Αυλαία και βραβεία για το 28ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Το μακροβιότερο φεστιβάλ της πόλης έριξε την αυλαία του την Τετάρτη 2/12 στο Odeon Όπερα, όπου οι αναγνώστες του «α» έδωσαν το δικό τους βραβείο…

Αυλαία και βραβεία για το 28ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Άλλο ένα Πανόραμα πέρασε στην ιστορία. Κόντρα στις αντίξοες οικονομικές συνθήκες, η μακροβιότερη κινηματογραφική διοργάνωση της Αθήνας παραμένει ζωντανή και παραγωγική. Το βράδυ της Τετάρτης 2/12, το 28ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου μοίρασε τα βραβεία του στο κατάμεστο κινηματογράφο Odeon Όπερα. Εκεί ήταν και η επιτροπή των αναγνωστών του «αθηνόραμα».

Μετά από ανοιχτό διαγωνισμό, και φέτος, οι αναγνώστες του «αθηνόραμα» συγκρότησαν μια πενταμελή επιτροπή που έδωσε το Bραβείο Kοινού του Πανοράματος, βλέποντας και τις 12 ταινίες του διαγωνιστικού προγράμματος. Οι αναγνώστες του «α», που ξέρουν να βλέπουν και να κρίνουν ταινίες (μια ματιά στο forum του athinorama.gr θα σας πείσει), επέλεξαν το «Babai» του Βισάρ Μορίνα ως κορυφαία ταινία. Μάλιστα, η επιτροπή έβγαλε και το παρακάτω σκεπτικό για την απόφασή της:

«Το 28ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου μας άνοιξε την πόρτα στην καθημερινότητα των λαών της Ευρώπης. Κοινός τόπος, σχεδόν και, των δώδεκα ταινιών του διαγωνιστικού τμήματος ήταν η καταπίεση (θρησκευτική, πολιτική, κοινωνική, σεξουαλική και οικονομική) των "αδυνάτων", φέρνοντας τους πρωταγωνιστές τους, συχνά, αντιμέτωπους με την απόγνωση, που θεριεύει λίγο πριν την λύτρωση. Η ταινία που επιλέξαμε είναι ζοφερή, δίνοντας παράλληλα ένα βαθύ νόημα στη λέξη “εμπιστοσύνη”. Ο φόβος είναι κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας στο φιλμ: Ατμόσφαιρα βίας, φόβου, θάρρους, επιμονής, άγχους και έντασης. Όλα αυτά αποκαλύπτονται μέσα από τα μάτια του δεκάχρονου Νόρι, που μόλις εγκαταλείπεται από τον πατέρα του, ξεκινά την οδύσσειά του, ένα επικίνδυνο ταξίδι από το Κόσσοβο στο Βερολίνο».

Αυλαία και βραβεία για το 28ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου - εικόνα 1
O Γιάννης Στάνκογλου παραλαμβάνει τιμητική βράβευση για τη συνεισφορά του στην κινηματογραφική τέχνη

Στα υπόλοιπα βραβεία του φεστιβάλ τώρα, η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, αποτελούμενη από τους Τάσο Γουδέλη, Λευτέρη Αδαμίδη και Νέστορα Πουλάκο, απένειμε το βραβείο της στην ταινία “L'ombre des femmes” του Γάλλου Φιλίπ Γκαρέλ.

Επίσης, στην τελετή λήξης απονεμήθηκε το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), το οποίο ονομάζεται πλέον «βραβείο στη μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου». Την τριμελή επιτροπή αποτελούσαν, η Ρωσίδα Victoria Smirnova, ο Γάλλος Jean-Max Mejean, και η Ελληνίδα Ιφιγένεια Καλαντζή. Η ταινία την οποία ξεχώρισαν ήταν το «The Treasure» («Comoara»), του Ρουμάνου Κορνέλιου Πορουμπόιου. Το βραβείο παρέδωσε η Φοίβη Αγγελοπούλου.

Τέλος, τιμητικές βραβεύσεις για τη συνεισφορά τους στην κινηματογραφική τέχνη δόθηκαν στον Διονύση Σαββόπουλο, αλλά και σε έναν από τους πλέον κινηματογραφικούς Έλληνες ηθοποιούς, τον Γιάννη Στάνκογλου.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, στη σύντομη ομιλία του κατά τη διάρκεια της τελετής λήξης, αναφέρθηκε στην απώλεια «του σπουδαίου ηθοποιού και καλού φίλου του Φεστιβάλ, Μηνά Χατζησάββα». Τέλος διάβασε την επιστολή του φετινού καλεσμένου Μπερτράν Ταβερνιέ, ο οποίος αναγκάστηκε για σοβαρούς λόγους υγείας να ακυρώσει την προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Φεστιβάλ. Στην επιστολή του, ο βετεράνος Γάλλος σκηνοθέτης αναφέρθηκε «στη σημασία του κινηματογράφου και της κουλτούρας, ειδικά υπό το φως των πρόσφατων γεγονότων. Οι ταινίες μπορεί να είναι όπλα μαζικής καταστροφής, όπως και η κουλτούρα».

Μετά την τελετή λήξης, ακολούθησε η προβολή του μεταναστευτικού δράματος εποχής «Brooklyn» του Τζον Κρόλεϊ.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Εμφύλιος Πόλεμος

Πολιτική περιπέτεια γυρισμένη με ρεαλισμό, προβλέψιμα απλοϊκή στην εξέλιξή της και μονοδιάστατη στην παραβολή της για τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
18/04/2024

Η Αρπαγή

Δομημένη σαν ψυχολογικό θρίλερ, μια ιστορία εμμονής αποκαλύπτει τη συντριπτική δύναμη των κοινωνικών ρόλων σ’ έναν κόσμο ψυχολογικής ανασφάλειας κι έλλειψης επικοινωνίας.

Το Περασμένο Καλοκαίρι

Αρκετά πιστό ριμέικ της δανέζικης "Βασίλισσας της Καρδιάς". Ενός τολμηρότερου ερωτικού δράματος, το οποίο διέθετε ένα διαφορετικό, αιχμηρό φινάλε.

Αμπιγκέιλ

Το μυστήριο συναντά το horror και το απενοχοποιημένο φαν, σε ένα διασκεδαστικό μιξ αναφορών και χαβαλέ, μέχρις ότου χαθεί ο έλεγχος και κυριαρχήσει η σαχλαμάρα.

Σπίθα στη Θάλασσα

Συγκινητικό δράμα επώδυνης ενηλικίωσης, το οποίο δεν ανοίγεται στα βαθιά σεναριακά, αντλώντας συναισθηματική δύναμη από τους τρισδιάστατους χαρακτήρες του.

Μη μου Λες Ψέματα

Συναισθηματική, στέρεα, όσο και εύπεπτη δραμεντί πάνω στα αληθινά ψέματα, τα οποία ξεκινούν από τη ζωή και γίνονται συναρπαστικές λογοτεχνικές και κινηματογραφικές ιστορίες.

Ένα Φλιτζάνι Καφέ και Καινούργια Παπούτσια

Υπαρξιακά αδιέξοδα πασχίζουν να αναδειχθούν μέσα από μια μελοδραματική συνθήκη, ο μινιμαλιστικός χειρισμός της οποίας καταντά φτωχός και μονοδιάστατος.