Μια ακόμη Μπιενάλε, η 72η για την ακρίβεια, ανήκει πλέον στο παρελθόν. Στις έντεκα μέρες που διάρκεσε το κομψό φεστιβάλ έγιναν πολλά. Για την ακρίβεια πάρα πολλά. Για παράδειγμα από το lifestyle μέτωπο του κόκκινου χαλιού, αυτό που κρατάμε είναι η παρουσία του Τζόνι Ντεπ στη Μόστρα, όπου βρέθηκε για την πρεμιέρα της μαφιόζικης «Ανίερης Συμμαχίας», της ταινίας που όπως όλα δείχνουν αποτελεί το έναυσμα για την επάνοδο του Αμερικανού σταρ στο δρόμο των οσκαρικών επιτυχιών. Υπέρβαρος και όπως πάντα στιλιστικά εκκεντρικός ο 52χρονος ηθοποιός μονοπώλησε το ενδιαφέρον των παπαράτσι. Τώρα στο καθ’ αυτό κινηματογραφικό κομμάτι, ο Βενεζουελανός Λορέντζο Βίγκας ήταν αυτό που γέλασε τελευταίος, αφού ήρθε από το πουθενά για να κερδίσει με το ντεμπούτο του «From Afar» το Χρυσό Λέοντα.
Σε λάτιν ρυθμούς
Μια φήμη πλανιέται εδώ και χρόνια στην παγκόσμια κινηματογραφική πιάτσα, που θέλει όταν βρεθούν πάνω από τρεις λατινοαμερικανοί στο ίδιο χώρο να κάνουν… λόμπι. Με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής στη φετινή Μπιενάλε τον Μεξικανό Αλφόνσο Κουαρόν και τα μεγάλα βραβεία να πηγαίνουν σε σκηνοθέτες από την Βενεζουέλα και την Αργεντινή, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η συγκεκριμένη θεωρία συνομωσίας επιβεβαιώθηκε. Η αλήθεια είναι πάντως ότι η κριτική επιτροπή του 72ου Φεστιβάλ Βενετίας ήταν καθαρόαιμα σινεφίλ, με τους Πάβελ Παβλικόφσκι («Ida»), την Λιν Ράμσεϊ («Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Κέβιν»), τον Χου Χσιάο Χσιέν («Τρεις Φορές») και τον Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν («Χειμερία Νάρκη») να συνθέτουν ένα σκληροπυρηνικό αρτ σύνολο που ήταν απόλυτα λογικό να οδηγηθεί σε μια πιο ψαγμένη και off mainstream επιλογή, σαν αυτή του «From Afar» δηλαδή.
Ο πρωτοεμφανιζόμενος Λορέντζο Βίγκας παρουσίασε στη Μόστρα ένα δράμα που μας μεταφέρει στην σκοτεινή πλευρά του Καράκας με πρωταγωνιστή τον Αλφρέντο Κάστρο («No»). Ο Χιλιανός ηθοποιός ερμηνεύει τον Αρμάντο, έναν μεσήλικα gay που ψωνίζει πληρωμένους εραστές από τις κακόφημες γειτονιές της πρωτεύουσας. Εκεί θα γνωρίσει τον Έλντερ, βίαιο μέλος μιας συμμορίας με τον οποίο θα αναπτύξει μια δυνατή όσο και ιδιόμορφη σχέση. Την ιστορία της ταινίας υπογράφει ο Μεξικάνος Γκιγιέρμο Αριάγα («21 Γραμμάτια», «Χαμένες Αγάπες»), ενώ φωτογράφος είναι ο Σέρχιο Άρμστρονγκ, στενός συνεργάτης του Χιλιανού Πάμπλο Λαρέν («Νο», «Post Mortem»). Η γκρίνια –αγαπημένη φεστιβαλική συνήθεια- ήταν ακόμη μεγαλύτερη για το Βραβείο Σκηνοθεσίας που κατέληξε στον Αργεντίνο σκηνοθέτη Πάμπλο Τραπέρο («Λεονέρα») για την καινούργια του ταινία «El Clan». Το φιλμ που βασίζεται σε μια αληθινή εγκληματική ιστορία που συντάραξε στα 80s το Μπουένος Άιρες, είχε γενικότερα μια χλιαρή υποδοχή από τους κριτικούς, αλλά ο Αλφόνσο Κουαρόν είχε… διαφορετική άποψη.
Ερμηνευτικές διακρίσεις με εκπλήξεις
Άλλες ερμηνείες μπήκαν στο επίκεντρο των φεστιβαλικών συζητήσεων και σε άλλες κατέληξαν τα βραβεία. Στους γυναικείους ρόλους για παράδειγμα, παρότι η «βωβή» παρουσία της Τίλντα Σουίντον στο «A Bigger Splash» του Λούκα Γκουαντανίνο («Είμαι ο Έρωτας») εξυμνήθηκε, τελικά το βραβείο κατέληξε στην Ιταλίδα Βαλέρια Γκολίνο, πρωταγωνίστρια στο «Per Amor Vostro» του Τζουζέπε Γκαουντίνο. Οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν και στους άντρες, όπου η μεταμόρφωση του Έντι Ρεντμέιν στην πρωτοπόρα τρανς Λίλι Έλμπε στο «Κορίτσι Από την Δανία» άφησε ασυγκίνητη την κριτική επιτροπή που αποφάσισε να δώσει το Βραβείο Καλύτερης Αντρικής Ερμηνείας στον πολύπειρο Γάλλο ηθοποιό Φαμπρίς Λουκινί για το «L'Hermine» του Κριστιάν Βενσάν («Υψηλή Μαγειρική»). Σε ότι έχει να κάνει με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού, όμως, δεν υπήρχε καμιά δεύτερη συζήτηση: Ο 14χρονος Έιμπραχαμ Ατά, ένα παιδί που βρήκε στους δρόμους της Γκάνα ο Αμερικανός σκηνοθέτης Κάρι Φουκουνάγκα («True Detective») συγκίνησε τους πάντες με την ερμηνεία του στο «Beasts of No Nation», ένα αποκαλυπτικό δράμα για τα παιδιά πολεμιστές της Αφρικής.
Animation επανάσταση
Μια διάκριση στη Βενετία που κανείς δεν αμφισβήτησε φέτος στη Μόστρα ήταν το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής που κατέληξε στο «Anomalisa». Ο Τσάρλι Κάουφμαν και ο Ντιούκ Τζόνσον σκηνοθέτησαν ένα αυτοχρηματοδοτούμενο (το Kickstarter να είναι καλά) stop-motion animation που έχει για πρωταγωνιστή του έναν αντικοινωνικό συγγραφέα βιβλίων. Το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) απονεμήθηκε στον 75χρονο Ιταλό σκηνοθέτη Μάρκο Μπελόκιο και το καινούργιο του στιλιζαρισμένο παραμύθι «Blood of My Blood».
Δυστυχώς, ο δικός Γιώργος Ζώης και το μινιμαλιστικό ντεμπούτο του δεν κατάφερε να φύγει με κάποιο βραβείο από την Μόστρα, αφού το πρώτο βραβείο στους Ορίζοντες πήγε στο αμερικανικό «Free In Deed» του Τζέικ Μάχαφι. Στο ίδιο τμήμα προβλήθηκε και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Αμερικανού ηθοποιού Μπράντι Κορμπέτ «The Childhood of a Leader», μια τολμηρή εξπρεσιονιστική καταγραφή της παιδικής ηλικίας ενός μελλοντικού φασίστα-ηγέτη που προκάλεσε τις πλέον αντιφατικές αντιδράσεις στο φεστιβάλ, φεύγοντας παρ’ όλα αυτά με δυο βραβεία στις βαλίτσες του (Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη και Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο τμήμα των Οριζόντων).
