10η Μέρα

2

Ντοκιμαντερίστικη και οπτικά ενδιαφέρουσα, αλλά σεναριακά κοινότοπη προσέγγιση του μεταναστευτικού προβλήματος. Με διεθνή φεστιβαλική πορεία και τρεις υποψηφιότητες για βραβείο της Ακαδημίας Κινηματογράφου.

10η Μέρα

Ο Αλί, Αφγανός μετανάστης στην Αθήνα, ο οποίος ζει μαζεύοντας παλιοσίδερα, αφηγείται την ιστορία του και το ταξίδι από την πατρίδα του στον ευρωπαϊκό «παράδεισο». Ντοκιμαντερίστικη και οπτικά ενδιαφέρουσα, αλλά σεναριακά κοινότοπη προσέγγιση του μεταναστευτικού προβλήματος. Με διεθνή φεστιβαλική πορεία και τρεις υποψηφιότητες για βραβείο της Ακαδημίας Κινηματογράφου.

10η Μέρα - εικόνα 1

Η μνήμη επανέρχεται διαρκώς ως κινητήρια δύναμη –αλλά και ως ενοχή– στις ταινίες του Βασίλη Μαζωμένου («Ο Θρίαμβος του Χρόνου», «Το Χρήμα», «Guilt»), ο οποίος στη «10η Μέρα» την επιστρατεύει για να διηγηθεί την ιστορία του Αλί. Ενός Αφγανού πρόσφυγα ο οποίος ζει στην Αθήνα και μαζεύει παλιοσίδερα, φτάνοντας από την πατρίδα του στον ευρωπαϊκό «παράδεισο» έπειτα από ένα περιπετειώδες ταξίδι. Καθώς ο ίδιος το περιγράφει γλαφυρά, ο Μαζωμένος συνθέτει με τις εικόνες του μια παράλληλη ιστορία-σχόλιο πολύ πιο ενδιαφέρουσα τελικά. Διότι, αν και καταχράται κάποια light motives, ο «οπτικός λόγος» του σκηνοθέτη διαθέτει πλαστικότητα και πρωτοτυπία, συνδυάζοντας στιλιζάρισμα και ντοκιμαντερίστικη αμεσότητα, θεατρικότητα και αφηγηματική αφαίρεση.
Συγχρόνως προσπαθεί να υιοθετήσει την οπτική του «ξένου» σε ένα πολιτισμικά βαθύτερο επίπεδο, σχολιάζοντας ήθη κι έθιμα τα οποία γεννούν κοινωνικές συμπεριφορές και προσωπικές αντιλήψεις. Ο καμβάς πάνω στον οποίο αναπτύσσονται όλα αυτά, ωστόσο, δυσκολεύεται να τα υποστηρίξει, αποτελούμενος από την πλέον κοινότοπη πρώτη ύλη: το αλά «ειδήσεις των οκτώ» ιστορικό τής γεμάτης δουλεμπόρους, εκμετάλλευση και πόνο μεταναστευτικής διαδρομής από τα βάθη της Ασίας στη χώρα μας, όπου η μισαλλοδοξία και ο ρατσισμός αποδεικνύονται μια ακόμη χειρότερη καθημερινότητα. Αυτό το τελευταίο είναι και το πλέον διδακτικό μέρος της ταινίας, η οποία διαγράφει διεθνή φεστιβαλική πορεία, ενώ απέσπασε τρεις υποψηφιότητες για βραβείο της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Ελλάδα. 2012. Διάρκεια: 83΄.

Περισσότερες πληροφορίες

10η Μέρα

2
  • Κοινωνική
  • 2012
  • Διάρκεια: 83 '
  • Βασίλης Μαζωμένος

Ο Αλί, Αφγανός μετανάστης στην Αθήνα, ο οποίος ζει μαζεύοντας παλιοσίδερα, αφηγείται την ιστορία του και το ταξίδι από την πατρίδα του στον ευρωπαϊκό «παράδεισο».

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Αγγελική Παπούλια πώς βρέθηκες στη Σλοβενία για τον "Τελευταίο Ήρωα";

Η καταξιωμένη Ελληνίδα ηθοποιός μιλά στο "α" για τη συμμετοχή της στη σπιρτόζικη δραμεντί όπου υποδύεται μια εκπρόσωπο πολυεθνικής που αναστατώνει μια μικρή φτωχή κοινωνία.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
25/04/2024

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.