Ένα σύνολο τραγουδιών που μας αγγίζει, μας αφορά και μας ενδιαφέρει.
Είναι η τέταρτη δισκογραφική σύμπραξη των Θέμη Καραμουρατίδη, Γεράσιμου Ευαγγελάτου και Νατάσσας Μποφίλιου (έχουν προηγηθεί τα άλμπουμ «Μέχρι το τέλος», «Εισιτήρια διπλά» και «Οι μέρες του φωτός» μεταξύ των ετών 2008-2013, δίσκοι με ιδιαίτερη σημασία και δυναμική μέσα σε ένα σχετικά άνυδρο δισκογραφικό τοπίο) και, δεδομένης της αυξανόμενης καλλιτεχνικής επιτυχίας των τριών καλλιτεχνών, η «Βαβέλ» μπορεί να θεωρηθεί ως δίσκος πολυαναμενόμενος. Αν και σε κανέναν από τους προηγούμενους δίσκους δεν λείπει η conceptual προσέγγιση, εδώ οι ίδιοι οι δημιουργοί δίνουν ένα πολύγλωσσο και πολύμορφο στίγμα που αντικατοπτρίζει την κοινωνικο-αισθητική εικόνα και ταυτότητα μιας μεγαλούπολης –όχι αναγκαστικά αυτής που ζούμε–, που μπορεί να γίνει δική μας μέσα από μια σύμμεικτη κοινή γλώσσα. Οι στίχοι του Ευαγγελάτου πιάνουν (περιγράφουν) χαρακτηριστικά αισθηματικά στιγμιότυπα ζωής στα οποία ο Καραμουρατίδης βρίσκει τους πολυμουσικούς τους δρόμους –μέσα από το λαϊκό, το έντεχνο, το world ή το jazzy– και η Νατάσσα με τη σειρά της τα αποδίδει με την ερμηνευτική δεξιότητα που τη διακρίνει, δίνοντας τελικά στη «Βαβέλ» μια ενοποιητική ταυτότητα μουσικά, αισθητικά κι ερμηνευτικά όμορφη και απολαυστική. Ξεπερνώντας, λοιπόν, κάποιους επιμέρους σκοπέλους που σίγουρα έχουν να κάνουν με τη διαχείριση της τεράστιας επιτυχίας τους, οι τρεις καλλιτέχνες μας δίνουν ένα σύνολο τραγουδιών (12 συν ένα από αυτά ως outro) που μας αγγίζει, μας αφορά και μας ενδιαφέρει. Η «Βαβέλ» ως έργο έχει μια σχεδόν εγγενή γοητευτική θεατρική δόμηση. Επίσης, ωραίο πακετάρισμα ως CD, με γραμμένο και σε Braille τον τίτλο του δίσκου και τα ονόματα των δημιουργών. (Feelgood)
