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα».

The Pot-au-feu

Τα παράλληλα τμήματα άρχισαν να ανακοινώνουν τα βραβεία τους, αναμένοντας πλέον μόνον αυτά του επίσημου διαγωνιστικού τα οποία θα απονεμηθούν το βράδυ του Σαββάτου 27/5 δια χειρός Ρούμπεν Έστλουντ ("Τετράγωνο", "Το Τρίγωνο της Θλίψης"). Στην "Εβδομάδα Κριτικής" βραβεύτηκε το "Tiger Stripes" της Αμάντα Νελ Έου από την Μαλαισία, συνδυασμός ταινίας τρόμου και ιστορίας θηλυκής ενηλικίωσης, ενώ γυναικείος ήταν κι ο θρίαμβος του γυρισμένου με ένταση και νεύρο στα Μάλια της Κρήτης "How to Have Sex" της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ στο "Ένα Κάποιο Βλέμμα", ελληνοβρετανική συμπαραγωγή (της δικής μας Heretic) πάνω στις τραυματικές όσο και απελευθερωτικές καλοκαιρινές διακοπές τριών νεαρών Αγγλίδων.

Οι δυο τελευταίες μέρες των διαγωνιστικών προβολών περιελάμβαναν την επιστροφή δυο "συνήθων υπόπτων" και ενός παλιού γνώριμου του φεστιβάλ ο οποίος επανέκαμψε δυναμικά. Ο ρέκορντμαν των συμμετοχών στη διοργάνωση Κεν Λόουτς ύψωσε μια ακόμα μαχητική κραυγή διαμαρτυρίας απέναντι στη σύγχρονη κοινωνική αναλγησία με το "The Old Oak", πάνω στη φιλία ενός ιδιοκτήτη μιας παμπ και μιας νεαρής πρόσφυγα από την Συρία. Άμεσο σινεμά, καθαρά μηνύματα και καίρια πολιτική στόχευση, η οποία αντιστέκεται στον αντιρατσιστικό διδακτισμό χάρη στη συγκινητική αφοσίωση του 87χρονου δημιουργού σε ήρωες (της εργατικής τάξης) που περισσεύουν από τα καλλιγραφικά κάδρα της παγκόσμιας κινηματογραφίας.

The Old Oak
"The Old Oak" του Κεν Λόουτς

Εξ ίσου λιτός, μα εντελώς απρόβλεπτος, ο Βιμ Βέντερς ταξίδεψε ως το Τόκιο για να μας περιγράψει τις "Υπέροχες Μέρες" ("Perfect Days") ενός μοναχικού Γιαπωνέζου μεσήλικα (Κότζι Γιακούσο, φαβορί για βραβείο ερμηνείας) ο οποίος καθαρίζει δημόσιες τουαλέτες και ακούει κλασικό ροκ. Μια αίσθηση ζεν κυριαρχεί σ' αυτό το μινιμαλιστικό σινε-κομψοτέχνημα, το οποίο αποκαλύπτει πλάνο πλάνο έναν κόσμο τυλιγμένο σε μια βαθιά αστική μελαγχολία και αποτελεί την καλύτερη ταινία μυθοπλασίας του Γερμανού auteur από την εποχή του... "Τέλους της Βίας", αν όχι του "Lisbon Story" (1994).

Ο Βέντερς, όπως κι ο Καουρισμάκι με τον Μπελόκιο, είναι οι φετινοί βετεράνοι οι οποίοι διεκδικούν με ελπίδες κάποια μεγάλη ή μικρότερη διάκριση, την οποία έχει βάλει στο μάτι και ο Γαλλοβιετναμέζος Τραν Αν Χουνγκ. Ο σκηνοθέτης του υποψηφίου για ξενόγλωσσο Όσκαρ "Το Άρωμα της Πράσινης Παπάγιας" είχε ξεκινήσει τη διεθνή καριέρα του κερδίζοντας την Χρυσή Κάμερα στις Κάννες του 1993, για να επιστρέψει στο ίδιο φεστιβάλ 30 χρόνια αργότερα με μια εξίσου κομψή κινηματογραφική ιδέα υψηλής γαστριμαργικής απόλαυσης. Το "La Passion de Dodin Bouffant" ("The Pot-au-Feu") φέρνει κατευθείαν στο νου τη "Γιορτή της Μπαμπέτ", αφηγούμενο μια σιωπηλά ρομαντική, εύθραυστη ιστορία αγάπης ανάμεσα στην Ζιλιέτ Μπινός και τον Μπενουά Μαζιμέλ – ένας μπουρζουά γευσιγνώστης και η μαγείρισσά του - συνοδευόμενη από μια εκθαμβωτικά γοητευτική χορογραφία γκουρμέ πιάτων, πολύχρωμων ορντέρβ, σπάνιων κρασιών και λαχταριστών γλυκών.

Perfect days
"Υπέροχες Μέρες" του Βιμ Βέντερς

Ποια είναι, λοιπόν, τα προγνωστικά της τελευταίας στιγμής για τον Χρυσό Φοίνικα; Η "Ζώνη Ενδιαφέροντος" του Τζόναθαν Γκλέιζερ παραμένει η μακράν καλύτερη ταινία του φεστιβάλ και η πλέον δυναμική κινηματογραφική πρόταση την οποία μπορεί να υιοθετήσει η κριτική επιτροπή. Άμεσος αντίπαλος δεν υπάρχει, εκτός από την Αλίτσε Ρορβάκερ και την "Χίμαιρά" της, η οποία ακόμα κι αν δεν ικανοποιεί απόλυτα, είναι μια ταινία με ευδιάκριτη υπογραφή. Υπάρχουν, βέβαια, οι "ιερές αγελάδες" (κατά σειρά Άκι Καουρισμάκι, Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν, Βιμ Βέντερς, Μάρκο Μπελόκιο και Νάνι Μορέτι), ο Τραν Αν Χουνγκ με ένα φιλμ το οποίο θα κάνει γκελ σ' ένα ευρύτερα σινεφίλ κοινό και η μεγάλη γαλλική ελπίδα Ζιστίν Τριέ. Η νεαρή δημιουργός του δικαστικού δράματος "Ανατομία Μιας Πτώσης" με μια συναγώνιστη Σάντρα Χίλερ και ένα καλοζυγισμένο σενάριο – ψιλοβελονιά γεμάτο απανωτές πειστικές ανατροπές. Τέλος, δεν θα είναι έκπληξη το άκουσμα του ονόματος του Χιροκάζου Κόρε-έντα για το "Τέρας" του και κυρίως του τετράωρου ντοκιμαντέρ του Κινέζου Γουάνγκ Μπινγκ "Νεότητα". Μιας ταινίας με πολιτικοκοινωνικό πρόσημο και ενός κινηματογραφικού είδους που έχει σαρώσει στις τελευταίες βραβεύσεις των μεγάλων φεστιβάλ ("All the Beauty and the Bloodshed" στη Βενετία, "Sur l'Adamant" στο Βερολίνο).

Διαβάστε όλες τις ανταποκρίσεις μας από το φεστιβάλ Καννών 2023 εδώ.

Ευχαριστούμε την  Aegean Airlines  για την υποστήριξή της στην πραγματοποίηση του ταξιδιού.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Αγγελική Παπούλια πώς βρέθηκες στη Σλοβενία για τον "Τελευταίο Ήρωα";

Η καταξιωμένη Ελληνίδα ηθοποιός μιλά στο "α" για τη συμμετοχή της στη σπιρτόζικη δραμεντί όπου υποδύεται μια εκπρόσωπο πολυεθνικής που αναστατώνει μια μικρή φτωχή κοινωνία.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
25/04/2024

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.