Ποιο είναι το τίμημα της επιτυχίας ενός ατόμου σε μια κοινότητα λίγων; Οι σκηνοθέτες Γκαστόν Ντιπράτ και Μαριάνο Κον απαντούν εμφατικά στην ταινία τους «Ο Επιφανής Πολίτης», στην οποία ο εξαιρετικός Όσκαρ Μαρτίνεζ ερμηνεύει τον Ντανιέλ Μαντοβάνι, νομπελίστα συγγραφέα ο οποίος επιστρέφει στην κωμόπολη όπου έζησε και εμπνεύστηκε τις ιστορίες των βιβλίων του χωρίς να αποφύγει τις ανεπούλωτες πληγές του παρελθόντος.
Η ταινία σας έχει μια υπόθεση που δε συνηθίζεται στο σινεμά. Τι σας ενέπνευσε να τη γράψετε;
Μπορεί να ήταν και η επιθυμία μας να κερδίσει η Αργεντινή ένα Νόμπελ Λογοτεχνίας κάτι που δεν κατάφερε ούτε ο Μπόρχες. (σ.σ.: σ’ αντίθεση με τον ήρωα της ταινίας Ντανιέλ). Στην πραγματικότητα όμως μας ενδιέφερε πολύ να εξερευνήσουμε πώς αντιμετωπίζεται η διασημότητα μέσα σε μια μικρή κοινότητα. Η δόξα μπορεί να είναι ένα επικίνδυνο πράγμα. Ο Όσκαρ Μαρτίνεζ (σ.σ.: ο πρωταγωνιστής) είναι επίσης ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της ιστορίας. Τον είχαμε από την αρχή στο μυαλό μας και έχει συνεργαστεί μαζί μας και στο γράψιμο των διαλόγων. Ήταν επιτέλους η στιγμή να δείξει πόσο μεγάλο είναι το ταλέντο του. Κάθε φορά που ξαναβλέπουμε την ταινία βλέπουμε καινούριες λεπτομέρειες στο παίξιμό του και καταλαβαίνουμε το μέγεθος της δουλειάς που έχει κάνει.
Τι περίμενε να βρει ο Ντανιέλ όταν αποφάσισε να επιστρέψει στη γενέτειρά του;
Όπως κάθε συγγραφέας έτσι και ο Ντανιέλ δεν μπορεί παρά να μπαίνει στον πειρασμό να ανακαλύπτει σε ποιο βαθμό η μυθοπλασία σχετίζεται με την ίδια την πραγματικότητα που έχει εντελώς δικά της σχέδια. Ταυτόχρονα είναι μια αναπόδραστη επιστροφή στις πηγές του, στον παρελθόν και μαζί στη νιότη του, ένα θυμικό από το οποίο μάλλον κανένας δημιουργός δεν μπορεί να δραπετεύσει. Αν τελικά αυτό που συναντά είναι διαφορετικό απ’ αυτό που περίμενε, ο κόσμος μπορεί να το δει στην ταινία.
Έχουν αναφορές οι χαρακτήρες σας σε πραγματικούς ανθρώπους όπως εκείνοι στα βιβλία του Ντανιέλ;
Σίγουρα όχι με τον άμεσο τρόπο που συμβαίνει με τα βιβλία του Ντανιέλ Μαντοβάνι. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να βγάλουμε τα πράγματα κατευθείαν από το μυαλό μας, αλλά όπως ξέρουμε όλοι είμαστε το άθροισμα των πραγμάτων που έχουμε ζήσει, συναντήσει και μάθει οπότε η απάντηση δεν μπορεί ποτέ να είναι απόλυτη.
Πιστεύετε οι καλλιτέχνες χάνουν το σεβασμό και τη «θεϊκή» τους διάσταση μόλις τους γνωρίσουμε πραγματικά;
Οι αναγνώστες, το κοινό γενικά έχει συχνά μια παράξενη σχέση με τους δημιουργούς. Θυμίζει κάπως τη σχέση ανάμεσα σε ένα ζευγάρι ερωτευμένων. Συχνά ο αρχικός θαυμασμός, η λατρεία και το πάθος οδηγούν στο γάμο και μετά στην αποκαθήλωση του ενός από τον άλλο. Η εξιδανίκευση δίνει τη θέση της ακόμη και στο μίσος ή την απέχθεια. Άλλες φορές ο θαυμασμός είναι εντελώς επιφανειακός καθώς μπορεί να μην έχουν καν εντρυφήσει στο έργο κάποιου, αλλά απλά γοητεύονται από τη διασημότητα. Ισχύει όμως κάτι ανάλογο και από την άλλη πλευρά. Οι δημιουργοί αισθάνονται αληθινά Θεοί μέσα στο ασφαλές σύμπαν που έχουν φτιάξει. Όταν όμως κατεβούν λίγο από τον Όλυμπο και συναντηθούν με τον έξω κόσμο και τους θαυμαστές τους τα πράγματα γίνονται λίγο πιο μπερδεμένα. Στην ιστορία μας ωστόσο παίζει καθοριστικό ρόλο και το περιβάλλον της μικρής κλειστής πόλης που ζει σε μια κοινότοπη καθημερινότητα, μέρη όπου όπως όλοι ξέρουμε ο φθόνος και η τάση για απομυθοποίηση είναι αρκετά πιο ισχυρά.
Το τέλος της ταινίας υπαινίσσεται πως είμαστε όλοι υποκριτές ως ένα βαθμό, ο Ντανιέλ όμως τουλάχιστον παραδέχεται πως είναι. Είναι τελικά η παραδοχή των μειονεκτημάτων μας το νόημα της ταινίας;
Η λατινοαμερικάνικη ιδιοσυγκρασία συνδέεται άμεσα με την ελευθερία να λες αυτό που πιστεύεις. Ο κομφορμισμός βέβαια αναστέλλει αυτή την ευθύτητα. Με αυτή την έννοια ο Ντανιέλ γίνεται μέσα από αυτό το ταξίδι βαθιά ειλικρινής. Δεν θα χρησιμοποιούσαμε τον όρο «μειονεκτήματα». Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκα πλάσματα γεμάτα αμφισημίες και αντιφάσεις, δεν υπάρχουν ακριβώς «καλοί» και «κακοί», τουλάχιστον για εμάς. Ακόμη και ο χαρακτήρας του Φλορένσιο που μοιάζει σχεδόν με έναν αγροίκο τοπικό γκάνγκστερ, όταν κατηγορεί τον Ντανιέλ ότι εκμεταλλεύτηκε τη φτώχεια και τις αδυναμίες του χωριού του για να κάνει όνομα, οι παρατηρήσεις του είναι ακριβείς και κοφτερές.
