Οι Ευρωπαίοι μπορούν να υπερηφανεύονται πως έχουν κάνει πολλά για την κοινωνική ενσωμάτωση των μεταναστών, αλλά το κατά πόσο αυτό συμβαίνει το γνωρίζουν καλά μόνο οι τελευταίοι. Ανάμεσά τους και ο σκηνοθέτης Βίσαρ Μορίνα («Babai: Ο Μπαμπάς μου»), ο οποίος μεγάλωσε στη Γερμανία εγκαταλείποντας το εμπόλεμο Κόσσοβο. Παρόμοια τα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή, ενός χημικού κοσσοβαρικής καταγωγής, ο οποίος απολαμβάνει μια μεσοαστική οικογενειακή ρουτίνα. Όλα αλλάζουν όταν ανεξήγητα οι συνάδελφοί του αρχίζουν να τον αποφεύγουν, ενώ παράλληλα βρίσκει νεκρά ποντίκια στο σπίτι του. Ο ήρωας υποψιάζεται πως τα συμβάντα οφείλονται σε ρατσιστικά κίνητρα, αλλά μήπως έχει γίνει παρανοϊκός; Εύστοχα ο Μορίνα διατηρεί μια γοητευτική αμφισημία ως προς το τι συμβαίνει υιοθετώντας ύφος σκοτεινού εφιάλτη, με τη δράση να εξελίσσεται κλειστοφοβικά, αγωνιωδώς και με πικρότατα μαύρο χιούμορ, συστατικά που απαγορεύουν στο βλέμμα να αποτραβηχτεί από την οθόνη. Και χωρίς ο σκηνοθέτης να αποφεύγει μια εν μέρει προφανή κριτική, άλλο τόσο αναγκαία είναι η απεικόνιση της μεταναστευτικής εμπειρίας υπό το συγκεκριμένο πρίσμα, όπου ο ρατσισμός δεν είναι απλώς ένας φόβος αλλά ένας πανταχού παρών και πολυπρόσωπος εχθρός.
Κόσσοβο, Γερμανία. 2020. Διάρκεια: 121΄. Διανομή: ONE FROM THE HEART.
Περισσότερες πληροφορίες
Εξόριστος
Ένας χημικός με καταγωγή από το Κόσσοβο έρχεται αντιμέτωπος με την παράνοια εξαιτίας μιας σειράς από παράξενα γεγονότα, όταν ταυτόχρονα οι συνάδελφοί του τον περιθωριοποιούν και κάποιος αφήνει νεκρά ποντίκια στο σπίτι του.
