Δυο φίλοι πηγαίνουν σε ένα ξέφρενο κολεγιακό πάρτι, το οποίο παίρνει μια απρόσμενη τροπή μετά την πτώση ενός μυστηριώδους μετεωρίτη. Η νεανική σεξοκωμωδία συναντά το αγωνιώδες θρίλερ σε μια ενδιαφέρουσα, αλλά σεναριακά αμήχανη αλληγορία με την υπογραφή του χολιγουντιανού πλέον Ντένη Ηλιάδη.
Μετά την εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία του ριμέικ «Το Τελευταίο Σπίτι Αριστερά» το 2009, ο Ντένης Ηλιάδης καταγράφηκε δικαίως ως ένα από τα ανερχόμενα ταλέντα του σύγχρονου χολιγουντιανού σινεμά. Το επόμενο μεγάλο σχέδιο –ανάμεσα στα πολλά κι ένα ριμέικ των χιτσκοκικών «Πουλιών»– άργησε όμως να υλοποιηθεί κι έτσι ο Έλληνας σκηνοθέτης κατέφυγε σε μια δική του σεναριακή ιδέα που ανέπτυξε ο Μπιλ Γκάλο και η οποία εξελίχτηκε σε ένα ανεξάρτητο sci fi θρίλερ μεσαίου προϋπολογισμού.
Τα χαρακτηριστικά του μυστηρίου και της αγωνίας δεν μπαίνουν εξαρχής στο κινηματογραφικό παιχνίδι (βλέπουμε μόνο ένα μυστηριώδη μετεωρίτη να προσγειώνεται σε ένα κοντινό χωράφι), που ξεκινά σαν μια κολεγιακή κωμωδία στην οποία δύο φίλοι καταφθάνουν σε ένα ανοιχτό πάρτι στο πολυτελές σπίτι ενός συμμαθητή τους. Εκεί ο πρώτος αναζητά ακόμη μία ευκαιρία από την πρώην κοπέλα του, με την οποία μόλις παρεξηγήθηκε, ενώ ο δεύτερος έχει το νου του στα όμορφα κορίτσια και στο εύκολο σεξ. Στην παρέα τους θα προστεθεί και μια γλυκιά, αλλά συνεσταλμένη φίλη, σύντομα και μια πρόθυμη, καυτή ξανθιά, με το γλέντι να γίνεται όλο και πιο ανεξέλεγκτο, καθώς το αλκοόλ τρέχει ασταμάτητο, στριπτιζέζ αναλαμβάνουν δράση και οι κουρτίνες του σαλονιού παίρνουν φωτιά, βάζοντας εν μέσω επευφημιών σε λειτουργία την οικιακή πυρόσβεση.
Η αόρατη δράση της πτώσης του μετεωρίτη αρχίζει πάντως να γίνεται σιγά σιγά ορατή και οι εν ευθυμία τελούντες νεαροί δεν θα αργήσουν να έρθουν αντιμέτωποι με μια παράξενη, ανατριχιαστική εξέλιξη: τον ίδιο τους τον εαυτό, ο οποίος έχει «κλωνοποιηθεί» και ακολουθεί τις πράξεις τους με 15 λεπτά καθυστέρηση.
Ο Ηλιάδης συνδυάζει δεξιοτεχνικά το γυμνασιακό χαβαλέ, τα τικ της ρομαντικής κωμωδίας και το σασπένς ενός ψυχολογικού θρίλερ ποντάροντας σε ένα σωστό τάιμινγκ, το οποίο παρατείνει εύστοχα τη στιγμή της κρίσιμης σεναριακής αποκάλυψης. Μέχρι τότε η εξέλιξη ιντριγκάρει και παρασύρει, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο από τη στιγμή που οι σωσίες αναλαμβάνουν δράση και βάζουν την αλληγορία πάνω από τη διηγηματική καθαρότητα.
Γιατί το «Plus One», πιο φιλόδοξο από άλλο ένα scary movie φτηνού εντυπωσιασμού, διαπραγματεύεται εύστοχα το αγαπημένο θέμα του σκηνοθέτη (τόσο στο «Hardcore» όσο και στο σενάριο της «Πίσω Πόρτας»), αυτό της υπεύθυνης ενηλικίωσης, περιγράφοντας έναν κόσμο σε πόλεμο με τον εαυτό του, γεμάτο πλαστά αντίγραφα και ανώδυνη διασκέδαση. «Μπροστά» από αυτό όμως η ταινία παγιδεύεται σεναριακά στην επανάληψη της ιδέας της διπλοτυπίας, ξεφεύγει κατά στιγμές στην υπερβολή και ξεχνά το λυτρωτικό της χιούμορ.
Όχι ευτυχώς και τη σκηνοθετική έντασή της, η οποία κρατά το θεατή-φαν του είδους (και όχι μόνο) στην άκρη της καρέκλας του μέχρι το ηθικά διφορούμενο, γεμάτο αντιφατικά συναισθήματα φινάλε.
ΗΠΑ. 2013. Διάρκεια: 95΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.
Περισσότερες πληροφορίες
Ένας Ακόμα
Δυο φίλοι πηγαίνουν σε ένα ξέφρενο κολεγιακό πάρτι, το οποίο παίρνει μια απρόσμενη τροπή υπό την επήρεια ενός μυστηριώδους φαινομένου που προκαλεί η πτώση ενός μετεωρίτη.
.jpg?quality=85&404=default&v=4)
