Το Σαββατοκύριακο των Μυστικών

2,5

Πολλά υποσχόμενο σκηνοθετικό ντεμπούτο με ένα θρίλερ τρόμου που αντιμετωπίζει το είδος σοβαρότερα από απλή άσκηση ύφους. Διάθεση για δραματική εμβάθυνση, επιδέξιος χειρισμός του σοκ κι ένα φινάλε διφορούμενης ειρωνείας που θα διχάσει.

Το Σαββατοκύριακο των Μυστικών

Στα χνάρια του πολυπράγμονα μεγάλου του αδελφού Τζέιμς, ο ηθοποιός Ντέιβ Φράνκο («Η Συμμορία των Μάγων», «The Disaster Artist») κάνει κι αυτός το σεναριακό και σκηνοθετικό ντεμπούτο του, επιλέγοντας έναν απομονωμένο χώρο, ένα μικρό επιτελείο πρωταγωνιστών και την πλοκή ενός θρίλερ τρόμου, ιδανικό κινηματογραφικό είδος για άσκηση αφηγηματικού ύφους.

Το ενδιαφέρον του «Σαββατοκύριακου…» έγκειται στο ότι αν και τριγυρίζει σε γνώριμα μονοπάτια, δοκιμάζει να δημιουργήσει εξαρχής δραματική ένταση ανάμεσα στους χαρακτήρες του, δύο ζευγάρια τα οποία νοικιάζουν μια πολυτελή βίλα δίπλα στον ωκεανό για ένα Σαββατοκύριακο. Κι ενώ καλά κρυμμένα μυστικά αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια ηλεκτρίζοντας τις μεταξύ τους σχέσεις, η παρέα αρχίζει να υποψιάζεται πως κάποιος μπορεί να παρακολουθεί τις κινήσεις της.

Το Σαββατοκύριακο των Μυστικών - εικόνα 1

Ο Φράνκο κλιμακώνει τους τόνους αργά και με «παλιομοδίτικη» υπομονή, η οποία αφήνει την απειλή να επικρέμαται, χωρίς να καταφεύγει σε jump scares που θα συντηρούσαν μια τεχνητή ένταση. Οι τέσσερις ήρωές του περιγράφονται σχηματικά, αλλά η διάδρασή τους κρατάει ζωντανό ένα στοιχειώδες δραματικό ενδιαφέρον (πάνω σε οικογενειακές και ερωτικές αντιζηλίες), το οποίο κορυφώνεται ακριβώς τη στιγμή κατά την οποία ο τρόμος παίρνει σάρκα και οστά κι ένα βίαιο φινάλε οδηγείται στο σοκαριστικό κρεσέντο του. Δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι να στήσεις το τελικό ξεκαθάρισμα και ο Φράνκο δεν πρωτοτυπεί, είναι όμως άμεσος, λακωνικός κι αποτελεσματικός. Από την άλλη, τα τελευταία του πλάνα, γεμάτα διφορούμενη ειρωνεία και ψυχρή απαισιοδοξία, αφήνουν μια μετέωρη αίσθηση. Αμήχανο κλείσιμο ή έμμεση αποκάλυψη αιτιών για όσα προηγήθηκαν – όχι πολύ μακριά από τη λογική των «Παράξενων Παιχνιδιών» και του τρόμου που ξεπηδά μέσα από την (απόκρυφη) αστική καθημερινότητα;

ΗΠΑ. 2020. Διάρκεια: 88΄. Διανομή: ODEON.

Περισσότερες πληροφορίες

Το Σαββατοκύριακο των Μυστικών

The Rental
2,5
  • Θρίλερ
  • 2020
  • Διάρκεια: 88 '
  • Ντέιβ Φράνκο

Δύο ζευγάρια νοικιάζουν μια πολυτελή βίλα δίπλα στον ωκεανό για ένα Σαββατοκύριακο. Κι ενώ η μεταξύ τους ένταση ανεβαίνει, αρχίζουν να υποψιάζονται πως κάποιος μπορεί να τους παρακολουθεί.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

To PLEASURE & DISOBEDIENCE επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο CYPHER

Art films, exploitation films, ντοκιμαντέρ, εργαστήρια πειραματικού βίντεο και άλλα καινοτόμα φορμά έρχονται σε πρώτο πλάνο στη φετινή διοργάνωση.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
13/12/2025

Ταινίες με σασπένς που βλέπουμε στους κινηματογράφους (11-17/12)

Απαγωγές, απρόβλεπτες καταστάσεις και τραγικές εξελίξεις θα βρείτε στις προτάσεις μας για αυτή την εβδομάδα.

Νεφέλη Γκαμπάντ, ποια είναι τα highlights του 14ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου;

Η επιμελήτρια και προγραμματίστρια του φεστιβάλ μας προτείνει τις προβολές και τις δράσεις που δεν πρέπει να χάσουμε λίγο πριν το φινάλε.

Οι μεταφεστιβαλικές εκδηλώσεις του 38ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Τρία διαφορετικά masterclasses από τον κριτικό κινηματογράφου Δημήτρη Καλιοδήμο και τον σκηνοθέτη και διευθυντή φωτογραφίας Μενέλαο Κυρλίδη και ξεχωριστές προβολές στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Ο Ράντου Ζούντε δεν πιστεύει πως οι ταινίες του θα αλλάξουν τον κόσμο, αλλά θα σας κάνουν να σκεφτείτε το πώς

Συναντήσαμε τον κορυφαίο Ρουμάνο σκηνοθέτη λίγο πριν έρθει στην Αθήνα για να παρουσιάσει τη νέα ταινία του "Kontinental ‘25" στο 14ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αναπλιού επιστρέφει για δεύτερη χρονιά

Η εκδήλωση φιλοδοξεί να αναδείξει την πολυμορφία και την πλούσια πολιτιστική κληρονομία της περιοχής του Ναυπλίου, συνδυάζοντας καλλιτεχνική ποιότητα και εκπαιδευτική στόχευση.

Τσίε Χαγιακάουα: Από τον Χιροκάζου Κόρε-έντα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Μετά το φουτουριστικό "Πλάνο 75", η Γιαπωνέζα σκηνοθέτρια του "Ρενουάρ" αλλάζει ύφος και μιλάει για την τρυφερή, ονειρική και ιμπρεσιονιστική ιστορία ενηλικίωσης, η οποία την οδήγησε ως το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.