Άξια πολιτική παραβολή για την άνοδο της ακροδεξιάς στη Γαλλία, η οποία όμως μεταστρέφει την προσοχή της από το πολιτικό στο συναισθηματικό πεδίο, αποδυναμώνοντας έτσι την κύρια θεματική της.
Ο εθνικοπατριωτικός λαϊκισμός και η ακροδεξιά έχουν περάσει από το γραφικό περιθώριο στην άμεση επιρροή του ευρωπαϊκού πολιτικού status quo. Οι ελλιπείς αντιστάσεις σε κοινωνικό επίπεδο δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για την εξάπλωση νεοφασιστικών μορφωμάτων ακόμη και σε χώρους ή στρώματα με τα οποία παλιότερα δεν θα σχετίζονταν ποτέ ιδεολογικά. Χαρακτηριστική περίπτωση ολοκληρωμένης πολιτικής μετάλλαξης και ιδεολογικής αναδίπλωσης αποτελεί το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λε Πεν, που δίχως να αναφέρεται ρητά στην ταινία του Λούκα Μπελβό («38 Μάρτυρες», «Μήπως Είσαι ο Τύπος μου;») αποτελεί τον έμμεσο πρωταγωνιστή της. Ο σκηνοθέτης αναπαριστά με σαφήνεια τον τρόπο με τον οποίο ένα κόμμα όπως αυτό της Λε Πεν εκμεταλλεύεται την πολιτική σύγχυση που κυριαρχεί στην εργατική τάξη, έχοντας την ικανότητα να συμπεριλάβει στους κόλπους του ακόμη και ανθρώπους με πλήρη άγνοια των θέσεών του.
Η πολιτική παραβολή του Μπελβό έχει ως πρωταγωνίστρια την Πολίν, μια νοσοκόμα που συντηρεί μόνη τα παιδιά της σε μια κωμόπολη, όπου συναναστρέφεται ανθρώπους με ποικίλες πολιτισμικές αναφορές. Όταν ένα ανερχόμενο εθνικιστικό κόμμα θα της προτείνει τη θέση της υποψήφιας δημάρχου, η μέχρι πρότινος απολίτικη Πολίν θα ηγηθεί της καμπάνιας. Η κάμερα του Βέλγου σκηνοθέτη αποκρυπτογραφεί το δημόσιο προσωπείο του εθνικισμού, που πλασάρεται καθαρό κι εξευγενισμένο, ενώ παράλληλα απεικονίζει την δράση «μαχητικών» ομάδων που προβαίνουν σε βίαιες λύσεις όποτε χρειαστεί.
Η σχέση που θα αναπτυχθεί μεταξύ της Πολίν κι ενός μέλους μιας τέτοιας ομάδας, το οποίο αρνήθηκε να ανταλλάξει την περιβολή του δρόμου με το κοστούμι, αποκτά προοδευτικά κομβική σεναριακή σημασία για τις αποφάσεις της, ένα εύρημα που αναλαμβάνει αδικαιολόγητα τα ηνία της αφήγησης, αποδυναμώνοντας έτσι την κύρια θεματική της ταινίας. Η Πολίν απογοητεύεται όχι από τις ιδέες του κόμματος, αλλά από την πίεση που η πολιτική στράτευση ασκεί στην προσωπική της ζωή. Έτσι, παρά την αποτελεσματική σκηνοθεσία του Μπελβό, οι προβληματισμοί της ηρωίδας παραμένουν συναισθηματικοί, χωρίς να αμφισβητούν τα πολιτικά ζητήματα που τίθενται και παραμένουν μέχρι τέλους μετέωρα.
Γαλλία, Βέλγιο. 2017. Διάρκεια: 117΄. Διανομή: WEIRD WAVE.
Περισσότερες πληροφορίες
Αυτή η Γη είναι Δική μας
Μια εργαζόμενη μητέρα θέτει υποψηφιότητα για τη δημαρχία ύστερα από πρόταση ενός εθνικιστικού κόμματος.
