Dara Ó Briain: "Οι κωμικοί είναι ‘άτρωτοι’ σαν τις κατσαρίδες"

Ο παγκοσμίου φήμης Ιρλανδός stand up comedian Dara Ó Briain έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας του "So... Where were we?". Με αφορμή την παράσταση που θα παρουσιάσει στο Παλλάς μιλήσαμε μαζί του σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη για τις εντυπώσεις του για τους Έλληνες, τον ξεχωριστό τρόπο που επικοινωνεί με το κοινό, την πολιτική ορθότητα και πολλά ακόμα. Θα τον απολαύσουμε τη Δευτέρα 24/4 και ανυπομονούμε να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι αν όντως "μπορεί να κρατήσει το κοινό στην παλάμη του χεριού του για δύο ώρες”, όπως διαβάζουμε στους "The Times”.

Έρχεστε για πρώτη φορά στην Ελλάδα;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα έρθω στην Αθήνα. Είναι η τρίτη φορά που επισκέπτομαι την Ελλάδα αλλά πρώτη φορά έρχομαι ως κωμικός για να παρουσιάσω μια παράσταση και πιστεύω ότι αυτή θα είναι μια πολύ διαφορετική εμπειρία από τις διακοπές μου εκεί. 

"Ένα σημαντικό μέρος της παράστασης είναι ο αυτοσχεδιασμός και η επικοινωνία με το κοινό, και σε αυτό το κομμάτι παίζει μεγάλο ρόλο τι είδους θεατές βρίσκονται από κάτω. Ακριβώς επειδή είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην Αθήνα, πιστεύω ότι, πέρα από αυτά για τα οποία θα σας μιλήσω εγώ, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να ακούσω τι θα μου πείτε εσείς".

Τι θα δούμε στην παράσταση "So... Where Were We?"?
Μιλάω για πολλά και διαφορετικά θέματα στην παράσταση. Αποτελείται από μικρές και μεγαλύτερες ιστορίες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι περισσότερο σαν ένα άλμπουμ. Αυτό που σίγουρα μπορώ να πω είναι ότι η παράσταση είναι δύο ώρες γεμάτες αστεία. Δεν θα πούμε ποτέ στο κοινό τι αφορά η παράσταση για να του κεντρίσουμε περισσότερο το ενδιαφέρον και αυτό μου επιτρέπει να κάνω την παράσταση αστεία με όποιο τρόπο θέλω εγώ κάθε φορά. Ένα σημαντικό μέρος της παράστασης που μου αρέσει πολύ είναι ο αυτοσχεδιασμός και η επικοινωνία με το κοινό, και σε αυτό το κομμάτι παίζει μεγάλο ρόλο τι είδους θεατές βρίσκονται από κάτω. Ακριβώς επειδή είναι η πρώτη φορά που έρχομαι με παράσταση στην Αθήνα, πιστεύω ότι, πέρα από αυτά για τα οποία θα σας μιλήσω εγώ, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να ακούσω τι θα μου πείτε εσείς. Η πρόκληση θα είναι να με δείτε να μιλάω με πιο αργό ρυθμό απ’ ότι συνηθίζω, γιατί είμαι γνωστός για το πόσο γρήγορα μιλάω και πρέπει να μάθω να επιβραδύνω, ειδικά όταν απευθύνομαι σε θεατές που η αγγλική δεν είναι η μητρική τους γλώσσα. 

Πώς νιώθετε όταν επικοινωνείτε με το κοινό;
Για μένα η επικοινωνία με το κοινό είναι ίσως το αγνότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι κωμικοί. Είναι κάτι που δεν επαναλαμβάνεται και αφορά μόνο τους ανθρώπους που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα. Είναι καθαρό ένστικτο γιατί δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς τι θα πεις. Δημιουργεί μια ένταση και μια ενέργεια με πραγματικά απρόβλεπτη εξέλιξη που σε εκπλήσει σχεδόν κάθε φορά. Είναι γεγονός ότι η κωμωδία είναι μια ζωντανή μορφή τέχνης!

Αντιλαμβάνεστε σε ποιο αστείο θα ανταποκριθεί περισσότερο το κοινό ή είναι μια διαρκής έκπληξη για εσάς;
Κάνω περιοδεία με το συγκεκριμένο σόου που θα δείτε στην Αθήνα από το 2022 επομένως γνωρίζω πότε ανταποκρίνεται περισσότερο ο κόσμος. Ξέρω επίσης ποιες ιστορίες και αστεία που κάνω αρέσουν περισσότερο μέσα στα χρόνια και θα δείτε μια ανθολογία τους. Τείνω να γράφω σχετικά εκτενή, περίπλοκα bits που αποδίδουν μετά από κάποια ώρα ή αργότερα μέσα στο σόου. Οπότε το ωραίο είναι ότι εγώ ξέρω πού θα καταλήξει ενώ εσείς όχι! 

"Για μένα η επικοινωνία με το κοινό είναι ίσως το αγνότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι κωμικοί. Είναι κάτι που δεν επαναλαμβάνεται και αφορά μόνο τους ανθρώπους που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα. Είναι καθαρό ένστικτο γιατί δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς τι θα πεις. Δημιουργεί μια ένταση και μια ενέργεια με πραγματικά απρόβλεπτη εξέλιξη που σε εκπλήσει σχεδόν κάθε φορά. Είναι γεγονός ότι η κωμωδία είναι μια ζωντανή μορφή τέχνης!".

Πιστεύετε ότι η πολιτική ορθότητα έχει αλλάξει τον τρόπο που ο κόσμος αντιλαμβάνεται την κωμωδία;
Δεν επηρεάζει τη θεματολογία των παραστάσεών μου γιατί έχουν να κάνουν πάντα με δικές μου ιστορίες και πράγματα που μου έχουν συμβεί. Δεν με ενδιαφέρει να μεταφέρω μέσα από τα σόου μου όλα όσα πηγαίνουν στραβά με τον κόσμο και πώς μπορούμε να τα διορθώσουμε. Υπάρχει ένα είδος κωμωδίας που στοχεύει στο να σοκάρει και δεν θα πάψει να υπάρχει αντιθέτως θα είναι πάντα δημοφιλές, όπως και αυτοί που το εκπροσωπούν. Λυπάμαι πραγματικά τους ανθρώπους που δεν παρακολουθούν κωμωδία κι όμως την σχολιάζουν, λες και υπάρχει μόνο ένα είδος κωμωδίας. Πάντα θα υπάρχει κάτι αμφιλεγόμενο που μπορεί να σχολιαστεί αλλά στο τέλος όλοι θα είμαστε εντάξει, θα το ξεπεράσουμε. Οι κωμικοί είναι άτρωτοι σαν τις κατσαρίδες, με την έννοια ότι μπορούν να επιβιώσουν από πυρηνικό Αρμαγεδδώνα. Αν η σειρά "The Last of Us” γινόταν πραγματικότητα εμείς οι κωμικοί το πιθανότερο θα κάναμε αστεία με ζόμπι και όλα θα ήταν μια χαρά (!). 

Τι σας εμπνέει να δημιουργήσετε μια καινούργια παράσταση;
Μπαίνεις σε μια διάθεση που ξεκινάς και κοιτάς γύρω σου, σκέφτεσαι για ποια πράγματα θες να μιλήσεις και τι αστείο συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη ζωή σου. Το κλειδί για το "So... Where Were We?" ήταν το γεγονός ότι το έγραψα ενώ ήμουν κλεισμένος στο σπίτι λόγω του covid. Έψαχνα όμως τι συμβαίνει σε δεύτερο και τρίτο επίπεδο, πιο βαθιά από την πραγματικότητα που ζούσαμε τη δεδομένη στιγμή, έτσι ώστε να μιλήσω για πιο καθολικά, οικουμενικά και ανθρώπινα πράγματα που θα μπορούσαν να παραμείνουν αστεία και να απασχολούν το κοινό δύο-δυόμισι χρόνια μετά. Αν έγραφα αστεία για την πανδημία θα βρισκόμουν εκτός επικαιρότητας όταν ξεκίνησα την περιοδεία. 

Ποιες λέξεις θα χρησιμοποιούσατε για να περιγράψετε τους Έλληνες;
Αυτό μένει ακόμη να αποφασιστεί. Είναι πολύ φιλικοί και χαρούμενοι άνθρωποι αλλά σίγουρα η οπτική είναι διαφορετική όταν επισκέπτεσαι τη χώρα ως τουρίστας. Θεωρώ ότι υπάρχουν κοινά ανάμεσα στους δύο λαούς, όπως η πλούσια ιστορία για παράδειγμα. Οι Ιρλανδοί, ας πούμε, είναι πολύ θρησκευόμενοι αλλά και πολύ χαλαροί άνθρωποι. Υποπτεύομαι ότι κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τους Έλληνες. Σίγουρα ξέρω ότι ταυτιζόμαστε σε ένα άλλο κομμάτι· το πάθος με το οποίο λειτουργούμε και κάνουμε τα πράγματα. Θέλω επίσης να διαπιστώσω αν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους Αθηναίους και τους κατοίκους της υπόλοιπης Ελλάδας. Μου εξάπτουν πολύ το ενδιαφέρον αυτές οι μικρές λεπτομέρειες που χαρακτηρίζουν την κάθε χώρα που επισκέπτομαι. Όταν υπάρχει η δυνατότητα μου αρέσει να κάνω μια βόλτα στην πόλη πριν την παράσταση για να αποκτήσω μια αίσθηση για τους ανθρώπους. Κάτι το οποίο θα κάνω στην Αθήνα αφού θα φτάσω μια μέρα νωρίτερα. Για παράδειγμα όταν ταξίδεψα στη Λευκωσία της Κύπρου με την παράσταση, έφτασα λίγο πριν την παράσταση επομένως δεν είχα το χρόνο να περιπλανηθώ στην πόλη. Αυτό με έκανε να νιώσω κάπως περίεργα στο να εμπλακώ με τον κόσμο. 

"Για έναν κωμικό το να είναι πάνω στη σκηνή είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Εμείς οι κωμικοί θέλουμε πολύ να βρισκόμαστε πάνω στη σκηνή και να κάνουμε τον κόσμο από κάτω να γελάει".

Θυμάστε την πρώτη φορά που ανεβήκατε στη σκηνή ως κωμικός και υπάρχει κάποια στιγμή που ξεχωρίζετε από την πορεία σας;
Την πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή ήμουν 23 ετών, μόλις είχα αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο. Η παράσταση ήταν σε μια λέσχη τέχνης όπου διάφοροι καλλιτέχνες -τραγουδιστές, ποιητές, κωμικοί- παρουσίαζαν τη δουλειά τους. Θυμάμαι ότι τριγύριζα για τουλάχιστον 2-3 ώρες πριν ανέβω στη σκηνή, προσπαθώντας να διαχειριστώ το άγχος μου. Μετά από 7 χρόνια που δούλευα ως κωμικός, σε ένα comedy gala στο Μόντρεαλ με την Joan Rivers (από τις πρωτοπόρους γυναίκες κωμικούς) το οποίο πήγε πολύ καλά, συνειδητοποίησα ότι τα κατάφερα και είμαι επίσημα κωμικός. 

Είναι η κωμωδία η μεγαλύτερή σας αγάπη, δεδομένου ότι κάνετε πολλά άλλα πράγματα όπως το να γράφετε βιβλία, άρθρα σε εφημερίδες, κ.ά.;
Γράφω βιβλία για παιδιά και άλλα που έχουν να κάνουν με το επιστημονικό μου υπόβαθρο (σπούδασε μαθηματική φυσική στο Δουβλίνο) αλλά το να γράφω και να περιοδεύω με παραστάσεις είναι το μεγαλύτερό μου πάθος. Μου αρέσει πολύ η δουλειά μου και ως παρουσιαστής γιατί μέσα από αυτό σε μαθαίνει περισσότερο και ο κόσμος. Η σατιρική εκπομπή "Mock The Week” που έκανα  για το κανάλι "BBC Two” -μεταξύ άλλων-, διήρκεσε 17 χρόνια και 18 σεζόν συνολικά (μέχρι τον Νοέμβριο του 2022). 

Ποια συμβουλή θα δίνατε στους νέους κωμικούς ή σε όσους ελπίζουν να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο;
Να ανεβαίνουν στη σκηνή όσο πιο συχνά μπορούν και να δουλεύουν πάνω σε αυτό με όποιο τρόπο μπορούν, είτε αυτό είναι στην τηλεόραση είτε οπουδήποτε αλλού, μέχρι να βρουν τη δική τους φωνή, ακόμα κι αν πρέπει να οδηγήσουν 5 ώρες για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Για έναν κωμικό το να είναι πάνω στη σκηνή είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Εμείς οι κωμικοί θέλουμε πολύ να βρισκόμαστε πάνω στη σκηνή και να κάνουμε τον κόσμο από κάτω να γελάει, οπότε όλα πηγαίνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Κάθε ευκαιρία για έναν νεαρό κωμικό να βρεθεί στη σκηνή, ακόμα και με το λάθος είδος κοινού, αξίζει να αξιοποιηθεί.