Ο αγώνας για να φτάσει μία ταινία συνολικά ή ένας συντελεστής της ανεξάρτητα στις υποψηφιότητες των Όσκαρ, δεν είναι κούρσα 100 μέτρων αλλά ένας περίτεχνος πολύμηνος και δαπανηρός μαραθώνιος. Μπορεί να μην είναι εύκολο να το κατανοήσουμε από απόσταση, ωστόσο, κάθε χρόνο όταν πλησιάζει η περίοδος που τα μέλη της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου αρχίζουν να παρακολουθούν τις ταινίες που φιλοδοξούν να βρεθούν στα Όσκαρ, ταυτόχρονα κάθε παραγωγή ξεκινά και τη δική της προωθητική καμπάνια. Μια διαδικασία λιγότερο ή περισσότερο κοστοβόρα, ανάλογα με τα διαθέσιμα μέσα κάθε ομάδας, η οποία περιλαμβάνει από οργανώσεις προβολών, μέχρι ειδικές εκδηλώσεις, διαφημίσεις και πολλές διαδοχικές εμφανίσεις σε κάθε είδους Μέσο μέχρι τελικής πτώσης.
Για να αντιληφθούμε στοιχειωδώς την κλίμακα των χρημάτων που απαιτούνται για μια τέτοια καμπάνια, θα αναφέρουμε απλά πως η ενοικίαση μιας κινηματογραφικής αίθουσας για μία προβολή μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 20.000 δολάρια. Ταυτόχρονα, οι εξειδικευμένες εταιρείες δημοσίων σχέσεων που συνήθως αναλαμβάνουν αυτού του είδους τις ενέργειες, κοστίζουν πολλαπλάσιες χιλιάδες δολάρια ανάλογα τον πελάτη. Αναπόφευκτα, υπάρχουν παραγωγές οι οποίες δεν μπορούν να στηρίξουν τα παραπάνω έξοδα, έτσι βασίζονται στην καλή πίστη των μελών της Ακαδημίας, ελπίζοντας πως θα παρακολουθήσουν όλες τις ταινίες που έχουν υποβληθεί για τα Όσκαρ.
Μία από τις περιπτώσεις όπου απλώς τα χρήματα δεν ήταν αρκετά για την όποια προώθηση, είναι αυτή της Momentum Pictures, της εταιρείας που διένειμε το "Όσα Φέρνει η Ζωή" (Μάικλ Μόρις). Ένα κοινωνικό δράμα βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, το οποίο προβλήθηκε σε περιορισμένο κύκλωμα στις ΗΠΑ, πέρασε δυστυχώς απαρατήρητο (όπως και στην Ελλάδα) και πολύ γρήγορα βρέθηκε στα αχαρτογράφητα νερά του ψηφιακού streaming κόσμου - λέγε με και VOD. Μπορεί η καθαυτό ταινία να κινείται σε συμβατικά κινηματογραφικά νερά, ωστόσο η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας Αντρέα Ραϊσμπορόου, στο ρόλο μιας αλκοολικής μητέρας η οποία κερδίζει το λαχείο και βλέπει τη ζωή της να καταρρέει, κλέβει όλες -μα όλες- τις εντυπώσεις. Τόσο πολύ, ώστε παρόλο που δεν έπεσε ούτε ένα δολάριο στην προώθησή της, η Ραϊσμπορόου βρέθηκε "από το πουθενά" υποψήφια για Όσκαρ α' γυναικείου ρόλου.
Πώς έγινε αυτό; Το φιλμ αγκαλιάστηκε από το "συνάφι" της Ραϊσμπορόου, το οποίο βλέποντας πως η ηθοποιός μέχρι τον Ιανουάριο δεν είχε συζητηθεί καθόλου παρά για ελάχιστα, ήσσονος σημασίας βραβεία πριν την ανακοίνωση των οσκαρικών υποψηφιοτήτων, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Όπως καταγράφεται στο απολαυστικά αναλυτικό χρονικό του Vulture, με δική της πρωτοβουλία η Γκουίνεθ Πάλτροου έστησε στρατηγικά μια προβολή του "Όσα Παίρνει η Ζωή" για την οποία πόσταρε στο Instagram της, περιγράφοντάς το ως "αριστούργημα", δύο μέρες προτού ξεκινήσει η ψηφοφορία των μελών της Ακαδημίας (10/1). Ακολούθησε ένα tweet του Έντουαρτ Νόρτον και από εκεί και πέρα, οι διάσημοι ηθοποιοί που στα κοινωνικά δίκτυα αναφέρονταν εκθειαστικά στην ταινία και τη Ραϊσμπορόου αυξήθηκαν ραγδαία. Μεταξύ άλλων, σχετικές αναρτήσεις έκαναν οι Σούζαν Σαράντον, Ζόι Ντεσανέλ, Εντ Χάρις, Σάρα Πόλσον, Τζένιφερ Άνιστον, Τζέιμι Λι Κέρτις, Κέιτ Γουίνσλετ και Έιμι Άνταμς. Παράλληλα, δειλά-δειλά η ίδια η Ραϊσμπορόου άρχισε να διοργανώνει στοχευμένες προβολές με δικά της έξοδα, περισσότερο σα μια ύστατη απόπειρα παρά πιστεύοντας πραγματικά πως είχε ελπίδες να βρεθεί υποψήφια για Όσκαρ.
Εύλογα μπορεί να αναρωτηθείτε γιατί τέτοια φαινομενικά αβίαστη συσπείρωση γύρω από τη συγκεκριμένη ηθοποιό η οποία, εν πολλοίς, είναι άγνωστη στο μαζικό κοινό; Η απάντηση δεν είναι τόσο περίπλοκη. Η Ραϊσμπορόου μέχρι σήμερα έχει αποδείξει πολλάκις τόσο το μεγάλο ερμηνευτικό εύρος της, όσο και την προσήλωσή της σε κυρίως ανεξάρτητα φιλμ τα οποία δοκιμάζουν τις υποκριτικές ικανότητές της και επιχειρούν να προτεινούν κάτι ιδιαίτερο κινηματογραφικά. Για παράδειγμα, η Βρετανίδα έχει πρωταγωνιστήσει σε εκλεκτικά horror όπως το "Mandy" (Πάνος Κοσμάτος) και το "Possessor" (Μπράντον Κρόνενμπεργκ), έχει σκηνοθετηθεί από τη Μαντόνα ("W.E."), συμπρωταγωνίστησε με τον Τομ Κρουζ στο "Oblivion" (Τζόζεφ Κοζίνσκι), ενώ έχει εμφανιστεί σε μεγάλες παραγωγές όπως το οσκαρικό "Birdman ή Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας" (Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου) και η "Μάχη των Φύλων" (Τζόναθαν Ντέιτον & Βάλερι Φάρις). Επομένως, η Ραϊσμπορόου έχει δικτυωθεί οργανικά μέσα στο κόσμο του Χόλιγουντ, όπως αντίστοιχα ο σκηνοθέτης Μάικλ Μόρις. Ο οποίος, με τη σειρά του, έχει βρεθεί πίσω από επεισόδια πολλών επιτυχημένων τηλεοπτικών σειρών, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το "Better Call Saul". Έτσι, δεν είναι παράλογο που πολλοί πρωτοκλασάτοι ηθοποιοί θέλησαν να στηρίξουν τη Ραϊσμπορόου, όχι μόνο επειδή εκτιμούν τη δουλειά της ή γνωρίζουν την ίδια, αλλά και επειδή στην παρούσα συγκυρία μοιάζει με το αουτσάιντερ που τα βάζει με τα θηρία. Όπως και έγινε.
Η ιστορία μπορεί να μοιάζει με μια αυθόρμητη, ενθουσιώδη "λαϊκή" νίκη, αυτό όμως δε σημαίνει πως η Ακαδημία ήταν ευχαριστημένη από την παραπάνω εξέλιξη. Οι κανόνες είναι κανόνες, έτσι η διοίκηση "πιάστηκε" από μία κακο-ερμηνευμένη ανάρτηση της ηθοποιού Φράνσις Φίσερ, όπου δήθεν έδινε οδηγίες σε άλλα μέλη για το πώς θα μπορούσε η Ραϊσμπορόου να βγει υποψήφια και έτσι, αποφάσισε να διεξάγη έρευνα γύρω από ενδεχόμενες παραβιάσεις των κανονισμών. Στην ουσία βέβαια, αυτό που ενόχλησε το "κατεστημένο" είναι πως στην περίπτωση της Ραϊσμπορόου δεν ακολουθήθηκαν οι κανόνες. Δεν έγινε το λόμπινγκ ως είθισται, δεν υπήρξαν διαφημιστικές δαπάνες, δεν ακούστηκαν τα Όσκαρ όπως και όσο θα έπρεπε να συμβεί, ούτε παραγματοποιήθηκαν οι "δημοσιοσχετίστικες υποχρεώσεις" που συνήθως βοηθούν μια υποψηφιότητα να γίνει πραγματικότητα. Η στάση της Ακαδημίας φτάνει στα όρια της υποκρισίας, εάν αναλογιστούμε πόσες σκιώδεις καμπάνιες έχει επιτρέψει αψήφιστα την εποχή που μεσουρανούσε ο Χάρβι Γουάινστιν. Προφανώς δεν είναι δυνατόν μια αυτοσχέδια κινητοποιήση να ανακατεύει την τράπουλα...
Εν τέλει, φυσικά και η Ραϊσμπορόου θα είναι στις 12/3 στην απονομή την 95ων Όσκαρ. Και παρόλο που η Κέιτ Μπλάνσετ είναι ακλόνητο φαβορί για τον α' γυναικείο ρόλο, έχει κάθε δικαίωμα να βρίσκεται εκεί.
Περισσότερες πληροφορίες
Όσα Φέρνει η Ζωή
Η Λέσλι, μια Τεξανή μητέρα, κερδίζει το λαχείο, αλλά λίγα χρόνια αργότερα τα χρήματα έχουν τελειώσει κι εκείνη παλεύει με τον εθισμό της στο αλκοόλ, ο οποίος την έχει απομακρύνει απ’ όλους τους δικούς της ανθρώπους.
