Olive

14 ↑

Στην κορυφή του καινούργιου ξενοδοχείου «Dusit» στη Γλυφάδα, ο Νίκος Παντέχης παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα μοντέρνα κουζίνα που παντρεύει την Ελλάδα και τα προϊόντα της με άλλες κουλτούρες και γεύσεις.

Olive1

Tηλ:

Τιμές:

€65 - €80

Μπορεί το άνοιγμα του πολυαναμενόμενου "One&Only" να έχει μονοπωλήσει δικαιωματικά το ενδιαφέρον όλων, δεν είναι όμως το μόνο διεθνές brand που δείχνει προτίμηση στην πόλη μας και δη στη Γλυφάδα. Πολύ κοντά του, για την ακρίβεια στην επάνω μεριά της παραλιακής, άνοιξε τις πόρτες του μέσα στο καλοκαίρι το πρώτο επί ευρωπαϊκού εδάφους ξενοδοχείο "Dusit" του ομώνυμου ομίλου που έλκει την καταγωγή του από την Ταϋλάνδη. Είχα την τύχη να μείνω στο εντυπωσιακό αδερφάκι του στο Άμπου Ντάμπι και ακόμα θυμάμαι εκείνη την αίσθηση κομψής μεγαλοπρέπειας που απλωνόταν στους δεκάδες ορόφους του ξενοδοχείου με θέα στο φωτισμένο εμιράτο. 

Εδώ τα μεγέθη είναι ασφαλώς πιο μικρά, υπάρχει όμως χώρος για δύο ιδιαιτέρως φροντισμένα εστιατόρια που φανερώνουν μια διάθεση εξωστρέφειας εκ μέρους του αθηναϊκού "Dusit". Το ένα είναι το "Nomada" που βαδίζει στα χνάρια της Nikkei κουζίνας και το άλλο το rooftop εστιατόριο "Olive", το οποίο και επισκέπτομαι. Έτσι βέβαια όπως έχουν μικρύνει σχεδόν απελπιστικά οι μέρες μας πλέον, δεν προλαβαίνω δυστυχώς να χαρώ τον ορίζοντα που ξεδιπλώνεται και την ίδια στιγμή εισβάλλει απρόσκοπτα στον χώρο από τις τεράστιες τζαμαρίες που τον περιβάλλουν.

Olive2

Μαντεύω πως το σκηνικό την ώρα του ηλιοβασιλέματος θα είναι μαγικό, καθώς η ατμόσφαιρα έχει κομψή μεσογειακή αύρα και το ξύλο στην απόχρωση της σοκολάτας κυριαρχεί, ντύνοντας την όμορφη μπάρα και συναντώντας τα σκουρόχρωμα τραπέζια με τις ασορτί αναπαυτικές καρέκλες. Σας συμβουλεύω να ξεκινήσετε τη βραδιά σας με κάποιο κοκτέιλ, διότι αν κρίνω από το αέρινα αλκοολικό Dry Martini μου, η δουλειά που γίνεται πίσω από τη μπάρα έχει επίπεδο. 

Στα της γεύσης, τώρα, επικεφαλής είναι ο Νίκος Παντέχης. Γύρω στα 35, επικοινωνιακός, ορεξάτος, μπήκε στις κουζίνες τις ωραίες εποχές του "Funky Gourmet" από το οποίο και ξεκίνησε, βγήκε στο εξωτερικό για μαθητείες σε εστιατόρια σπουδαία όπως το "Noma" και το "Fat Duck", και κατόπιν πίσω στα δικά μας όπου μαγείρευε μέχρι πρόσφατα στο "Santanna" κάτω από τον λαμπερό ήλιο της Μυκόνου. Στο "Olive" προτείνει ένα μοντέρνο αμάλγαμα των εμπειριών του, με αναφορές στην Ελλάδα και τα προϊόντα της που φέρνει συχνά σε ώσμωση με άλλες κουλτούρες και γεύσεις. 

dusit3

Φτιάχνει λ.χ. ένα εξαιρετικό βούτυρο φέτας, που όσο γαλλίζει άλλο τόσο ελληνίζει, για να το αλείψεις πάνω σε χειροποίητο ψωμί από αλεύρι Ζέας που έρχεται στο τραπέζι αχνιστό και μεστό. Παντρεύει το χτένι στο κέλυφος του με αυγοτάραχο και ταραμά με τρούφα φτιάχνοντας μια προχωρημένη γεύση του τύπου Ελλάς-Γαλλία συμμαχία, που εκπλήσσει. Το καρπάτσιο γαρίδας Κοιλάδος με σέλερι, μάνγκο, φινόκιο, λάδι αστακού, σουμάκ και yuzu είναι πιάτο που θυμίζει αιθέρια χορογραφία και έκρηξη μαζί. Όλα τα στοιχεία ακούγονται και όλα ενώνονται, όλα ανάβουν και όλα σβήνουν σε ένα σύννεφο εσπεριδοειδών με γλυκιά δροσιά καρύδας. 

Ύστερα από αυτό το εντυπωσιακό σερί της αρχής, το καπνιστό χταπόδι στιφάδο με προσγειώνει απότομα. Όχι γιατί το ίδιο το χταπόδι δεν είναι ωραίο, αλλά διότι μαζί με τα κρεμμυδάκια εσαλότ σε ζύμωση αδυνατεί να αναπλάσει την αίσθηση του στιφάδου, ενώ η προσθήκη φάβας αποπροσανατολίζει το πιάτο προς άλλα, φλύαρα μονοπάτια. Το κριθαρότο με κρουστό χτένι, γαρίδα και καραβίδα μου θυμίζει την πλούσια νοστιμιά του βαρκελωνέζικου fideua, αν και το παραπανίσιο λάδι αστακού βαραίνει το σύνολο. Πιστεύω πως η τσαχπινιά ενός ταρτάρ θαλασσινών θα του ταίριαζε περισσότερο και θα το έκανε πιο ανάλαφρο και σημερινό. 

olive4

Αυτήν την τσαχπινιά που έχει η σφυρίδα φρικασέ, όπου το ωραίο ψάρι και το φινετσάτο αβγολέμονο ενισχύονται με καψαλισμένη λαχανίδα, η οποία χαρίζει στο σύνολο μια επιπλέον υφή και ορεκτικά αρώματα καπνού. Το σιγομαγειρεμένο αρνάκι με τραχανά, ταχίνι, ξύσμα λεμονιού και σουμάκ είναι ένα πιάτο που κινείται στο γήπεδο του comfort, νόστιμο και με το κρέας του μαστιχωτό. Για γλυκό φινάλε, καταφτάνει μπροστά σου μια εικονική "πορτοκαλιά" που οι καρποί της είναι ελαφρώς σκληρά σουδάκια γεμισμένα με δροσιστικό ζελέ πορτοκαλιού, και κατόπιν ένα "τοπίο του βυθού" από το οποίο μου άρεσε πολύ το βραχάκι λευκής σοκολάτας με ωραία κρέμα λεμονιού και ξηρούς καρπούς. 

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 26/10.
 

Επεξήγηση βαθμολογίας

Κακό:

12/20 και κάτω

Αδιάφορο:

12,1/20 έως 12,4/20

Μέτριο:

12,5/20 - 12,9/20

Ενδιαφέρον:

13/20 έως 13,9/20

Καλό:

14/20 έως 14,9/20

Πολύ καλό:

15/20 έως 16,4/20

Εξαιρετικό:

16,5/20 έως 17,9/20

Άριστο:

18/20 έως 20/20

↑ Βέλος προς τα πάνω (π.χ. 13/20 ↑):

το εστιατόριο είναι καλύτερο από το βαθμό του, χωρίς να αγγίζει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.

Οι κριτικοί του «α» επισκέπτονται ανώνυµα τα εστιατόρια και όλα τα έξοδα καλύπτονται από το περιοδικό.

Περισσότερες πληροφορίες

Olive Restaurant

Ξεν. «Dusit Suites Athens», Πανδώρας 3, Γλυφάδα
  • Εστιατόρια

Read Next

MORE FROM

Εστιατόρια