Παρότι έχουμε συνηθίσει πλέον τη χρησιμοποίηση ξένων λέξεων και δη αγγλικών στην καθομιλουμένη, καταγραφές πιάτων όπως το «mung bean noodles/γίδινος κιμάς/chili paste/tomato» δεν μπορούμε να πουμε ότι δεν ξενίζουν. Δοκιμάζοντας όμως την πρωτότυπη κουζίνα του «Mr. Pug Athens», αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή η ασυνήθιστη γραφή είναι ό,τι πρέπει για να πάρεις ένα πρώτο οπτικό μήνυμα, δηλαδή ότι εδώ σερβίρονται απολύτως ιδιαίτερες γεύσεις που δεν υπάρχουν καταγραμμένες σε βιβλία αλλά και σε μπλογκ ή σάιτ.
Οι ελληνο-Τhai σπεσιαλιτέ τις οποίες παρουσιάζει ο Γιώργος Βενιέρης αποτελούν ένα προσωπικό βιωματικό fusion που κάνει παγκόσμια πρώτη στη χώρα μας. Κι επειδή ο Βενιέρης δεν είναι τυχαίος μάγειρας, αυτό το αμάλγαμα βγαίνει πολύ επιτυχημένο, γευστικά σύγχρονο και πολυεπίπεδο. Να, όπως σε αυτά τα glass noodle από ροβίτσα με το όνομα-σιδηρόδρομος, που το βαθύ umami τους συντονίζεται τέλεια με την πληθωρική γεύση της γίδας, αφήνοντας διαδοχικά στον ουρανίσκο υπαινικτική γλύκα αρτυμένη με κάψα. Είναι μια κουζίνα πολύ progressive, η οποία κρατάει σαφώς στην πρωτοκαθεδρία την Άπω Ανατολή, τη φρεσκάρει όμως με μια ανανεωτική ελληνικότητα στο background. Μια κουζίνα αντάξια της γευστικής σκηνής μιας σύχρονης μητρόπολης. Όλο το μαγαζί βέβαια αποπνέει ακομπλεξάριστο χαρακτήρα, όπως έκανε και ο προκάτοχός του, το «333» του Γιώργου Γερογιάννη, ο οποίος συνεταιρίστηκε με τον Βενιέρη.
Γύρω μας κάθεται νέος κόσμος, φιλενάδες που τρώνε και πίνουν στο μπαρ, ενώ στον αέρα πιάνεις τα αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα. Ο ανοιχτόκαρδος, φωτεινός μοντερνισμός του μέρους έχει μπολιαστεί ταιριαστά με πράσινο χρώμα στις κουρτίνες με τα floral prints, στους κισσούς που κρέμονται από τα φωτιστικά, ενώ ταυτοχρόνως έχει καρυκευτεί με φωτογραφίες σε χρυσές κορνίζες – σαν φωτορεπορτάζ από την Ταϊλάνδη. Πολλοί όμως, κυρίως οι καπνίζοντες, κάθονται και στο διαμορφωμένο πεζοδρόμιο με τα ρουστίκ ξύλινα τραπέζια, τις αναπαυτικές πολυθρόνες και τα φυτά. Το μαγαζί είναι γεμάτο, σε μια γενικά ήσυχη Τρίτη, αποδεικνύοντας ότι κάνει σουξέ κι έχει ωραία vibes.
Διαβάζω τον κατάλογο ενώ μπιτάτη τζαζ φτάνει στ’ αφτιά μου· έχει αρκετές πρωτοτυπίες, όπως αυτά τα πιάτα που παραγγέλνεις με το κομμάτι (€ 2, 3 και 8) για να δοκιμάσεις πολλές γεύσεις αν θέλεις. Όλα μπαίνουν στη μέση, άλλωστε. Δεν υπάρχουν αυστηροί διαχωρισμοί σε πρώτα και κύρια. Σε αυτές, λοιπόν, τις πρώτες μπουκιές δοκιμάζεις μικρά διαμαντάκια. Η κλασική σπεσιαλιτέ δρόμου στην Ταϊλάνδη, το pad Τhai, έρχεται σε μια πολύ καλή, δημιουργική βερσιόν βιετναμέζικου nem τυλιγμένου σε ωμό ρυζόφυλλο, με γαρίδες τεμπούρα, τριμμένο αποξηραμένο αβγό και μια ωραία σάλτσα φρέσκου tamarind με ιδιότυπη οξύτητα. Στην πιο συνηθισμένη (αλλά πάλι ασυνήθιστη) βερσιόν του έρχεται με μια ραφιναρισμένη λεπτότητα: rice noodles συναντιούνται με στάκα, τόφου, bean sprout, απαλό τηγανισμένο αβγό και ζουμερό αστακό, σαν έξυπνη ελληνο-ταϊλανδέζικη αστακομακαρονάδα, που κοστίζει και το σοβαρό ποσό των € 45.
Πίσω στις μπουκιές όμως, χάρηκα την καλύτερη γεύση του «Mr. Pug»: ένα φανταστικό nigiri sushi, στο οποίο το sticky rice με τη μεστή γεύση και την ελαφρώς κολλώδη υφή αποτελεί το στιβαρό υπόβαθρο για ένα απαλό μαγιάτικο, περιχυμένο με καυτό sesame oil, που επάνω του εμφανίζονται διαδοχικά ωραία ανεβαστική κάψα τσίλι και μοσχοβόλισμα φρέσκου κορίανδρου. Ναι, αυτό το είδος fusion είναι σοφιστικέ και πολυεπίπεδο. Ακόμη και σε σαφώς πιο απλές σπεσιαλιτέ, βέβαια, η δημιουργικότητα του Βενιέρη παίζει αφοπλιστικά και ιντριγκαδόρικα με διαολεμένες ιδέες· όπως αυτά τα corn cakes που έχουν επάνω τους μαρμελάδα τσίλι και –αν έχεις το θεό σου!– ταχινένιο χαλβά του μπακάλη. Από αυτήν τη σειρά μόνο τα «dumpling» καραβίδας με παντζάρι και μαύρο σκόρδο ήταν πολύ κάτω απ’ όλα τα υπόλοιπα, λόγω του άγαρμπου περιβλήματός τους.
Η σειρά των buns έχει τέσσερις πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις. Άφησα τo γκουρμέ steamed bun, με φουαγκρά, παπάγια και τσάτνεϊ μάνγκο, για χάρη ενός dirty burger με πάπια ξελουριστή (pulled duck) συνδυασμένη ευφυώς με φρούτα τουρσί και ωραιότατο σταμναγκάθι τεμπούρα.
Σας προτείνω να δοκιμάσετε οπωσδήποτε αβγό τουρσί, για να δείτε πώς ο ρευστός αισθησιασμός του κρόκου συναντιέται με νοστιμιά σόγιας, μυκονιάτικη λούζα, acid οξύτητα tamarind και βαθιά γεύση μαύρου glutinous rice. Τα κάρι είναι ιδιαίτερα καλοφτιαγμένα, αλλά για να τα ευχαριστηθείτε δεόντως σας προτείνω να τα παραγγείλετε καυτερά. Το πράσινο έρχεται με κοτόπουλο, φρέσκο baby καλαμπόκι, φασολάκια και γάλα καρύδας. Το κόκινο phanaeng έχει πυκνή γεύση φιστικιού, μοσχαρίσια κεφτεδάκια και βασιλικό, ενώ η βραστή πατάτα ξεκουράζει το στόμα από την κάψα.
Ερωτεύτηκα την αποδομημένη lemon tart με μαρέγκες αρωματισμένες με φύλλα pandan και αποξηραμένη πράσινη ελιά· βρήκα τη μους σοκολάτας με τζίντζερ και αλμυρό κραμπλ γοητευτική κι ένιωσα ότι παίζω σε εξωτική ταινία τρώγοντας λευκή σοκολάτα με τραγανή καρύδα και κόκκινα φρούτα μέσα από διάφανη μπιζουτιέρα.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 6/3.
MR. PUG ATHENS Νίκης 33 & Ναυάρχου Νικοδήμου 3, Σύνταγμα, 2103311436. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημέρι. Τρ. από το απόγευμα. Κλειστά Κυρ. βράδυ και Δευτέρα. Τιμή: € 30-40 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
