Σε έναν εντυπωσιακό πολυχώρο εστίασης, ο Γιάννης Στανίτσας επιμελείται μια κουζίνα που βάζει στο επίκεντρό της το κρέας
Τώρα που θα πιάσουν οι γερές ζέστες εδώ πάνω, στους πρόποδες της Πεντέλης, θα έχει πολύ ωραία δροσιά, και μάλιστα αρωματισμένη με πεύκο. Το λέω αυτό καθισμένος στη βαθμιδωτή αυλή του καινούργιου εστιατορίου «The Cellar House» – ή μάλλον του «Aventador Prime Meat House», μέρος του οποίου είναι το ρεστοράν. Τι είναι αυτό το συγκρότημα που έχει το όνομα ενός διάσημου ταύρου, που έμεινε στην ιστορία επειδή του χάρισαν τη ζωή σε μια ταυρομαχία στη Σαραγόσα για το κουράγιο του; Το πολυώροφο κτίριο είναι εντυπωσιακό, ντυμένο με πέτρα, και ακολουθεί εξωτερικά την αισθητική παλιότερων δεκαετιών. Στους χώρους του συμπεριλαμβάνονται, εκτός από το εστιατόριο, το «Coffee Gi», το οποίο προτείνει φρεσκοκαβουρδισμένο καφέ των Handpickers coffee roasters, ροφήματα και σνακ, αλλά και το κρεοπωλείο-ντελικατέσεν Φάρμα Κατερίνα.
Μιλάμε λοιπόν για έναν πολυχώρο ή μικρό food mall αν προτιμάτε, όπου το κρέας παίζει κυρίαρχο ρόλο. Πάμπολλα ψυγεία με πολλές διαφορετικές κοπές και είδη κρεάτων, ειδικό ψυγείο σιτέματος και πολλά καλοδιαλεγμένα προϊόντα –τυριά, ζυμαρικά, σάλτσες– δημιουργούν ένα deli-shop από αυτά που σπανίζουν στην Αθήνα. Μπορείς δε, ψωνίζοντας το κρέας σου, να ζητήσεις να σου το ψήσουν επιτόπου, χωρίς επιβάρυνση, στο «Real Grill». Το καλό γούστο στους εσωτερικούς χώρους με κάνει να νιώθω πολύ όμορφα, αλλά την ίδια στιγμή η αισθητική του σήμερα κοντράρεται με την παρωχημένη αντίληψη στους εξωτερικούς χώρους, αδυνατίζοντας έτσι το τελικό αποτέλεσμα.
Οι πολύ όμορφες ξύλινες πολυθρόνες του εστιατορίου, π.χ., δεν κολλάνε με τις καρέκλες καφετέριας λίγο πιο κει. Μαζί με την παιδική χαρά, το σιντριβάνι-μικρογραφία Χώρας ελληνικού νησιού αλλά και τη μικρή εσωτερική αίθουσα με άστοχους πίνακες δίνουν μια μαζική κατεύθυνση στο χώρο. Αντιθέτως, η χειμερινή σάλα είναι ωραία κι έξυπνα διακοσμημένη με μπαλτάδες και ξύλα κοπής. Είναι κρίμα λοιπόν μια τόσο ουσιαστική επένδυση, που φιλοδοξεί να γίνει σημείο αναφοράς για όλους, να μην ντύνεται από πάνω μέχρι κάτω με την αισθητική που της ταιριάζει. Σημειώστε ότι πολύ σύντομα θα λειτουργήσει και μπαρ στο rooftop, που θα συνδυάζει φαγητό και ιδιαίτερα κοκτέιλ.
Την επιμέλεια της κουζίνας του «Cellar House» έχει ο έμπειρος σεφ Γιάννης Στανίτσας, ο οποίος έχει διαμορφώσει ένα πολύ μεγάλο, προκλητικό μενού με το κρέας στην καρδιά του, με σπεσιαλιτέ ψημένες ή μαγειρεμένες στον ξυλόφουρνο και σπέσιαλ προτάσεις από τη σούβλα της ροτισερί για το weekend. Για να ανοίξουμε όμως την όρεξή μας, στραφήκαμε καταρχάς σε ορεκτικά και διαλέξαμε μια πολύ ωραία χορτόπιτα με σούπερ μυρωδάτη γεύση και ωραιότατη ζύμη ψημένη στον ξυλόφουρνο. Το steak tartare έχει εξελιχτεί τελευταία σε πολύ δημοφιλές έδεσμα και το ζητήσαμε με προσδοκίες. η ποιότητα του χοντροκομμένου ωμού κρέατος είναι προφανής, αλλά του λείπει μια ξινή τσαχπινιά για να του δώσει νεύρο και, μια και μιλάμε για τη σημασία στη λεπτομέρεια, το αβγό ποσέ που το συνοδεύει θα έπρεπε να έρθει λιγότερο ψημένο, ώστε ο υγρός κρόκος του να λειτουργήσει και σαν ωραία σάλτσα.
Το μοσχαρίσιο μεδούλι σάς το προτείνω αναφανδόν, αν θέλετε να απολαύσετε μια dirty λιχουδιά αξιώσεων. Στα οπωσδήποτε επίσης σας προτείνω τα τζόλια, μια τοπική αρβανίτικη σπεσιαλιτέ της Μάντρας και της Ελευσίνας, που θυμίζουν νιόκι από ζυμάρι. Τα σερβίρουν σε μια ορεκτική dry εκδοχή, περασμένα από το τηγάνι με βούτυρο ώστε να αποκτήσουν τέλεια στακάτη υφή – θα έλεγα, ελευθεριάζοντας και με το συμπάθιο, ότι τα έχουν πασπαλίσει με Viagra, έτσι που διατηρούν το σφρίγος τους ακόμη και κρύα. Το επιπλέον ατού τους είναι ότι μπορείς να τα βουτήξεις στη σάλτσα οποιουδήποτε φαγητού – εγώ τα βούτηξα στο μεδούλι και στην υπέροχη σάλτσα του κοτόπουλου και κόλλησα μαζί τους.
Από τις αρκετές σπέσιαλ κοπές των κρεάτων διαλέξαμε το διάφραγμα (inside skirt) ελληνικής προέλευσης. Δεν είχε τη γραμμένη γεύση ενός σιτεμένου κρέατος, ούτε την ξεχωριστή γραμμωτή υφή που έχουμε συνηθίσει σε αυτό το κομμάτι, αλλά ήταν ενδιαφέρον, και οι τηγανητές πατάτες που το συνόδευαν ήρθαν τραγανές και νοστιμότατες. Η μπεαρνέζ που ζητήσαμε μαζί του ήταν μέτρια. Περίμενα, για να είμαι ειλικρινής, πολύ περισσότερα από το οσομπούκο μοσχίδας με οσπριάδα από φασόλια, φακές και ρεβίθια και απογοητεύτηκα από την έλλειψη νοστιμιάς. Αντιθέτως, χειροκρότησα θερμά το καλύτερο πιάτο του μαγαζιού, ένα κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής της Φάρμας Κατερίνα στη γάστρα, ψημένο έτσι που να βγαίνει πεντανόστιμο και ζουμερό, με ξεμυαλιστικά καραμελωμένη πέτσα.
Χρειάζεται να προσέξει κι άλλο η κουζίνα τα πιάτα της για να εξασφαλίσει ομοιόμορφο επίπεδο στο φαγητό, διότι είναι προφανές ότι έχει δυνατότητες. Τα γλυκά επίσης δεν με τρέλαναν, ξεχώρισα κάπως μόνο την κρέμα Καταλάνα.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 29/5.
THE CELLAR HOUSE Λεωφ. Πεντέλης 125, Μελίσσια, 2182189436. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημέρι. Τιμή: € 25-40 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι. Πάρκινγκ: Στο μαγαζί.
