Δεν χρειάζεται να δει κανείς το logo της Amblin, της εταιρείας παραγωγής του σκηνοθέτη του «Ε.Τ.», στους τίτλους του «Έλα να Παίξουμε» για να αναγνωρίσει τις σπιλμπεργκικές ιδέες που κυκλοφορούν μέσα στην μέσες-άκρες τυποποιημένη πλοκή του. Η βασική ιδέα του, πάντως, έχει μια σεναριακή φρεσκάδα, εμπνευσμένη από το «Larry», την προ τριετίας μικρού μήκους του Τζέικομπ Τσέιζ. Αναπτύσσοντας το στόρι της, ο Τσέιζ δίνει εδώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Όλιβερ, έναν αυτιστικό έφηβο ο οποίος περνά την ώρα του στο κινητό και το τάμπλετ του.
Όταν ένα μυστηριώδες πλάσμα χρησιμοποιήσει τις συσκευές του για να τον κάνει φίλο και να τον πάρει στον δικό του κόσμο, μια αγωνιώδης, σκηνοθετημένη με νεύρο (μοντέρ ο Γκρέγκορι Πλότκιν του «Τρέξε!») μάχη της οικογένειας του Όλιβερ και του μοναχικού τέρατος θα ξεκινήσει. Μαζί της και μια αλληγορία για την απομόνωση της «γενιάς της οθόνης», την οποία ο Τσέιζ χειρίζεται συνετά και σε απόλυτη συμφωνία με τους σινε-κανόνες του horror, ξεχωρίζοντας την ταινία του από τις υπόλοιπες copy pasted παραγωγές του είδους.
ΗΠΑ. 2020. Διάρκεια: 98΄. Διανομή: ODEON.
Περισσότερες πληροφορίες
Έλα να Παίξουμε
Ο Όλιβερ είναι ένας μοναχικός αυτιστικός έφηβος ο οποίος περνά την ώρα του στο κινητό και στο τάμπλετ του. Όταν ένα μυστηριώδες πλάσμα θα χρησιμοποιήσει τις συσκευές του για να τον κάνει φίλο του, οι γονείς του Όλιβερ θα πρέπει να παλέψουν για να σώσουν το γιo τους από το τέρας που ζει πίσω από την οθόνη.
