5 μουσικές βιογραφίες που θα βλέπετε στο repeat

Με αφορμή την κυκλοφορία του "Whitney Houston: I Wanna Dance With Somebody" (29/12), που εμπνέεται από τη ζωή της ποπ σταρ Γουίτνι Χιούστον, ανατρέχουμε σε μια πεντάδα παραγνωρισμένων μουσικών φιλμ της τελευταίας δεκαετίας.

Πρώην μοντέλο και ποπ είδωλο για πάντα, η Γουίτνι Χιούστον χρειάστηκε μόλις τέσσερις δίσκους στα 80s και στα 90s για να θεμελιωθεί στο πάνθεον των διασημότερων και πιο επιδραστικών Αφροαμερικανίδων τραγουδιστριών. Με ένα εμπορικά επιτυχημένο πέρασμα από το σινεμά ("Ο Σωματοφύλακας", 1993) επίσης, η καριέρα της υπήρξε τουλάχιστον εμβληματική, παρά το γεγονός ότι στην προσωπική της ζωή δεν ήταν λίγες οι ταραχώδεις εμπειρίες που τη στιγμάτισαν. Τώρα, ένα μέρος όσων βίωσε περνά στη μεγάλη οθόνη μέσω της ταινίας "Whitney Houston: I Wanna Dance with Somebody", η οποία δανείζεται τον τίτλο της από μία εκ των μεγαλύτερων επιτυχιών της Χιούστον και φέρει την υπογραφή της έμπειρης Κάσι Λέμονς ("Harriet"). Την ποπ σταρ ενσαρκώνει η βραβευμένη με BAFTA Ναόμι Άκι, την οποία γνωρίσαμε στο "Star Wars: Skywalker Η Άνοδος" (Τζ. Τζ. Έιμπραμς, 2019), με την ηθοποιό στην πρώτη πρωταγωνιστική δουλειά της να ενσαρκώνει έναν αληθινά απαιτητικό ρόλο.

Με αφορμή, λοιπόν, την κυκλοφορία της ταινίας στις 29/12, αδράξαμε την ευκαιρία να σταχυολογήσουμε 5 μουσικές βιογραφίες της τελευταίας δεκαετίας που δεν έχετε δει. Φιλμ τα οποία εμπνέονται από δημοφιλείς προσωπικότητες του μουσικού θεάματος, αλλά πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα στην πρεμιέρα τους. Ο λόγος δεν είναι εντελώς τυχαίος. Πλέον ο κινηματογράφος εμπνέεται σε σταθερή βάση από τις αληθινές ιστορίες διάσημων σταρ της μουσικής, όπως πολύ πρόσφατα το "Elvis" (Μπαζ Λούρμαν, 2022), έτσι κάθε χρόνο προκύπτουν τουλάχιστον δύο biopics αυτού του είδους. Μες στην "αναμπουμπούλα", λοιπόν, χάνονται ταινίες όπως οι παρακάτω, οι οποίες μπορεί να μην έρχονται δίχως τα ελαττώματά τους, με κυρίαρχο εκείνο της τάσης προς την αγιογραφία, προσφέρονται όμως για άκρως ψυχαγωγικές θεάσεις.

1. "Straight Outta Compton" (2015)

Πολύ λίγα συγκροτήματα μπορούν να υπερηφανεύονται πως έφεραν μουσική επανάσταση από το πρώτο κιόλας άλμπουμ. Ένα από αυτά είναι οι N.W.A., το σχήμα δηλαδή το οποίο με στυλοβάτες τους Dr. Dre, Ice Cube και Eazy-E έθεσε τα θεμέλια του γκάνγκστα ραπ. Το "Straight Outta Compton", το άλμπουμ που δανείζει τον τίτλο του στην ταινία του Φ. Γκάρι Γκρέι, αποτελείται από τραγούδια-ύμνους όπως το θρασύ "F**k the Police", τα οποία στους στίχους τους περιλαμβάνουν τα βιώματα των μελών της μπάντας και στις συνθέσεις τα ακούσματά τους. Δηλαδή κυρίως του παραγωγού Dr. Dre, ο οποίος χρησιμοποιεί samples από soul και funk καλλιτέχνες για να πλαισιώσει ηχητικά την αγανάκτηση των υπόλοιπων μελών. Ο Γκρέι κάνει ιδανικά τη σκηνοθετική δουλειά του, ακόμα και όταν είναι εξαιρετικά επιεικής με ορισμένες συμπεριφορές των MCs.

2. "Respect" (2021)

Η Αρίθα Φράνκλιν δεν αποκαλείται "βασίλισσα της soul" επειδή κατάφερε να βραβευτεί σχεδόν 20 φορές με Γκράμι. Η συγκλονιστική φωνή της τραγουδίστριας καταφέρνει κάτι δύσκολο να περιγραφεί. Πρόσφατα, η οσκαρική Τζένιφερ Χάντσον ανέλαβε να ενσαρκώσει τη Φράνκλιν στο "Respect", όντας όχι μόνο μια άξια ερμηνεύτρια λόγω των φωνητικών ικανοτήτων της, αλλά και προσωπική επιλογή της "βασίλισσας" προτού πεθάνει το 2018. Το τελικό αποτέλεσμα που σκηνοθετεί καλοπροαίρετα η πρωτοεμφανιζόμενη Λάισλ Τόμι πέρασε, δυστυχώς, στα ψιλά. Ωστόσο έτσι αδικείται η Χάντσον, η οποία εδώ τραγουδά τόσο καλά που λες ότι ακούς την ίδια τη Φράνκλιν στην ταινία.

3. "Love & Mercy" (2014)

Το μοναδικό φιλμ στη λίστα που προσπαθεί να "σπάσει" τη στάνταρ φόρμα της μουσικής βιογραφίας, η ταινία του Μπιλ Πόλαντ εμπνέεται από τη δαιδαλώδη προσωπικότητα του Μπράιαν Γουίλσον, του ιδρυτή των Beach Boys και αναμορφωτή της αμερικανικής μουσικής στα 60s, ο οποίος από την κορυφή έφτασε στα απολύτως χαμηλά τη δεκαετία του ’80. Ο Πόλαντ "πατά" στις δύο εξαιρετικές ερμηνείες των Πολ Ντάνο και Τζον Κιούζακ, οι οποίοι ενσαρκώνουν το Γουίλσον νέο και μεγαλύτερο αντίστοιχα, για να φτιάξει ένα υπαρξιακό δράμα με όρους θρίλερ σχεδόν, συντονίζοντας την καλλιτεχνική διάνοια με το ρυθμό των χτυπημάτων της πραγματικής ζωής.

4. "Behind the Candelabra" (2013)

Σε έναν από τους ρόλους της ζωής του, ο Μάικλ Ντάγκλας φορά τα φανταχτερά κουστούμια του εκκεντρικού πιανίστα Λιμπεράτσε, ο Ματ Ντέιμον υποδύεται τον αρχικά αθώο σύντροφό του και ο πάντα ανήσυχος Στίβεν Σόντερμπεργκ σκηνοθετεί σπαρταριστά το πρωτοκλασάτο δίδυμο. Η σχέση των δύο αντρών υπήρξε μία από τις πιο "εκρηκτικές" των 80s και πέρασε πολύ γρήγορα από το πάθος στο χάος και σε μια μήνυση αξίας πολλών εκατομμυρίων. Ο οσκαρικός σκηνοθέτης απολαμβάνει κάθε σπιθαμή των αλλοπρόσαλλων ηρώων του και φτιάχνει ένα πραγματικά διασκεδαστικό φιλμ.

5. "Jersey Boys" (2014)

Με όλο το σεβασμό προς τον Κλιντ Ίστγουντ, δεν είμαστε σίγουροι ότι κι ο ίδιος θυμάται ότι κάποτε διασκεύασε το επιτυχημένο ομώνυμο μιούζικαλ για τη δημιουργία των Four Seasons. Το εμβληματικό σχήμα, με μπροστάρη τον διάσημο τραγουδιστή Φράνκι Βάλι, βρίσκεται στο επίκεντρο της ταινίας του θρυλικού βετεράνου ηθοποιού και σκηνοθέτη, ο οποίος οραματίζεται την ανέλιξη του συγκροτήματος στην κορυφή ως ένα μουσικό "Goodfellas" χωρίς πολλά "γκανγκστεριλίκια". Αυτό, πάρτε το όπως νομίζετε…