Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου

2

Τρία Σεζάρ (σκηνοθεσίας, α΄ αντρικού ρόλου, μοντάζ) και Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες για ένα θεατρικά στημένο και αδιέξοδα φλύαρο ψυχόδραμα δωματίου, βασισμένο σε θεατρικό του Ζαν-Λικ Λαγκάρς.

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου

Έπειτα από 12 χρόνια ένας συγγραφέας επιστρέφει στο πατρικό του σκοπεύοντας να κάνει μια σοβαρή ανακοίνωση στην οικογένειά του, η συγκέντρωση της οποίας εξελίσσεται σε μια διαρκή, σκληρή αντιπαράθεση των μελών της. Τρία Σεζάρ (σκηνοθεσίας, α΄ αντρικού ρόλου, μοντάζ) και Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες για ένα θεατρικά στημένο και αδιέξοδα φλύαρο ψυχόδραμα δωματίου, βασισμένο σε θεατρικό του Ζαν-Λικ Λαγκάρς.

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου - εικόνα 1

Συνεχίζοντας να γυρίζει ταινίες σε καταιγιστικούς ρυθμούς, να συλλέγει βραβεία και να σπαταλά το ταλέντο του σε αυτάρεσκη επίδειξη διαρκείας, ο 28χρονος Γαλλοκαναδός Ξαβιέ Ντολάν έφυγε από το προηγούμενο Φεστιβάλ Κανών με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής και το τελευταίο φιλμ του από την πρόσφατη απονομή των Σεζάρ με τρεις δια­κρίσεις: α΄ αντρικού ρόλου για τον Γκασπάρ Ουλιέλ, σκηνοθεσίας και μοντάζ για τον ίδιο. Αλλάζοντας κάθε φορά στιλ –από το «Σκότωσα τη Μητέρα μου» στο «Λόρενς για Πάντα» και από εκεί στο «Mommy»–, στο «Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου» («Δεν είναι παρά το τέλος του κόσμου» η σωστή απόδοση) ο Ντολάν διασκευάζει ένα θεατρικό έργο του cult συγγρα­φέα Ζαν-Λικ Λαγκάρς, ο οποίος καταξιώθηκε στο γαλλικό σανίδι τα τελευταία χρόνια, μετά το θάνατό του από AIDS το 1995.

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου - εικόνα 2

Με βιωματικά στοιχεία, αυτό αναφέρεται σε έναν συγγραφέα που έπειτα από 12 χρόνια απουσίας επιστρέφει στο πατρικό του σκοπεύοντας να κάνει μια σοβαρή ανακοίνωση στην οικογένειά του, η συγκέντρωση της οποίας εξελίσσεται σε μια διαρκή, ανθρωποφάγο αντιπαράθεση των μελών της. Από τους τσακωμούς, τις εξομολογήσεις και τα αποκαλυπτικά φλας μπακ αναδύεται ένας μικρόκοσμος που δεν μπορεί να διαχειριστεί τα πάθη και τις ανασφάλειές του, οι οποίες χοροπηδούν στο πανί με τον πιο φλύαρο και υστερικό τρόπο. Προσπαθώντας να σκηνοθετήσει το σπίτι της οικογενειακής διαμάχης σαν ένα λαβύρινθο αντίστοιχο του εσωτερικού κόσμου των πρωταγωνιστών του, με διαρκή κοντινά πλάνα κι ένα στιλιζαρισμένο διάλογο, ο Ντολάν περισώζει ελάχιστα πράγματα από το σκληρό στην όψη, μα λεπτό σαν φύλλο χαρτί, αβαθές και πεζό πρώτο υλικό του. Το οποίο θα φαινόταν ακόμη πιο αναιμικό χωρίς την υποστήριξη του σπουδαίου, πρώτης διαλογής ερμηνευτικού επιτελείου του.

Γαλλία. 2016. Διάρκεια: 97΄. Διανομή: SEVEN FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου

Juste la Fin du Monde
2
  • Δραματική
  • 2016
  • Διάρκεια: 97 '
  • Ξαβιέ Ντολάν

Έπειτα από 12 χρόνια ένας συγγραφέας επιστρέφει στο πατρικό του σκοπεύοντας να κάνει μια σοβαρή ανακοίνωση στην οικογένειά του, η συγκέντρωση της οποίας εξελίσσεται σε μια διαρκή, σκληρή αντιπαράθεση των μελών της.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
25/04/2024

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.

Ο Μύλος και ο Σταυρός

Με κάδρα που παραπέμπουν σε πίνακες της φλαμανδικής και της ολλανδικής σχολής, ο Μαγιέφσκι στήνει μια οπτικά μεγαλοπρεπή αλληγορία πάνω στην τέχνη, την αληθινή ζωή και την ανθρώπινη μισαλλοδοξία.