Μεταφορά

3

Μια περίπλοκη, περιπετειώδης διαδικασία με αβέβαια αποτελέσματα γίνεται αφορμή για ένα ταξίδι στο ιστορικό παρελθόν της πρωτεύουσας και έναν δημιουργικό κινηματογραφικό στοχασμό πάνω στη μνήμη, την εθνική κληρονομιά και την πολιτιστική συνείδηση.

Μεταφορά

Eνα από τα πλέον αναγνωρίσιμα κτίρια της Αθήνας, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, έχει δει όλους σχεδόν τους κατοίκους της χώρας να περνούν από μπροστά της, ελάχιστους όμως να έχουν αντικρίσει, έστω και από απλή περιέργεια, το εσωτερικό της. Χρηματοδοτημένο από τους Κεφαλλονίτες αδελφούς Βαλλιάνου, σχεδιασμένο από το βαρόνο Τέοφιλ φον Χάνσεν και χτισμένο με επίβλεψη του Ερνστ Τσίλερ, το αρχαιοελληνικής επιρροής αρχιτεκτόνημα της οδού Πανεπιστημίου φιλοξένησε τα δεκάδες χιλιάδες βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, χειρόγραφα και σπάνια έγγραφα της Εθνικής Βιβλιοθήκης, ιδρυμένης το 1829 από τον Ιωάννη Καποδίστρια, από το 1903 μέχρι το 2018, όταν και πραγματοποιήθηκε η μεταφορά τους (πλην του αρχείου των εφημερίδων) στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Ο έμπειρος ντοκιμαντερίστας Ηλίας Γιαννακάκης («Μακρόνησος», «Καλάβρυτα - Άνθρωποι και Σκιές», «Η Γκόλφω στην Επίδαυρο») βρίσκει την αφορμή να χρησιμοποιήσει αυτή την περιπετειώδη, πολλαπλώς αναβληθείσα μετακόμιση, για μια σειρά από άλλες κινηματογραφικές μεταφορές. Η κυριότερη είναι εκείνη που έχει να κάνει με τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης, καταγεγραμμένης πολλαπλώς στο «σώμα» της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Ως ευαίσθητο, πολύτιμο έντυπο αρχείο, αλλά και ως ζωντανή πραγματικότητα που εξελίχτηκε «μπροστά στα μάτια της», εκεί πάνω στον κεντρικότερο αθηναϊκό δρόμο.

Μεταφορά - εικόνα 1

Η αφήγηση off γίνεται λοιπόν η εξομολόγηση (με τη φωνή της Αμαλίας Μουτούση) της «ίδιας» της Βιβλιοθήκης, που μέσα από ένα ευρηματικό μοντάζ αρχειακού και σύγχρονου υλικού και μερικές πετυχημένες αφηγηματικές επινοήσεις μετατρέπεται σε ένα παλλόμενο, ζωντανό κι αντιφατικό πορτρέτο της ίδιας της ελληνικής πρωτεύουσας. Όπως η ρέουσα καθημερινότητά της, η οποία γίνεται ένα με τις τεχνικές πληροφορίες της μεταφοράς, τις ιστορικές λεπτομέρειες, τα πολιτικά πάθη και τις κοινωνικές αναταραχές του ελληνικού 19ου και 20ού αιώνα.

Ελλάδα. 2020. Διάρκεια: 115΄.

Περισσότερες πληροφορίες

Μεταφορά

3
  • Ντοκιμαντέρ
  • 2020
  • Διάρκεια: 115 '
  • Ηλίας Γιαννακάκης

Μετά από 115 χρόνια φιλοξενίας της στο κτίριο της οδού Πανεπιστημίου, η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι έτοιμη για τη μεταφορά της στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Μια περίπλοκη, περιπετειώδης διαδικασία με αβέβαια αποτελέσματα.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

To PLEASURE & DISOBEDIENCE επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο CYPHER

Art films, exploitation films, ντοκιμαντέρ, εργαστήρια πειραματικού βίντεο και άλλα καινοτόμα φορμά έρχονται σε πρώτο πλάνο στη φετινή διοργάνωση.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
13/12/2025

Ταινίες με σασπένς που βλέπουμε στους κινηματογράφους (11-17/12)

Απαγωγές, απρόβλεπτες καταστάσεις και τραγικές εξελίξεις θα βρείτε στις προτάσεις μας για αυτή την εβδομάδα.

Νεφέλη Γκαμπάντ, ποια είναι τα highlights του 14ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου;

Η επιμελήτρια και προγραμματίστρια του φεστιβάλ μας προτείνει τις προβολές και τις δράσεις που δεν πρέπει να χάσουμε λίγο πριν το φινάλε.

Οι μεταφεστιβαλικές εκδηλώσεις του 38ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Τρία διαφορετικά masterclasses από τον κριτικό κινηματογράφου Δημήτρη Καλιοδήμο και τον σκηνοθέτη και διευθυντή φωτογραφίας Μενέλαο Κυρλίδη και ξεχωριστές προβολές στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Ο Ράντου Ζούντε δεν πιστεύει πως οι ταινίες του θα αλλάξουν τον κόσμο, αλλά θα σας κάνουν να σκεφτείτε το πώς

Συναντήσαμε τον κορυφαίο Ρουμάνο σκηνοθέτη λίγο πριν έρθει στην Αθήνα για να παρουσιάσει τη νέα ταινία του "Kontinental ‘25" στο 14ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αναπλιού επιστρέφει για δεύτερη χρονιά

Η εκδήλωση φιλοδοξεί να αναδείξει την πολυμορφία και την πλούσια πολιτιστική κληρονομία της περιοχής του Ναυπλίου, συνδυάζοντας καλλιτεχνική ποιότητα και εκπαιδευτική στόχευση.

Τσίε Χαγιακάουα: Από τον Χιροκάζου Κόρε-έντα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Μετά το φουτουριστικό "Πλάνο 75", η Γιαπωνέζα σκηνοθέτρια του "Ρενουάρ" αλλάζει ύφος και μιλάει για την τρυφερή, ονειρική και ιμπρεσιονιστική ιστορία ενηλικίωσης, η οποία την οδήγησε ως το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.