Οι εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες έχουν πολλά να μάθουν ο ένας από τον άλλον, σε μια πέραν του δέοντος γλυκερή και ανώδυνη νεοϋορκέζικη δραμεντί.
Η Καταλανή δημιουργός Ιζαμπέλ Κοϊξέ βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό σε δημιουργική καμπή. Μετά τα πρώτα αγγλόφωνα διεισδυτικά της δράματα «Ζωή Χωρίς Εμένα» (2003) και «Μυστική Ζωή των Λέξεων» (2005), με πρωταγωνίστρια την εξαιρετική Σάρα Πόλεϊ, η Ευρωπαία σκηνοθέτις δείχνει να έχει χάσει τον κινηματογραφικό της προσανατολισμό και παρουσιάζει είτε επίπεδες, γλυκανάλατες αφηγήσεις («Ελεγεία Ενός Έρωτα») είτε ιλουστρασιόν θρίλερ της σειράς, όπως ο «Χάρτης των Ήχων του Τόκιο» και το «Another Me». Τώρα δοκιμάζει κάτι διαφορετικό, σκηνοθετώντας μια γλυκόπικρη δραμεντί που αφηγείται μια νεοϋορκέζικη ιστορία δύο εκ διαμέτρου αντίθετων χαρακτήρων.
Από τη μία η μεσήλικη Γουέντι, μια διακεκριμένη κριτικός βιβλίου που μαθαίνει ότι ο άντρας της την παρατάει για μια νεότερη γυναίκα, και από την άλλη ο Νταρβάν, ένας Ινδός ταξιτζής και δάσκαλος οδήγησης που φορά το χαρακτηριστικό τουρμπάνι των σιχ, διατηρώντας έτσι με πείσμα την πολιτισμική του ταυτότητα μέσα στο μητροπολιτικό χάος της Νέας Υόρκης. Όταν η Γουέντι πρέπει να μάθει να οδηγεί για να βλέπει την κόρη της στο μακρινό Βερμόντ, ο προσηνής Ασιάτης αναλαμβάνει το δύσκολο εκπαιδευτικό έργο...
Η κριτικός δεν έχει ιδιαίτερη διάθεση να ξεβολευτεί και να πολεμήσει τις ανασφάλειες που την κυριεύουν εδώ και χρόνια, ωστόσο η ιδιαίτερη σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στους δύο ανθρώπους με το διαφορετικό ταξικό, κοινωνικό και θρησκευτικό υπόβαθρο θα τους δώσει νέα ερεθίσματα και προοπτικές για να βρουν το δρόμο τους μέσα στο ταραχώδες μεσήλικο κόσμο όπου ζουν. Το πρόβλημα είναι ότι η βωβή υπαρξιακή τρικυμία που τους βασανίζει ουδέποτε αποκτά αφηγηματική τόλμη κι αιχμές.
Η αμερικανική δραμεντί δεν αποφασίζει να ξεστρατίσει από την ακίνδυνη και γλυκερή κινηματογραφική της φόρμα: από τον εύκολο συμβολισμό των μαθημάτων οδήγησης (η μεσήλικη που πρέπει να αλλάξει ρότα στη ζωή της), τις βαθιές πολιτισμικές διαφορές, την ερωτική σχέση που αναπτύσσεται αναπόφευκτα ανάμεσα στη μαθήτρια και στον δάσκαλο, τα προβλήματα της συζυγικής ζωής, την πνιγερή μοναχικότητα που αποπνέει ο δυτικός κόσμος και το μεταναστευτικό ζήτημα μέχρι τις πολιτικές αναφορές και τις κακοφορμισμένες πληγές που έχει αφήσει πίσω της η παιδική ηλικία στους ήρωες, το σενάριο αντιμετωπίζει με μια ανώδυνη ελαφρότητα όποιο θέμα αποφασίζει να ανοίξει, ενώ η Κοϊξέ δεν ξεπερνά ποτέ τον πήχη της σκηνοθετικής διεκπεραίωσης.
Σε αντίθεση με την επιτηδευμένη πραότητα και την οριενταλική υπερβολή του Μπεν Κίνγκσλεϊ, η Πατρίσια Κλάρκσον είναι αυτή που (προσ)γειώνει τον πρωταγωνιστικό της χαρακτήρα, προσφέροντάς του –όσο μπορεί– ψυχή, ανθρωπιά κι ερμηνευτικό βάρος. Μόνο που αυτό δεν είναι από μόνο του αρκετό...
Περισσότερες πληροφορίες
Μαθήματα Οδήγησης
Όταν η πρόσφατα χωρισμένη κριτικός βιβλίου Γουέντι αποφασίζει να μάθει να οδηγεί για να βλέπει την κόρη της στο μακρινό Βερμόντ, ένας προσηνής σιχ δάσκαλος οδήγησης αναλαμβάνει το δύσκολο εκπαιδευτικό έργο. Όμως η μεσήλικη Νεοϋορκέζα δεν έχει ιδιαίτερη διάθεση να πολεμήσει τις ανασφάλειες που την κυριεύουν εδώ και χρόνια…
.jpg?quality=85&404=default&v=4)
