Γκλόρια

3

Πιστότατο ριμέικ του συγκινητικού, βραβευμένου στο Φεστιβάλ Βερολίνου πορτραίτου μιας γυναίκας και μιας ολόκληρης κοινωνικής πραγματικότητας από τον ίδιο σκηνοθέτη.

Γκλόρια

Πέντε χρόνια μετά την επιτυχία που γνώρισε στο Φεστιβάλ Βερολίνου με την «Gloria» (βραβείο ερμηνείας για την Παουλίνα Γκαρσία), ο οσκαρικός Σεμπαστιάν Λέλιο («Μια Φανταστική Γυναίκα») αποφάσισε να επανασκηνοθετήσει την ταινία που τον έβαλε στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη. Λογικό, μιας και το αμερικανικό ριμέικ μιας χιλιανής ταινίας απευθύνεται αναπόφευκτα σε ευρύτερο κοινό, ειδικά αν στον πρωταγωνιστικό ρόλο έχεις μια σταρ και ταυτόχρονα εκπληκτική ηθοποιό όπως η Τζούλιαν Μουρ. Και είναι πράγματι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο η τελευταία μπαίνει στο στεγνό πετσί της Γκλόρια Μπελ και του δίνει ζωή «φορώντας» του μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων, ελπίδων, διαψεύσεων, πόθων και απογοητεύσεων.

Γκλόρια - εικόνα 1

Η Αμερικανίδα Γκλόρια είναι ολόιδια με τη Χιλιανή: διαζευγμένη, κοντά στα 60 πλέον, έχει δουλειά γραφείου, κάνει γιόγκα, προσπαθεί να κρατήσει επαφή με τα δυο της παιδιά που έχουν φύγει πια απ’ το σπίτι και τα βράδια βγαίνει να πιει και να χορέψει, αναζητώντας μια γνωριμία που θα της ξαναδώσει κίνητρο για ζωή. Μοιάζει να το βρίσκει στο πρόσωπο του Άρνολντ, ενός πρώην στρατιωτικού ο οποίος της φέρεται με αφοπλιστική ευγένεια, αν και η ιδιότυπη εξάρτησή του από την πρώην γυναίκα και τις δυο κόρες του θα την προβληματίσουν.

Πράγματι, γρήγορα εκείνη θα βρεθεί μπροστά σε ένα επώδυνο δίλημμα, με τον Λέλιο να μένει πιστότατος στον σεναριακό τρόπο με τον οποίο είχε περιγράψει τη σύγχρονη αστική αλλοτρίωση, αλλά και την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας «υπό απόσυρση», αδύναμης να επιβάλει τη θέλησή της σε έναν ανταγωνιστικό κόσμο. Με διακριτικές αλληγορικές νύξεις (το paintball ως πόλεμος επιβίωσης, η μαριονέτα που χορεύει), η «Γκλόρια» σκιαγραφεί το μελαγχολικό πορτρέτο τόσο μιας γυναίκας όσο και μιας αντιφατικής κοινωνικής πραγματικότητας σε αναζήτηση ταυτότητας και τρόπων ειλικρινούς επικοινωνίας. Και το κάνει με την ίδια κινηματογραφική κομψότητα κι ευαισθησία, όσο και με μια ελαφρώς μεγαλύτερη αισιοδοξία (τα παστέλ χρώματα της σκηνογραφίας, το ηλιόλουστο Λος Άντζελες, η πιο όμορφη και σέξι Τζούλιαν Μουρ) και τρυφερότητα από τη Λατινοαμερικάνα συνονόματή της.

ΗΠΑ, Χιλή. 2018. Διάρκεια: 102΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

Γκλόρια

Gloria Bell
3
  • Δραματική
  • 2018
  • Διάρκεια: 101 '
  • Σεμπαστιάν Λέλιο

Η Γκλόρια ζει μόνη, διατηρώντας αραιές επαφές με τα δύο παιδιά της που έχουν πλέον φύγει από το σπίτι. Θα δημιουργήσει μια τρυφερή ερωτική σχέση με τον Άρνολντ, έναν πρώην στρατιωτικό, ο οποίος όμως έχει μια παράξενη εξάρτηση από την πρώην γυναίκα και τις δύο κόρες του.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

"Αγαπούσε τα Λουλούδια Περισσότερο": Η νέα ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ στο φεστιβάλ της Τραϊμπέκα

Ο σκηνοθέτης της "Νορβηγίας" ετοιμάζεται για παγκόσμια πρεμιέρα στη σημαντική νεοϋορκέζικη διοργάνωση.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
18/04/2024

Οι Άλεξ Γκάρλαντ & Κίρστεν Ντανστ μιλούν στο "α" για τον "Εμφύλιο Πόλεμο"

Ο σκηνοθέτης και η πρωταγωνίστρια της πολιτικά φορτισμένης δυστοπικής περιπέτειας απαντούν στις ερωτήσεις του "α" γύρω από τη δημιουργία μιας αγωνιώδους ταινίας, η οποία απεικονίζει έναν ανησυχητικό μελλοντικό κόσμο.

Εμφύλιος Πόλεμος

Πολιτική περιπέτεια γυρισμένη με ρεαλισμό, προβλέψιμα απλοϊκή στην εξέλιξή της και μονοδιάστατη στην παραβολή της για τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα.

Η Αρπαγή

Δομημένη σαν ψυχολογικό θρίλερ, μια ιστορία εμμονής αποκαλύπτει τη συντριπτική δύναμη των κοινωνικών ρόλων σ’ έναν κόσμο ψυχολογικής ανασφάλειας κι έλλειψης επικοινωνίας.

Το Περασμένο Καλοκαίρι

Αρκετά πιστό ριμέικ της δανέζικης "Βασίλισσας της Καρδιάς". Ενός τολμηρότερου ερωτικού δράματος, το οποίο διέθετε ένα διαφορετικό, αιχμηρό φινάλε.

Αμπιγκέιλ

Το μυστήριο συναντά το horror και το απενοχοποιημένο φαν, σε ένα διασκεδαστικό μιξ αναφορών και χαβαλέ, μέχρις ότου χαθεί ο έλεγχος και κυριαρχήσει η σαχλαμάρα.

Σπίθα στη Θάλασσα

Συγκινητικό δράμα επώδυνης ενηλικίωσης, το οποίο δεν ανοίγεται στα βαθιά σεναριακά, αντλώντας συναισθηματική δύναμη από τους τρισδιάστατους χαρακτήρες του.