Ησυχία των ζωντανών νεκρών

Στην παράσταση συνδυάζονται δύο κείμενα του Γιάννη Κωσταρά. Το μονόπρακτο ‘Ησυχία” πραγματεύεται την ιστορία ενός ανθρώπου ο οποίος θυματοποιείται από μια κοινωνία που του επιβάλλει τον δρόμο της περιθωριοποίησης. Το μονόπρακτο “Ζωντανοί νεκροί” μπορούμε να το παρομοιάσουμε με τη “Φόνισσα” του Παπαδιαμάντη, μόνο που εδώ, η ηρωίδα, μην έχοντας τη δυνατότητα να κατανοήσει τον πλασματικό κόσμο του Αλτσχάιμερ στον οποίο είναι εγκλωβισμένη η μητέρα της, θεωρεί ότι μπορεί να γίνει τιμητής της ζωής της. Ως αποτέλεσμα, φτάνει η ίδια τον εαυτό της στα όρια του εγκλήματος. Αν οι δύο αυτοί άνθρωποι μπορούσαν να μιλήσουν και να ακουστούν, αν είχαν ουσιαστική αποδοχή από την κοινωνία, τότε ίσως η έκβαση της πορείας τους σ’ αυτόν τον κόσμο να ήταν εντελώς διαφορετική.

Ερμηνεύουν: Γ. Κωσταράς, Β. Ιωάννου. Σκην.-κοστ.: Μπ. Λυρίτη. Μουσ.: Ιωάν. Προμπονάς.