«Aν αγαπάτε τη ζωή, τότε θα λατρέψετε τη Γαλλία», γράφει η τουριστική αφίσα που μας καλωσορίζει στην αρχή της ταινίας, προτού το πλάνο διακοπεί απότομα από τη διαπεραστική κραυγή μιας τρομοκρατημένης γυναίκας. Είναι η προειδοποίηση ότι μπορεί να πρόκειται για ένα φιλμ που διαδραματίζεται στη μεσογειακή Κυανή Ακτή, δεν παύει ωστόσο να σκηνοθετείται από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, το μαέστρο της αγωνίας. Χωρίς να είναι το πιο αγχωτικό φιλμ του Χίτσκοκ, το «Κυνήγι του Κλέφτη» (1955) συνιστά την επιτομή της καρτποσταλικής ταινίας, καθώς η λουσάτη εικόνα συνδυάζεται με ένα ελκυστικό ρομάντζο και μια περίτεχνη υπόθεση μυστηρίου.
Όλα ξεκινούν όταν ένας πρώην ληστής με το ψευδώνυμο «Γάτος» (Κάρι Γκραντ) θεωρείται βασικός ύποπτος μιας κλοπής κοσμημάτων. Εκείνος, για να αποδείξει την αθωότητά του, σκαρφίζεται ένα ανορθόδοξο σχέδιο: Να προσεγγίσει τα πιθανά θύματα του δράστη, ώστε καιροφυλακτώντας να τον πιάσει στα πράσα. Ένα από αυτά είναι και η κόρη μιας πλούσιας γυναίκας (Γκρέις Κέλι), η οποία θα αποκτήσει συναισθήματα για τον παρεξηγημένο άντρα που προσπαθεί να αποφύγει της φυλακής τα σίδερα.
Μια δύσκολη συνεργασία
Όταν ο Χίτσκοκ αποφάσισε να γυρίσει το «Κυνηγώντας τον Κλέφτη», είχε μόλις ολοκληρώσει τον αριστουργηματικό «Σιωπηλό Μάρτυρα» (1954), δουλεύοντας στο σενάριο του Τζον Μάικλ Χέιζ. Ο σκηνοθέτης ήταν απόλυτα ευχαριστημένος με τη δουλειά του τελευταίου, έτσι θέλησε να συνεργαστούν ξανά. Για να εμπνευστούν, ταξίδεψαν στις Κάνες, όπου μέσα σε μόλις δύο μήνες είχαν στα χέρια τους την πρώτη εκδοχή του σεναρίου και η παραγωγή ήταν έτοιμη να πάρει μπρος. Ο Χέιζ, πάντως, παρότι θα συνεργαζόταν ακόμη δύο φορές με τον Χίτσκοκ («Ποιος Σκότωσε τον Χάρι», «Ο Άνθρωπος που Ήξερε Πολλά»), είχε συχνές εντάσεις με τον πεισματάρη δημιουργό κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ο Χίτσκοκ επενέβαινε συχνά στο σενάριο, αγνόησε πλήρως τις 27 διαφορετικές εκδοχές που είχε γράψει ο Χέιζ για το τέλος της ταινίας, ενώ αργότερα ζήτησε να μην παρευρίσκεται σε δημόσιες εμφανίσεις, όταν συνειδητοποίησε πως το όνομα του σεναριογράφου γράφεται στον Τύπο περισσότερο απ’ το δικό του. Έχουν βλέπετε κι οι ιδιοφυΐες τις ιδιοτροπίες τους...
Το κάστινγκ περνάει απ’ το... στομάχι
Μόλις το σενάριο είχε «κλειδώσει», ο Χίτσκοκ ξεκίνησε τη «στρατολόγηση» των ηθοποιών. Πρώτα στράφηκε στον πάλαι ποτέ πρωταγωνιστή του Κάρι Γκραντ («Υποψίες», «Νοτόριους»), ο οποίος όμως ήδη από το '52 είχε ανακοινώσει την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Ο ηθοποιός υπήρξε διστακτικός στην πρόταση του Χίτσκοκ, καθώς στα 50 του καλούνταν να ενσαρκώσει έναν άντρα είκοσι χρόνια νεότερό του. Αλλά ο σκηνοθέτης είχε καταστρώσει ένα έξυπνο σχέδιο για να τον δελεάσει. Αφού τον προσκάλεσε σε ένα πολυτελές δείπνο για να μιλήσουν, κράτησε τις καλύτερες πληροφορίες για το τέλος – ότι δηλαδή τα γυρίσματα θα γίνονταν στην παραθαλάσσια νότια Γαλλία και ο Γκραντ θα συμπρωταγωνιστούσε με την Γκρέις Κέλι. Μάλιστα, χάρη στον Χίτσκοκ και την πρότασή του, η καριέρα του έμελλε να ανθήσει ξανά στα ’50s, με τους δύο άντρες να συνεργάζονται εκ νέου στην ανεπανάληπτη «Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων» (1959) – συμπτωματικά, άλλο ένα φιλμ στο οποίο ο Γκραντ καλείται να αποδείξει την αθωότητά του...
Η απόλυτη χιτσκοκική ηρωίδα
Μετά τα «Τηλεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσου Δράσεως» (1954) και τον «Σιωπηλό Μάρτυρα», ο λάτρης των ξανθών γυναικών Χίτσκοκ ήταν πεπεισμένος πως είχε βρει την απόλυτη μούσα του στο πρόσωπο της Κέλι. Έτσι ήταν αυτονόητο πως εκείνη θα έπαιρνε το ρόλο της πέτρας του σκανδάλου στο «Κυνήγι του Κλέφτη», ενσαρκώνοντας στην εντέλεια το κατά Χίτσκοκ σεξαπίλ. Μοιάζει ψυχρή κι απόμακρη, όμως στην πραγματικότητα μέσα της η ερωτική ένταση σιγοβράζει, κάτι που είναι έκδηλο στην απαράμιλλη χημεία της με τον Γκραντ, ειδικά στους σπιρτόζικους διαλόγους τους.
Ο σκηνοθέτης έχει περιγράψει γλαφυρά στον Φρανσουά Τριφό, στις μεταξύ τους συνομιλίες που καταγράφηκαν στο εμβληματικό βιβλίο του τελευταίου «Χίτσκοκ» (εκδ. Ύψιλον), τις σκέψεις του πάνω στον κινηματογραφικό ερωτισμό. Μάλιστα, με αφορμή το «Κυνήγι του Κλέφτη», του είχε πει χαρακτηριστικά: «Όταν ασχολούμαι στον κινηματογράφο με το σεξ, δεν ξεχνώ πως ακόμα κι εδώ το σασπένς είναι πάνω απ’ όλα. Αν το σεξ είναι πολύ φανερό, πολύ άμεσο, το σασπένς χάνεται. Γιατί διαλέγω πάντα ξανθιές κι εξεζητημένες ηθοποιούς; Ψάχνω για γυναίκες του καλού κόσμου, αληθινές κυρίες που στο κρεβάτι γίνονται πόρνες». Όχι ακριβώς τα κολακευτικά λόγια που θα περίμενε κανείς από τον Χίτσκοκ για τις ηρωίδες του...
Παρ’ όλα αυτά, η συμμετοχή της Κέλι στην ταινία ήταν σχεδόν μια πράξη αντίστασης στους περιορισμούς του συμβολαίου της με την MGM. Τότε τα στούντιο ασκούσαν ασφυκτική πίεση στις νεαρές ηθοποιούς, αποφασίζοντας τα πάντα για εκείνες, από τους ρόλους που θα πάρουν μέχρι τις προωθητικές καμπάνιες στις οποίες θα συμμετάσχουν. Η Κέλι, όμως, αρνήθηκε να συμμορφωθεί και πάλεψε για να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της, αρνούμενη να αναλάβει δουλειές που ένιωθε ότι την υποτιμούσαν. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως για την ερμηνεία της στο «This Country Girl» (Τζορτζ Σίτον, 1954), με την οποία κέρδισε το μοναδικό της Όσκαρ, η Κέλι ήρθε σε ευθεία αντιπαράθεση με το στούντιο το οποίο αρχικά δεν ήθελε να πάρει μέρος στην ταινία. Έτσι, όταν προέκυψε η ευκαιρία για ένα ρόλο σε ταινία της Paramount, και δη του Χίτσκοκ, η ηθοποιός άδραξε αμέσως την ευκαιρία. Το πέρασμά της στο «Κυνήγι...», ωστόσο, συνοδεύτηκε από μια τραγικά προφητική σκηνή. Όταν μαζί με τον Γκραντ σπάνε το κοντέρ για να ξεφύγουν από τους αστυνομικούς που τους ακολουθούν, η Κέλι οδηγεί στους ίδιους δρόμους όπου θα χάσει τελικά τη ζωή της το 1982.
Τέλος, τον δικό τους κομβικό ρόλο στο άψογο στιλ του «Κυνηγιού» έπαιξαν δύο ακόμη άνθρωποι. Ο διευθυντής φωτογραφίας Ρόμπερτ Μπερκς, ο οποίος απέσπασε Όσκαρ για τη δουλειά του κουμαντάροντας τους περίπλοκους φακούς του VistaVision φορμά, και η θρυλική Ίντιθ Χεντ, η σχεδιάστρια που άφησε εποχή στην Paramount με τις δημιουργίες της και «ευθύνεται» για τα λαμπερά outfits της Κέλι.
Κυνηγώντας την Γκρέις Κέλι
Το 1955 η Γκρέις Κέλι επέστρεψε στη γαλλική Ριβιέρα για να παραστεί στην πρεμιέρα της ταινίας του Χίτσκοκ στο Φεστιβάλ Κανών. Εκεί η 26χρονη ηθοποιός γνώρισε τον πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό, ο οποίος την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα κι αποφάσισε να την κάνει πριγκίπισσά του. Τη φλέρταρε στενά για ένα χρόνο, πετυχαίνοντας τελικά το σκοπό του. Για χάρη των δεσμών του πριγκιπικού γάμου, η Κέλι εγκατέλειψε την υποκριτική, καθώς ο Ρενιέ δεν ενέκρινε το επάγγελμα. Έτσι, το «Κυνήγι του Κλέφτη» έμελλε να είναι η τελευταία εμφάνιση της Κέλι στη μεγάλη οθόνη, παρά τις συχνές παραινέσεις του Χίτσκοκ να επιστρέψει στο σινεμά.
Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας
Περισσότερες πληροφορίες
Το Κυνήγι του Κλέφτη
Ένας ασύλληπτος λωποδύτης που έχει πλέον αποσυρθεί ερωτεύεται μια πλούσια Αμερικάνα η οποία παραθερίζει στην Κυανή Ακτή και, χωρίς να το καταλάβει, καταλήγει καταζητούμενος της αστυνομίας.
