Τι είναι αυτό που απασχόλησε εξίσου την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Σλάβοϊ Ζίζεκ, έσωσε την 20th Century Fox από τη χρεοκοπία, «έκλεψε» το Όσκαρ από το «Δρ Ζιβάγκο», έσπασε το ρεκόρ εισπράξεων που κατείχε το «Όσα παίρνει ο άνεμος», η υπόθεσή του αφορά μια πραγματική οικογένεια τραγουδιστών που πλέον βγάζει δίσκους παρέα με τους Pink Martini και αυτές τις γιορτές μας κάνει όλους να θέλουμε να το δούμε στο Παλλάς; Από την Ιλειάνα Δημάδη
Είτε το δείτε ως ένα θέαμα ιδανικό για όλους είτε ως ένα μεταπολεμικό ποπ φαινόμενο στο οποίο δύσκολα μπορεί κάποιος να αντισταθεί ακόμη κι αν το τρολάρει με τρέλα, η «Μελωδία της ευτυχίας» θα είναι η απόλυτη οικογενειακή έξοδος για τις γιορτές. Η θεατρική εκδοχή του οσκαρικού μιούζικαλ του 1965 «The sound of music», με την Τζούλι Άντριους, ανεβαίνει στο Παλλάς από το Σάββατο 6/12 με έναν 45μελή θίασο, 18 παιδιά να παίζουν σε τριπλή διανομή και τους Νάντια Κοντογεώργη, Άκη Σακελλαρίου, Ζέτα Δούκα και Αργύρη Αγγέλου στους πρώτους ρόλους. Η έμπειρη στο είδος Θέμις Μαρσέλλου σκηνοθετεί αυτήν την ιστορία της ευφάνταστης γκουβερνάντας, του χήρου πλοιάρχου και των επτά ανυπάκουων παιδιών του, τα οποία… ημερεύουν όταν αρχίζουν να τραγουδούν τα «Edelweiss», «My favorite things», «Climb every mountain» και «The sound of music».
Θέαμα ανάτασης, ελπιδοφόρο κι ευαίσθητο, η «Μελωδία της ευτυχίας» βασίζεται εν μέρει σε αληθινά γεγονότα: στην πραγματική ιστορία της οικογένειας Φον Τραπ, που διέφυγε από τη ναζιστική Αυστρία το 1938 κι έκανε καριέρα στο τραγούδι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Οι περιπέτειές της καταγράφηκαν στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Μαρία φον Τραπ (1905-1987) «Τhe story of the Trapp family singers». Η αληθινή λοιπόν Μαρία, ενώ είχε αποφασίσει να αφιερωθεί στον θεό και να ζήσει σε μοναστήρι, αποδέχτηκε την πρόταση της ηγουμένης να αναλάβει τη διαπαιδαγώγηση των ορφανών από μητέρα παιδιών ενός πλοιάρχου, γεγονός που άλλαξε τη ζωή όλων τους.
Ο πλοίαρχος αγάπησε τη Μαρία, παντρεύτηκαν και, καθώς όλοι τους είχαν κλίση στο τραγούδι, ξεκίνησαν να κάνουν οικογενειακώς μουσικές εμφανίσεις. απέσπασαν μάλιστα το 1936 το μουσικό βραβείο του Σάλτσμπουργκ. Επειδή όμως αρνήθηκαν να συνεργαστούν με το ναζιστικό καθεστώς –μεταξύ άλλων, δεν δέχτηκαν να τραγουδήσουν στα γενέθλια του Χίτλερ– και φοβούμενοι τα αντίποινα, διέφυγαν στην Αμερική, και συγκεκριμένα στο Βερμόντ, όπου δημιούργησαν μια μουσική κατασκήνωση που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Μην ξεχνάμε πως η τέταρτη γενιά Φον Τραπ πλέον, τα δισέγγονα δηλαδή του πλοιάρχου, έχει ακολουθήσει μουσική καριέρα. Φέτος, μάλιστα, κυκλοφόρησαν το άλμπουμ «Dream a little dream» από κοινού με τους Pink Martini, με τους οποίους και περιοδεύουν.
Η αυτοβιογραφία της οικογένειας Φον Τραπ εκδόθηκε το 1949. Έπειτα από επτά χρόνια ένας Γερμανός παραγωγός αγόρασε τα δικαιώματά της και γύρισε δύο ταινίες που έκαναν ευρωπαϊκή επιτυχία. Ο θρίαμβος όμως ήρθε αφού η ιστορία έγινε μιούζικαλ από τους Ρίτσαρντ Ρότζερς (μουσική) και Όσκαρ Χάμερσταιν (στίχοι). Κανείς δεν φανταζόταν, όταν η «Μελωδία» τους έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το 1959, ότι θα παιζόταν για 1.443 συνεχείς παραστάσεις και θα τραβούσε το ενδιαφέρον του κινηματογραφικού κολοσσού 20th Century Fox, ο οποίος αναζητούσε κάτι για να ξεπεράσει την οικονομική πανωλεθρία που είχε υποστεί από την «Κλεοπάτρα» με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ.
Πράγματι, η κινηματογραφική μιούζικαλ εκδοχή της «Μελωδίας της ευτυχίας» από τον Ρόμπερτ Γουάιζ το 1965, με τους Τζούλι Άντριους και Κρίστοφερ Πλάμερ στους ρόλους του ζεύγους Φον Τραπ, έσωσε τη Fox από τη χρεοκοπία, απέσπασε 5 Όσκαρ, έσπασε το ρεκόρ εισπράξεων που κατείχε από το 1939 το «Όσα παίρνει ο άνεμος» και, μάλιστα, το διατήρησε για μια ολόκληρη δεκαετία – μέχρι να την ξεπεράσουν «Τα σαγόνια του καρχαρία». Μολονότι οι θεατές αγκάλιασαν ευθύς αμέσως την ταινία, οι κριτικές δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδεις. «Γλυκανάλατο» ήταν ο βασικός χαρακτηρισμός που συνόδευσε το κινηματογραφικό μιούζικαλ-υπερπαραγωγή.
Έχει ενδιαφέρον ότι η κριτικός Πολίν Καέλ απολύθηκε επειδή έγραψε πως «η “Μελωδία” είναι η γλυκιά πίτα από την οποία όλοι θέλουμε να φάμε, έστω κι αν γινόμαστε ηλίθιοι όταν αρχίζουμε να μουρμουρίζουμε τα λόγια των αρρωστημένων κι εύπεπτων τραγουδιών της». Όπως κι αν έχει, σήμερα η ταινία αποτελεί τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου στις ΗΠΑ (κάτι σαν μνημείο εθνικής κληρονομιάς), έχει παιχτεί σε όλο τον κόσμο και είναι θεσμός να προβάλλεται κάθε Χριστούγεννα από το BBC.
Το soundtrack υπολογίζεται ότι έχει πουλήσει πάνω από 11 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως. Σύμφωνα με ταξιδιωτικές έρευνες, το 40% των τουριστών που επισκέπτεται το Σάλτσμπουργκ έχει ως κίνητρο να δει την έπαυλη όπου έγιναν τα γυρίσματα και το μοναστήρι στο οποίο εκπαιδευόταν αρχικά η Τζούλι Άντριους ως μοναχή
Σταδιακά, λόγω της δημοτικότητάς της, η «Μελωδία της ευτυχίας» έγινε ένα από τα φετίχ της ποπ κουλτούρας. Η τηλεοπτική σαπουνόπερα «Τόλμη και γοητεία» αφιέρωσε ένα ολόκληρο επεισόδιό της στους Φον Τραπ, το live comedy show «MADtv» παρώδησε το χάπι εντ της ταινίας, το «Muppet Show» κάλεσε τη Μισέλ Φάιφερ να τραγουδήσει το «My favorite things» σε έναν αγώνα με αντίπαλη τη Miss Piggy, ενώ η τιμωρία για τα γκοθ τέκνα της οικογένειας Άνταμς στην ομώνυμη ταινία είναι η υποχρεωτική παρακολούθηση της «Μελωδίας της ευτυχίας».
Ακόμη και ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ καταπιάστηκε με τη «Μελωδία»: ντυμένος ιερέας, στην ταινία «Οδηγός Ιδεολογίας για Διεστραμμένους» της Σόφι Φάινς, παρατηρεί τους φαλλικούς συνειρμούς που μπορεί να προκαλέσει το «Climb every mountain»… Η πρώτη φορά που ανέβηκε στο ελληνικό θέατρο η «Μελωδία», πάλι, ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 στο Θέατρο Αλίκη, από τον θίασο της Αλίκης Βουγιουκλάκη, με την ίδια ως Μαρία. έμελλε μάλιστα να είναι ο τελευταίος ρόλος της ζωής της. Η σκηνοθεσία ήταν της Ρούλας Πατεράκη και του Γιώργου Φίλη, ενώ η προσαρμογή και οι στίχοι του Παύλου Μάτεσι.
Την τωρινή ελληνική μεταφορά του μιούζικαλ στο Παλλάς υποστηρίζει μια προσεκτικά επιλεγμένη διανομή ηθοποιών με ξεχωριστές φωνητικές δυνατότητες, όπως απαιτούν οι ρόλοι. Προεξάρχοντες είναι η αποδεδειγμένα ταλαντούχα υποκριτικά και φωνητικά Νάντια Κοντογεώργη (ευρέως γνωστή μετά το τηλεοπτικό της ρεσιτάλ στο «Κάτω Παρτάλι») στο ρόλο της Μαρίας και ο έμπειρος Άκης Σακελλαρίου ως Φον Τραπ. Η Ζέτα Δούκα θα παίξει τη βαρόνη Έλσα Σρέντερ την οποία ετοιμαζόταν να παντρευτεί ο πλοίαρχος προτού ερωτευτεί τη Μαρία.
Ο Αργύρης Αγγέλου είναι ο οικογενειακός φίλος που εντυπωσιάζεται από τις μουσικές δυνατότητες των παιδιών και τους κανονίζει μια σειρά από δημόσιες εμφανίσεις, ενώ η Μαρία Γράμψα υποδύεται την ηγουμένη. Για τις ανάγκες των παιδικών κι εφηβικών ρόλων έγινε εκτενής και απαιτητική οντισιόν από την οποία επιλέχτηκαν τελικά 18 παιδιά, που θα τους ερμηνεύσουν σε τριπλή διανομή. Ανάμεσά τους η Άννα Φιλιππάκη στο ρόλο της μεγάλης κόρης, της Λιζλ, και ο Ιάσονας Μανδιλάς ως ταχυδρόμος Ρολφ.
Το πολυπληθές καστ καθοδηγεί η Θέμις Μαρσέλλου, η οποία έχει αποδείξει περίτρανα το ιδιαίτερο ταλέντο της στον τομέα του μιούζικαλ (ήταν η σκηνοθέτις των «Annie», «Fame» και «Rent»). Ο Γιάννης Αντωνόπουλος ενορχηστρώνει τη μουσική και διευθύνει τη 14μελή ζωντανή ορχήστρα, ενώ τις χορογραφίες επιμελείται η Άννα Αθανασιάδη.
Η «Μελωδία της ευτυχίας» θα παίζεται στο Παλλάς από τις 6/12. Κρατήσεις-αγορά εισιτηρίων: 2111000365, www.ticket365.gr.
Περισσότερες πληροφορίες
Η μελωδία της ευτυχίας
Η αληθινή ιστορία της οικογένειας Φον Τραπ, που έγινε μιούζικαλ και στη συνέχεια πολύ επιτυχημένη ταινία με την Τζούλι Άντριους, ανεβαίνει στο θέατρο, σε ένα θέαμα για όλους. Το ρόλο της μοναχής/γκουβερνάντας ερμηνεύει η Ν. Κοντογεώργη.
