Η παράσταση του σύγχρονου κλασικού αυτού μιούζικαλ στο Θέατρο Μπάντμιντον διατηρεί άψογα όλες τις αρετές και τις ποιότητες που το χαρακτηρίζουν εκ γενετής – αλλά και τις επίκτητες εμπειρίες μιας μακράς πορείας – και είναι μια πραγματική πηγή απολαύσεων και συγκινήσεων.
Από πολύ νωρίς το «Fiddler on the roof» («Ο Βιολιστής στη στέγη», 1964) των Στάιν και Μποκ, σε στίχους Σέλντον Χάρνικ, πέρασε στο χώρο του κλασικού κι έθεσε τον πήχη στην πορεία του σύγχρονου «κοινωνικού» μιούζικαλ, στο δρόμο που άνοιξε το «West Side Story» (1957). Η κινηματογραφική του εκδοχή το 1971 από τον Νόρμαν Τζούισον (με την εκπληκτική ερμηνεία του Τοπόλ) πήγε τα πράγματα ακόμη πιο ψηλά. Έτσι, μέσα σε πέντε-έξι χρόνια από την πρεμιέρα του, γίνεται κοινή συνείδηση πως ο «Βιολιστής στη στέγη» είναι ένα αριστούργημα της σύγχρονης popular αισθητικής και τέχνης. Ως τέτοιο απαιτεί –διαρκώς και διαχρονικά– ερμηνείες υψηλού επιπέδου. Και μια τέτοια παρακολουθούμε τώρα στο Θέατρο Μπάντμιντον.
Όλα τα χαρακτηριστικά που ορίζουν τη «μοίρα» των all time classics ακολουθούνται σε αυτήν την παράσταση. Ο Ρομπ Ρουτζέρο οδηγεί υποδειγματικά κι εύστροφα κάθε παράμετρο του έργου –σκηνική, χορευτική, ερμηνευτική, ακόμη και μουσική, ιδεολογική, συμβολική– πάνω στην ουσία του λαϊκού μουσικού θεάματος, που δεν μπορεί παρά να είναι η αισθητική απόλαυση και η ανάλογη συγκίνηση. Κι επιτυγχάνει απολύτως. Στηρίζεται μεν στην πρωτότυπη άποψη (κυρίως χορογραφική) του Τζέρομ Ρόμπινς, αλλά την αναπτύσσει με δικό του τρόπο. Παίρνει feedback από τους ηθοποιούς του και τους βάζει επιδέξια να ισορροπήσουν στον κόσμο του «Βιολιστή».
Σε αυτήν τη βάση ένας εκπληκτικός Γρηγόρης Βαλτινός δίνει έναν άψογο και υπέροχο Τέβιε, αξιοποιώντας κάθε παράμετρο γνώσης κι επίγνωσης του ρόλου του. Όλοι όμως οι ρόλοι έχουν το δικό τους μερίδιο σε αυτό το σπουδαίο trip αισθήσεων και συγκινήσεων. Οι ηθοποιοί παίζουν τέλεια τα μέρη τους –η Ρένια Λουιζίδου την επιτήδεια Γκόλντε, ο Μέμος Μπεγνής τον επαναστάτη φοιτητή Πέρτσικ, ο Μιχάλης Μαρίνος τέλειος ως φτωχούλης ράφτης Μότελ, οι Ιωάννα Τριανταφυλλίδου (Τσάιτελ) και Μαριάννα Πολυχρονίδη (Όντελ) ως πρωτοκόρες του Τέβιε–, με αποτέλεσμα όλος ο θίασος (ηθοποιοί, χορευτές και μουσικοί, με τον βιολιστή Μαξ Τσάκερ επί σκηνής) να κινείται τέλεια και να αποτυπώνει με τρόπο εξαίσιο τη μικρή παραδοσιακή ρωσο-εβραϊκή κοινωνία της Ανατέβκα, που βρίσκεται αβοήθητη στη λαίλαπα των κοινωνικών αλλαγών και ανατροπών – αλλά και μέσα σε ένα ωραίο σύστημα λειτουργικής σκηνογραφίας φορώντας ταιριαστά κοστούμια εποχής (Γιώργος Πάτσας).
Σημαντικότατος παράγων της επιτυχίας του «Βιολιστή» είναι η θαυμάσια απόδοση πρόζας και στίχων (από τους Πάνο Αμαραντίδη και Γεράσιμο Ευαγγελάτο αντιστοίχως). Γλώσσα ρέουσα και στιχουργική/ποιητική φυσική στα καθ’ ημάς, πράγμα που αποτελεί το άλφα και το ωμέγα σε μια μουσικοθεατρική παράσταση που είναι πραγματικά υπερπαραγωγή επί της ουσίας – απολύτως αντάξια της ιστορίας ενός έργου που έχει κλείσει μισόν αιώνα και αποτελεί ένα από τα σταθερά σημεία διαχρονικής ψυχαγωγίας.
Άφησα τον εαυτό μου και απόλαυσε τον «Βιολιστή» στο σύνολό του και στις επιμέρους υπέροχες σκηνές του («Στη ζωή», «Το όνειρο», «Γαμήλιος χορός» κ.λπ.) από τις πρώτες νότες του βιολιού και της ορχήστρας που διευθύνει ο Αλέξιος Πρίφτης μέχρι το φινάλε.
ΘΕΑΤΡΟ ΜΠΑΝΤΜΙΝΤΟΝ Άλσος Στρατού, Γουδή, 2108840600. Διάρκεια: 170΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Βιολιστής στη στέγη
Ο Γρ. Βαλτινός επανέρχεται σε μια παλιότερη επιτυχία του: το εμβληματικό μιούζικαλ, το οποίο αφηγείται τις διώξεις μιας εβραϊκής κοινότητας στην τσαρική Ρωσία των αρχών του αιώνα και ανεβαίνει σε μια υπερπαραγωγή με 30 ηθοποιούς και χορευτές
