Οι τρεις κόρες της οικογένειας Γουέστον συγκεντρώνονται στο σπίτι των γονιών τους στο Όσατζ της Οκλαχόμα, αναζητώντας μαζί με τους κοντινούς συγγενείς τον πατέρα τους, ο οποίος έχει να δώσει σημάδια ζωής για μέρες. All star cast διασκευή ενός πολυβραβευμένου θεατρικού έργου, παγιδευμένη στις εξωστρεφείς, αντικινηματογραφικές συμβάσεις της σκηνής.
Το Όσατζ είναι μια κομητεία στα βόρεια της Οκλαχόμα, λίγα χιλιόμετρα από το γεωγραφικό κέντρο ολόκληρων των ΗΠΑ. «Τι περιμένεις; Είμαστε στις μεσοδυτικές πολιτείες», ακούγεται κάποια στιγμή στην ταινία, για να έρθει η απάντηση: «Εδώ δεν είναι μεσοδυτικές πολιτείες. Εδώ είναι οι πεδιάδες», ένας απέραντα ανοιχτός χώρος κι ένας μακρινός ορίζοντας που παγιδεύουν με το δικό τους τρόπο τους κατοίκους τους και υποβάλλουν την «Americana» συμπεριφορά τους.
Ακριβώς αυτήν προσπαθεί να περιγράψει στο «August: Osage county» ο Τρέισι Λετς, βραβευμένος ηθοποιός ο οποίος εξελίχτηκε σε επίσης πολυβραβευμένο θεατρικό συγγραφέα αλλά και σεναριογράφο. Έχει ο ίδιος μεταφέρει στην οθόνη τα έργα του «Bug» και «Killer Joe», σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Φρίντκιν, ενώ τώρα διασκευάζει κινηματογραφικά το βραβευμένο τόσο με πέντε Τόνι όσο και με Πούλιτζερ «August: Osage county», το οποίο πρωτανέβηκε στη σκηνή του Σικάγο το 2007. Στην παράδοση των ψυχολογικών δραμάτων του Άλμπι, του Γουίλιαμς και του Ο’Νιλ, το θεατρικό του Λετς μας συστήνει μια πολυπληθή, προβληματική αμερικανική οικογένεια, οι τρεις κόρες της οποίας –μαζί με συζύγους, παιδιά και αγαπητικούς– συγκεντρώνονται στο πατρικό σπίτι στο Όσατζ μετά την είδηση για την εξαφάνιση του πατριάρχη Μπέβερλι Γουέστον.
Πρόκειται για έναν κλεισμένο στον εαυτό του και αλκοολικό ποιητή, ο οποίος δεν έχει δώσει σημεία ζωής για πέντε ημέρες, αναγκάζοντας έτσι τη σύζυγό του Βάιολετ, μια μανιοκαταθλιπτική 65άρα με καρκίνο του στόματος, να ειδοποιήσει συγγενείς, φίλους και αστυνομία. Οι εξελίξεις θα προσθέσουν στους επισκέπτες του σπιτιού την αδερφή της, τον άντρα της και τον ντροπαλό γιο τους, συνθέτοντας ένα ανθρώπινο κοκτέιλ-δυναμίτης που δεν θα αργήσει να εκραγεί με βάναυσο, παταγώδη τρόπο. Όπως και στις προηγούμενες κινηματογραφικές δουλειές του Λετς, το σενάριο δυσκολεύεται να αποδεσμευτεί από τις θεατρικές συμβάσεις, οι οποίες τα λένε όλα φωναχτά, εξοβελίζοντας κάθε υπονοούμενο, διακριτική αναφορά ή εκτός σκηνής φευγαλέα αναγωγή. Επιπλέον, ο τηλεοπτικός Τζον Γουέλς, που έχει σκηνοθετήσει για το σινεμά το «The Company Men», δεν είναι Γουίλιαμ Φρίντκιν και αφήνει εδώ την καταιγιστική πρόζα και το έμπειρο καστ να κάνουν όλη τη «βρόμικη» δουλειά. Αναπόφευκτα το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι παρά μια καλοστημένη θεατρική παράσταση on camera, απόλυτα προβλέψιμη ως προς το ψυχολογικό στριπτίζ των εγωπαθών, αυτοκαταστροφικών κι εγκλωβισμένων σε μια διαρκή υποκρισία ηρώων της.
Πολλά τα μυστικά, μα λίγες οι πραγματικές εκπλήξεις και ακόμη λιγότεροι οι μη σχηματικοί χαρακτήρες, ενώ οι ηθοποιοί προσπαθούν, ανεξέλεγκτοι, να βρουν ο καθένας το δικό του ταιριαστό ερμηνευτικό τόνο. Θορυβωδώς η Ρόμπερτς και χαμηλότονα η Νίκολσον (Άιβι) τα καταφέρνουν εντυπωσιακά, σε αντίθεση με την εντελώς «φάλτσα» (κι όμως!) αυτήν τη φορά Μέριλ Στριπ.
ΗΠΑ. 2013. Διάρκεια: 121΄. Διανομή: ODEON.
Περισσότερες πληροφορίες
Αύγουστος
Οι τρεις κόρες της οικογένειας Γουέστον συγκεντρώνονται στο σπίτι των γονιών τους, στο Όσατζ της Οκλαχόμα, αναζητώντας μαζί με τους κοντινούς συγγενείς τον πατέρα τους, ο οποίος έχει να δώσει σημάδια ζωής για μέρες.
