Ο Άνθρωπος απ' τον Βορρά

Μετά τα αξιέπαινα "Witch" και "Φάρος", ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Έγκερς εξασφάλισε τον προϋπολογισμό εκατομμυρίων που χρειαζόταν για να υλοποιήσει το μεγαλεπήβολο όραμά του, εξαργυρώνοντας το σινεφίλ σούσουρο και την πρόδηλη πρωτότυπη κινηματογραφική ματιά που συνόδευαν τα προηγούμενα φιλμ του. Πράγματι, ο "Άνθρωπος απ’ τον Βορρά" είναι ταυτόχρονα ένας άθλος και ένα έπος με όλη τη σημασία της λέξης. Διαθέτει τιτάνια κλίμακα, σταρ πρώτης γραμμής, ήρωες που μοιάζουν με επίγειους θεούς, εξπρεσιονιστική εικονογραφία με γερές δόσεις Γκόγια που κόβει την ανάσα, βαρυσήμαντες αναφορές από την ιστορία των Βίκινγκ και τη σκανδιναβική μυθολογία, τον Σαίξπηρ και τον Λάβκραφτ, όλα καμωμένα με χερτζογκική τελειομανία. Καθετί στην ταινία υπογραμμίζει τη διάθεση του Έγκερς να φτιάξει μια προσωπική κινηματογραφική saga αντάξια των αναφορών του, ωστόσο το αδιαπραγμάτευτο δέος των εντυπωσιακότατων κάδρων δεν είναι αρκετό για να κρύψει την αδύναμη αφηγηματική ραχοκοκαλιά της.

Διότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια γενναιόδωρα αιματοβαμμένη πλην όμως συμβατική περιπέτεια εκδίκησης κατά τη μεσαιωνική περίοδο των Βίκινγκ. O πρίγκιπας Άμλεθ (Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ) γίνεται μάρτυρας της προδοτικής δολοφονίας του βασιλιά πατέρα του (Ίθαν Χοκ) από τον έμπιστό του Φιόλνιρ (Κλες Μπανγκ), ο οποίος παράλληλα απαγάγει τη βασίλισσα (Νικόλ Κίντμαν). Αυτομάτως, ο Άμλεθ ορκίζεται να μην ησυχάσει μέχρι να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη.

Οι καθαρογραμμένες πλοκές, όπως η παραπάνω, αποτελούν πάντα τη βάση πάνω στην οποία ο Έγκερς εξελίσσει το δράμα, προσδίδοντάς του διαστάσεις αρχαίας τραγωδίας – εν προκειμένω, έχουμε να κάνουμε με την τύφλωση που φέρνει η εκδίκηση και οδηγεί στην ύβρη. Την ίδια στιγμή, ο Αμερικανός σκηνοθέτης αρέσκεται να επιτίθεται στις αισθήσεις, καθώς ξεδιπλώνει μια βεντάλια μεταφυσικών φαινομένων, όπου το απόκοσμο γίνεται ορατό και χειροπιαστό. Τα συγκεκριμένα συστατικά θα περίμενε κανείς να ευδοκιμήσουν στον "Άνθρωπο…", καθώς το πλαίσιό του είναι ιδανικό, ωστόσο τα εν λόγω στοιχεία αποδίδονται αναπάντεχα επιφανειακά.

Έτσι, και με την κατάληξη του μονοπατιού της εκδίκησης να είναι προδικασμένη, η ταινία στερεύει από διακυβεύματα και εξελίσσεται σε φεστιβάλ τεστοστερόνης, εγκλωβισμένο στην αισθητική αυταρέσκεια του φλύαρου Έγκερς. Ακόμα και όταν ενσωματώνει μια σπουδαία σε σύλληψη ανατροπή αναφορικά με τη βασίλισσα, με διαφορά την πιο ενδιαφέρουσα ηρωίδα στο φιλμ, εκείνη μένει σιωπηλά στο παρασκήνιο προκειμένου να εκπληρώσει ο Άμλεθ την όλο και ματαιότερη αποστολή του. Τότε, απελευθερώνεται η σφυρηλατημένη σε ατσάλι… αρρενωπή αρρενωπότητα του πρωταγωνιστή, η οποία εκφράζεται με τέτοιο στόμφο που αδικεί την ταινία και μειώνει το ηθικό βάρος που κουβαλά ο ταλαίπωρος Άμλεθ, ο οποίος συρρικνώνεται στο μέγεθος ενός μυώδη άντρα αποφασισμένου να κάνει του κεφαλιού του, ακόμα και όταν όλοι του λένε να πράξει το αντίθετο.

ΗΠΑ. 2022. Διάρκεια: 136΄. Διανομή: TULIP ENT.