Πρίκουελ ενός πολιτικοποιημένου τρομο-franchise, το οποίο έχει ένταση, σασπένς, αλλά και έντονο διδακτισμό, προσπαθώντας να αφυπνίσει την αφροαμερικανική κοινότητα.
Ξεκινώντας την καριέρα του τη δεκαετία του ’90 ως σεναριογράφος αστυνομικών περιπετειών («Οριακές Διαπραγματεύσεις», «Επίθεση στο Σταθμό 13»), αλλά και του Φράνσις Κόπολα («Jack»), ο Νεοϋορκέζος Τζέιμς ΝτεΜόνακο κάθισε για πρώτη φορά στη σκηνοθετική καρέκλα το 2009 για το γκανγκστερικό δράμα «Little New York». Η επιτυχία ήρθε όμως λίγα χρόνια αργότερα με το «The Purge» (2013), ένα φτηνό και κλισαρισμένο horror thriller με μια πρωτότυπη ιδέα: στο άμεσο μέλλον και κατά τη διάρκεια της ετήσιας Νύχτας της Κάθαρσης, όταν και νομιμοποιείται οποιοδήποτε έγκλημα για να εκτονωθεί η βίαιη οργή των πολιτών και να μειωθεί η συνολική εγκληματικότητα, μια οικογένεια κλείνεται στο σπίτι της, όπου δέχεται τη φονική επίθεση μασκοφορεμένων αγνώστων.
Με κόστος τριών εκατομμυρίων δολαρίων και παγκόσμιες εισπράξεις 90 εκατομμυρίων, την ταινία ακολούθησε ένα χρόνο μετά το ίδιου ύφους, αλλά έντονα πολιτικό «The Purge: Anarchy», ενώ πρόπερσι είδαμε για πρώτη φορά στη χώρα μας ταινία του franchise, το «Κάθαρση: Έτος Εκλογών». Εκεί οι αναφορές στη Χίλαρι Κλίντον (με τους θαρραλέους Αφροαμερικανούς που την υποστηρίζουν) και τη νεοχριστιανική κυβέρνηση/συμμορία του Τζορτζ Μπους ήταν άμεσες και φυσικά συνεχίζονται στο πρίκουελ «Κάθαρση: Η Αρχή», όπου μαθαίνουμε πώς ξεκίνησε το όλο κακό.
Η έντονη κοινωνική αναταραχή η οποία βασίλευε για χρόνια στις ΗΠΑ οδήγησε το νεοϊδρυθέν άκρως συντηρητικό και πατριωτικό κόμμα των Νέων Εθνοπατέρων της Αμερικής στην εξουσία. Ένα από τα πρώτα μέτρα του νέου προέδρου, το οποίο στοχεύει στη μείωση της εγκληματικότητας, είναι ένα «εκτονωτικό» πείραμα, το οποίο βασίζεται στις θεωρίες μιας αντισυμβατικής κοινωνιολόγου. Στο αποκομμένο από την υπόλοιπη Νέα Υόρκη Στέιτεν Άιλαντ για 12 ώρες κάθε πράξη βίας θα είναι επιτρεπτή και θα μένει ατιμώρητη. Στόχος των κυβερνώντων είναι η μεγάλη λαϊκή συμμετοχή, ώστε το μέτρο να επεκταθεί σ’ όλη τη χώρα, κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη – στη… λαϊκή θέληση.
Ο ΝτεΜόνακο, ο οποίος εδώ παραχωρεί τη σκηνοθετική διεύθυνση στον Τζέραρντ ΜακΜάρεϊ (του «Burning Sands», ενός κολεγιακού δράματος πάνω στην κωδικοποιημένη, τελετουργική βία μιας κλειστής κοινότητας), γίνεται ακόμη πιο αιχμηρός πολιτικά, εστιάζοντας αποκλειστικά στην αφροαμερικανική κοινότητα. Οι δυο βασικοί ήρωες του φιλμ, ο αρχηγός μιας ναρκοσυμμορίας και η ακτιβίστρια πρώην φιλενάδα του, αντιπροσωπεύουν τις δύο όψεις της, οι οποίες πρέπει να ενωθούν για να παλέψουν μαζί ενάντια στην ακροδεξιά, πατριδοκάπηλη απειλή. Το σαφές, θαρραλέο κι επίκαιρο μήνυμα σερβίρεται όμως με έντονο διδακτισμό που αγγίζει τα όρια της αφέλειας, την ίδια στιγμή που η ένταση και το σασπένς προωθούνται μέσα από μια σειρά καλοστημένων, αλλά προβλέψιμων κι επαναλαμβανόμενων (κλειστοφοβικών ως επί το πλείστον) τρομο-σκηνών.
ΗΠΑ. 2018. Διάρκεια: 98΄. Διανομή: UIP.
Περισσότερες πληροφορίες
Κάθαρση: Η Αρχή
Το άκρως συντηρητικό κόμμα των Νέων Εθνοπατέρων της Αμερικής κερδίζει τις εκλογές και για να μειώσει την εγκληματικότητα στη χώρα εφαρμόζει ένα «εκτονωτικό» πείραμα στο Στέιτεν Άιλαντ: για 12 ώρες κάθε πράξη βίας είναι επιτρεπτή και μένει ατιμώρητη.
.jpg?quality=85&404=default&v=4)