Μετά από μια βδομάδα γεμάτη ευάερες προβολές, καθώς ο άνεμος φύσαγε σταθερά με πέντε και έξι μποφόρ, το παρθενικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κιμώλου, ένα τολμηρό και τελικά κερδισμένο στοίχημα, ολοκληρώθηκε την Δευτέρα 1η Ιουνίου με την απονομή των βραβείων.
Οι οκτώ ταινίες του διαγωνιστικού προγράμματος επικεντρώθηκαν ως επί το πλείστον σε ανθρώπινα δράματα, συχνά με φόντο ιστορικό, αλλά και σε καυτά τοπικά ή διεθνή προβλήματα όπως η θρησκευτική μισαλλοδοξία, οι οικονομικές ανισότητες και η σύγχρονη έλλειψη επικοινωνίας. Πολλές από τις ιστορίες που παρακολουθήσαμε ήταν εμπνευσμένες από αληθινά γεγονότα, ανάμεσά τους και το love story του ουγγρικού «Eternal Winter», με φόντο τα σταλινικά στρατόπεδα συγκέντρωσης (μάλλον υπερβολική η επιλογή του παρόμοιου ακριβώς θέματος «The Little Comrade» από την Εσθονία).
Το σκληρό ιστορικό δράμα του Ατίλα Σαζ κέρδισε το βραβείο της καλύτερης ταινίας (Χρυσό Δέντρο), με αυτό της σκηνοθεσίας να απονέμεται στον Τυνήσιο Μαχμούντ Μπεν Μαχμούντ για το πολύ ενδιαφέρον πολιτικά δράμα «Fatwa» και εκείνο της ΕΡΤ στο «Amir» του Νίμα Εγκχλιμά, μια διεισδυτική ματιά στη σύγχρονη ιρανική πραγματικότητα. Ήταν ίσως η πιο ενδιαφέρουσα ταινία του διαγωνιστικού, μαζί με το low budget γκανγκστερικό θρίλερ «Blue Moon» του Στέφεν Χάρις από την Νέα Ζηλανδία.
Οι προβολές, αρχικά προγραμματισμένες να γίνουν σε πλατείες και παραλίες περιορίστηκαν λόγω του δυνατού αέρα σε ανοιχτούς χώρους του Χωριού και συνοδεύτηκαν από μεγάλη προσέλευση κοινού, με ατραξιόν την έντονη διαμαρτυρία κατοίκου από κοντινό μπαλκόνι («Πότε θα το κλείσεις; Εμείς αύριο δουλεύουμε!») λίγο πριν το φινάλε του «Fatwa». Εντυπωσιακή ήταν και η φωτισμένη μόνο με πυρσούς και φαναράκια προβολή του «Eternal Winter» στο προαύλιο της Εκκλησίας του Χρυσοστόμου, καθώς ένα γενικό μπλακ άουτ βύθισε στο σκοτάδι το νησί (το φεστιβάλ είχε δική του γεννήτρια) για δυο περίπου ώρες το Σάββατο.
Η τελετή λήξης του φεστιβάλ, στον ίδιο προαύλιο χώρο, είχε το δικό της χρώμα, με την παρουσιάστρια Νία Φώη να δίνει το λόγο σε μια ηλικιωμένη, τυφλή(!) Κιμωλιάτισσα, η οποία δεν έλειψε από καμιά προβολή, έχοντας δίπλα της το γιο της να της διηγείται την κάθε ταινία. Μετά την απονομή των βραβείων, τα πυροτεχνήματα και την εκτός συναγωνισμού προβολή του Ελβετογαλλικού «Τραγουδιού των Σκορπιών», το ραντεβού διοργανωτών και σινεφίλ Κιμωλιατών ανανεώθηκε για τα μέσα του επόμενου Ιουνίου.
